حرف‌های خودی و بی‌خودی متناسب‌سازی حقوق یا ترمیم هزینه! بالاخره این داستان دنباله‌دار پُرتعلل متناسب‌سازی حقوق کارکنان دولت و بازنشستگان لشکری و کشوری به نزدیکی‌های خط پایان رسید و اگرچه این چیزی که در همین یکی، دو روزه اخیر کلیاتش توسط وکیل‌المله‌های گرانقدر تصویب شد، با آنچه مورد نظر و انتظار حقوق و مستمری‌بگیران […]
حرف‌های خودی و بی‌خودی
متناسب‌سازی حقوق یا ترمیم هزینه!
بالاخره این داستان دنباله‌دار پُرتعلل متناسب‌سازی حقوق کارکنان دولت و بازنشستگان لشکری و کشوری به نزدیکی‌های خط پایان رسید و اگرچه این چیزی که در همین یکی، دو روزه اخیر کلیاتش توسط وکیل‌المله‌های گرانقدر تصویب شد، با آنچه مورد نظر و انتظار حقوق و مستمری‌بگیران بود و در قول و وعده مسؤولین مربوطه اعلام و ابرام می‌شد، فاصله بعیدی دارد، ولی همین‌که بالاخره کاری که باید اول سال انجام می‌شد، سال از نیمه گذشته به اتمام رسید برای خودش رکوردی است قابل‌توجه که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت!
اینکه چرا وقتی حذف ارز دولتی و مردمی‌سازی اقتصاد و افزایش چند ۱۰درصدی قیمت‌ها، از اوایل سال اتفاق افتاده است و افزایش ۱۰ درصدی حقوق، بیشتر به شوخی شبیه بود، الان که ترمیم و متناسب‌سازی که پیش‌تر وعده داده شده است محقق می‌شود، چرا تاریخ حساب و کتابش می‌شود اول مهرماه! یعنی این شش ماه گذشته را کسی گردن نمی‌گیرد و کارمندان و بازنشستگان خودشان می‌دانند و ذخیره روزهای مبادا که خرج شده و یا قرض و قوله و وام و این مصیبت‌ها برای گذران زندگی نیم‌بندی بخورنمیر؟!
عجالتاً با مصوباتی که تکلیف کرده بودند، قرار بر این بود که با حذف ارزترجیحی و افزایش درآمد دولت (یا بهتر بگوییم حذف یارانه حلقه اول) قیمت کالاهای اساسی برگردد به شهریور۱۴۰۰، کالابرگ دیجیتال در اختیار مردم قرار گیرد، حجم نقدینگی و پایه پولی افزایش پیدا نکند، قدرت خرید مردم کمتر نشود و… فعلاً کاری نداریم، بماند که اگر کاری هم داشته باشیم علی‌الحساب همه این مصوبات و الزامات روی هوا رفته و از قضا این یکی را هم هیچ‌کسی گردن نمی‌گیرد (کلاً خودی و بی‌خودی امروز در باب گردن‌نگیری است!). ولی حالا ما کاری نداریم، شما مجلسیان گرانقدر و وکیل‌المله‌های دلسوز، هم نباید کاری داشته باشید، لااقل شما حواستان باشد و تاریخ اجرای این متناسب‌سازی را ببرید اول سال و یا لااقل از اردیبهشت که استارت مردمی‌سازی اقتصاد خورد!
از این حرف‌ها و مقولات بگذریم، خدا خیر به دست‌اندرکاران بدهد، بعد از این همه وقت و رفت و آمد و جلسات متعدد و چند ماه امروز و فردا کردن، لااقل عدد و رقم متناسب‌سازی را به‌گونه‌ای در نظر می‌گرفتید که درست و درمان به درد کارکنان و بازنشستگان بخورد و نه اینکه بیشتر شبیه ترمیم هزینه‌ها باشد تا حقوق! به هرحال امید است اینکه به‌قول رئیس‌الوکلا، مصوبه اخیر به‌خاطر برخی ابهامات و اختلاف‌نظرها به کمیسیون ارجاع داده شده است، اگر در جهت بهبود درصد افزایش حقوق و یا برگشت تاریخ اجراء به ابتدای سال نیست، لااقل این چهار ریال اضافه شده را دچار ضعف و لاغری مزمن نکند!
اوضاع یکجوری هم شده که از گفته و شنیده‌های عزیزان مجلسی و ایضاً اجرایی و برنامه‌ای، نمی‌شود فهمید این تأخیر و تغییر و تحولات که از ماقبل برخی از مصوبات شروع می‌شود و تا نقطه آخر اجراء همچنان ادامه دارد ، علت و عللش چیست، اگر حرفی می‌زنیم باید عمل کنیم، اگر قانونی گذاشته می‌شود، مکلف به اجراء هستیم، اگر وارد اجراء می‌شویم، باید دقیق و مو به مو اجراء کنیم نه اینکه فی‌المثل در قانون لازم‌الاجراء و در بند مربوط به معلمان طرح مهرآفرین، مجلس بودجه‌ای را مصوب کرده است که برای رتبه‌بندی معلمان در نظر گرفته شود و هیچ صحبتی از آزمون نشده باشد ولی به معلمی با چندین سال سابقه بگوییم اول امتحان بده و در صورت قبولی مبالغ مربوطه را دریافت کن.
به هرحال کلاً به دلمان نمی‌چسبد! نه آن رتبه‌بندی و نحوه اجراء و تأخیرات و مصیبت‌های نهایی شدنش و نه این لایحه دوفوریتی که علی‌الحساب کلیاتش مصوب شده است، با قید اینکه در مثل مناقشه نیست، باید عرض کنیم که از قدیم گفته‌اند یا مزد تمام یا منت تمام و البته بهتر از آن را حضرت حافظ فرموده‌اند که “بي‌مزد بود و منت هر خدمتي که کردم يا رب مباد کس را مخدوم بي‌عنايت»
هوشنگ‌خان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.