تأثیر داروهای گیاهی در بیماری‌های خودایمن انکارناپذیر است بدن انسان دارای یک سیستم دفاعی است. اگر میکروب یا ویروسی از محیط وارد بدن شود، سیستم دفاعی در مقابل آن وارد عمل شده و آن را دفع می‌کند. سیستم ایمنی بدن در حالت طبیعی پروتئین‌هایی به نام آنتی‌بادی می‌سازد. به گزارش سینا‌پرس، این پروتئین‌‌ها بدن را […]
تأثیر داروهای گیاهی در بیماری‌های خودایمن انکارناپذیر است
بدن انسان دارای یک سیستم دفاعی است. اگر میکروب یا ویروسی از محیط وارد بدن شود، سیستم دفاعی در مقابل آن وارد عمل شده و آن را دفع می‌کند. سیستم ایمنی بدن در حالت طبیعی پروتئین‌هایی به نام آنتی‌بادی می‌سازد.
به گزارش سینا‌پرس، این پروتئین‌‌ها بدن را بر ضد عوامل بیگانه و خارجی که تحت عنوان آنتی‌ژن شناخته می‌شوند، محافظت می‌کنند. گاهی این سیستم دفاعی بدن نمی‌تواند بین اجزای خودی و بیگانه تفاوتی قائل شود و سلول‌های خودی را به اشتباه بیگانه فرض کرده و به آن‌ها حمله می‌کند. در اثر این حمله، التهاب ایجاد شده و اجزای بدن آسیب می‌بینند و به این‌ترتیب بیماری‌هایی تحت عنوان بیماری‌های خودایمن یا اتو ایمن ایجاد می‌شوند. بیماری‌های خودایمن می‌تواند از یک آلرژی ساده تا بیماری‌های پیچیده‌ای مانند MS متفاوت باشد.
بسیاری از پزشکان اعتقاد دارند در درمان این بیماری‌ها ابتدا و پیش از تجویز داروهای خطرناک و قوی، باید از درمان‌های مبتنی بر موادغذایی یا تغییر سبک تغذیه استفاده کرد.
درمان‌های مرسوم برای بیماری‌های خودایمنی، سیستم ایمنی بدن را تحت‌فشار قرار می‌دهد تا از حمله سیستم ایمن به اجزای بدن جلوگیری کند. این شرایط باعث می‌شود بدن نسبت به عوامل بیماری‌زای عفونی و حتی سرطان‌‌ها مستعدتر شود. برخی مطالعات نشان داده است که بیماران مبتلا به خودایمنی که بیش‌تر در معرض داروهای شیمیایی قرار داشته‌اند، تقریباً با افزایش ۵ برابری خطر ابتلا به سرطان مواجه بوده‌اند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.