حرفهای خودی و بیخودی دارو، درمان و خواب زمستانی! تا آنجا که خاطر مبارک و نوشته و تجارب بشری و رفتار و کنش موجودات زنده را میدانیم و میدانید، خواب زمستانی مختص زمستان است و یاد نداریم که فیالمثل موجودی به پیشواز برود و از اواسط تابستان تا پاسی از نوروز، استقبال و بدرقه […]
حرفهای خودی و بیخودی
دارو، درمان و خواب زمستانی!
تا آنجا که خاطر مبارک و نوشته و تجارب بشری و رفتار و کنش موجودات زنده را میدانیم و میدانید، خواب زمستانی مختص زمستان است و یاد نداریم که فیالمثل موجودی به پیشواز برود و از اواسط تابستان تا پاسی از نوروز، استقبال و بدرقه و خداحافظی طولانی با خواب داشته باشد.
حالا اساساً نمیدانیم که این خوابآلودگیهای درمانی دارویی برخی مسؤولین و متولیان محترم چه دلیلی دارد، خدایناخواسته داروی آرامبخش میل کردهاند، بهجای آمپولهای تقویتی، اشتباهاً بیهوشی تزریق شده، نشان استقبال از فصل زمستان در پیشرو دارد و یا بهطور کل ربطی به این قسم چیزها نداشته است و خواب خرگوشی است که فراگیر شده!
وضعیت هزینههای درمان و قیمتهای سربهفلک کشیده دارو که ظاهراً قرار بود برای مصرفکننده اینگونه نباشد و هیچ بنیبشری متوجه افزایش قیمتها نشود، جوری است که فکر کردن به هزینههای درمان خودبهخود باعث بدحالتر و وخیمتر شدن بیماری میشود، چه رسد به اینکه پای صندوق بیمارستان و داروخانه ایستاده باشی و جیب مبارک شرمنده روی مبارکتان شده باشد! البته برای همه هم اینطور نیست، برخی افراد پایشان به پیشخوان پرداخت هم نمیرسد و غزل خداحافظی را زودتر میخوانند!
دوست شفیقی دارم که میگوید؛ من برای بیماری و ناخوشاحوالیهای مختلف یک روش درمانی جدید پیدا کردهام، وقتی خودم یا اطرافیان گرفتار میشویم، با محاسبه هزینههای معاینه و ویزیت و دارو و تزریقات و احتمال نیاز به تکرار مراحل، به یک عدد نجومی میرسیم و از هیبت اعداد و کثرت مخارج و قلت توان، فشار خونمان میافتد و دچار شوک میشویم! و این اتفاق، ظاهراً جناب ضمیر ناخودآگاه را غیرتی کرده و به سیستم دفاعی برای دفع بیماری و به ارگانهای دیگر جهت همراهی و حمایت، دستور اکید میدهد! البته اولاً واقعاً نمیدانم که این خوب شدن ناشی از همان چیزی است که عرض کردیم یا این خود بیماری است که با دیدن استیصال و درماندگی ما، دلش به رحم میآید و ثانیاً متأسفانه این شیوه برای کودکان کاربردی ندارد زیرا که قیمت و گرانی و بیپولی در دنیای ایشان تعریف نشده است!
جسارتاً از همین تریبون خدمت بزرگواران مسؤول عرض میکنیم، آن خواب و کمحالی و بیهوشی و خرگوشیها به جای خود، این کم و کسری برخی داروها و خصوصاً آنتیبیوتیکها دیگر چه صیغهای است، ظاهراً قرار بود کمبود داروهای خاص و نایاب، تمام شود، نمیدانستیم که سیستم تولید و توزیع و فروش، به شربت آنتیبیوتیک کودکان هم حساسیت نشان میدهد!
حال ناخوش اینترنت به تبع آن سامانه نسخه الکترونیک یکخط درمیانی که در بعضی از ساعات روز کلاً انفارکتوس میکند، را میگذاریم به حساب اوضاع شیر تو شیری اینترنت این روزها و عجالتاً زیرسبیلی رد میکنیم، بماند که همچنان عیب و ایراد این نسخه الکترونیکیشده است همراه همیشگی و ظاهراً دائمی و کسی خیال ندارد همه پزشکان و داروخانهها و بیمارستان و کلینیکها را یکبار برای همیشه به خط کند!
اینکه نبود کارتخوان و علافی و سرگردانی بیماران و مطالبه پول نقد توسط برخی مطبها و کلینیکها همچنان برقرار است و عزم جدی برای جمع کردن سفره این دهنکجی به قانون و پایمالی حقوق مردم، وجود ندارد را آنقدر گفتهایم و گفتهاند که دیگر جناب خواجه حافظ شیرازی هم اشراف کامل به جزءجزء و همه روشها و ترفندهای بچهزرنگها دارد و از اتفاق مشکل که حل نشد، آرامآرام برخی کسب و کارهای دیگر هم با ذوق و شوق به کمپین تکریم اربابرجوع و مشتری پیوسته و دیر نیست که عرف برعکس شود و داشتن پوز، کاری ناپسند و حتی بزه محسوب شود!
استدعای عاجل داریم که متولیان، آن همت بلندی که در حرفها و سخنرانی و شعارها از آن یاد میکنند را بارعام داده، به خدمت بگیرند و با آن اضافه بارهای روی دوش مردم را برداشته و دعای خیر برای خود و خیل گسترده اهالی گرانقدر بهداشت و درمان، به ارمغان بیاورند….
هوشنگخان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.