ایران عضو پیمان شانگهای شد. البته دو اَبرتولیدکننده خودرو، یعنی چین و هند نیز در این پیمان عضو هستند. آیا صنعت خودروسازی ایران پس از عضویت در این پیمان، دچار تحول خواهد شد؟ اما از اعضای پیمان شانگهای میتوان به چین و هند اشاره کرد که بهعنوان یکی از اَبرتولیدکنندگان خودرو شناخته میشوند، پیش از […]
ایران عضو پیمان شانگهای شد. البته دو اَبرتولیدکننده خودرو، یعنی چین و هند نیز در این پیمان عضو هستند. آیا صنعت خودروسازی ایران پس از عضویت در این پیمان، دچار تحول خواهد شد؟ اما از اعضای پیمان شانگهای میتوان به چین و هند اشاره کرد که بهعنوان یکی از اَبرتولیدکنندگان خودرو شناخته میشوند، پیش از این پیشبینی میشد واردات خودرو از این کشورها صورت بگیرد.
آیا صنعت خودروسازی کشور از این پیمان تأثیر میپذیرد؟ خودروسازی پس از پیمان شانگهای به چه سویی میرود؟
به گزارش تجارتنیوز، امیرحسن کاکایی؛ کارشناس صنعت خودرو، گفت: بخش بزرگی از صنعت خودروسازی ایران وابسته به کشور چین است. در نتیجه همکاری با چین، در هر زمینه واجب است. در حالحاضر تعاملات بینالمللی ایران به حداقل رسیده است. اما هنوز خودروسازان و قطعهسازان درجه دو و سه در چین هستند که میتوان با آنها همکاری کرد. او افزود: در دنیای امروز، قطببندیهای جدیدی صورت گرفته و هر کشوری جزء یک قطب تجاری در جهان قرار میگیرد و در عین مزیت ایجاد کردن برای کشورهای دیگر، میتواند از مزیت کشورهای دیگر هم، مانند معافیت گمرکی و دیگر مسائل استفاده کند. یکی از مؤلفههای اصلی قدرت در دنیا، تعاملات تجاری است. حضور ایران هم در پیمان شانگهای اقدامی مثبت و مهم به نظر میآید. این کارشناس صنعت خودرو، ادامه داد: حضور ایران در پیمان شانگهای میتواند برای صنعت خودروسازی کشور بسیار مهم باشد. اما باید به این نکته توجه کرد که کشوها در این پیمانها به دنبال منافع خودشان هستند و میخواهند این منافع را به حداکثر برسانند. اگر ایران هوشمند عمل کند و در این پیمان به صورت صحیح برنامهریزی کند، میتواند منافع بسیاری ببرد. کاکایی؛ توضیح داد: اما اگر مسؤولین هوشمندانه عمل نکنند، این پیمان عاقبت خوبی نخواهد داشت و یک بازار دیگر هم از دست خواهیم داد. این پیمان در حالت بالقوه به نفع کشور است. اما در عمل، نتیجه به دست آمده کاملاً بستگی به عملکرد مسؤولین دارد که متأسفانه در صنعت خودروسازی کشور، اقدامات هوشمندانه وجود ندارد. او در ادامه، افزود: البته باید توجه کرد که چین قرار نیست به ایران تکنولوژی انتقال دهد. حتی تصور اینکه با ورود ایران به پیمان شانگهای قرار است بازار خودروی این کشورها برای ایران باز شود نیز غلط است. ایران باید برنامه صادراتی قوی داشته باشد که در حالحاضر دولت فاقد چنین برنامهای است. چین دارای صنعت قطعهسازی قوی است. اگر اقدامی درست در این پیمان صورت نگیرد، چینیها با راهبردهای هوشمندانه بازار قطعه ایران را فتح خواهند کرد و به صنعت قطعهسازی و تولیدات خودروها در کشور نیز آسیب جدی وارد خواهد شد. او گفت: اقدامات مسؤولین در حوزه خودروسازی، نشان میدهد که تنها به دنبال توسعه CKDخواهی و واردات در کشور هستند. نه توسعه تکنولوژی و بازار برای محصولات داخلی. رشد تولید خودرو به صورت CKD در کشور نیز نشاندهنده این است که دولت به جای رفع مشکلات قطعهسازان، CKD وارد میکند. باید منتظر این باشیم که راهبردهای مسؤولین در این پیمان چیست تا نتیجه آن را مورد بررسی قرار دهیم. کاکایی؛ افزود: این روزها دولت در ظاهر از تولید محصولات داخلی حمایت میکند. اما در عمل، تلاشی که برای توسعه مونتاژ میکند، نشاندهنده این است که به مشکلات تولید داخل اهمیت چندانی نمیدهد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.