در چند مطلب پیش عرض کردیم که جناب آلودگی هوا، امسال خیلی زودتر از سال‌های قبل، تشریف‌فرما شده‌اند و در صدر کلانشهر‌ها نزول اجلال فرموده‌اند و ایضاً فرمودیم که شعار و قول و وعده‌های سال و سال‌های قبل مسؤولین همچنان خاک می‌خورد و هنوز هیچ یک از مسؤولین نسبت به غبارروبی و بازگویی مجدد آن‌ها […]
در چند مطلب پیش عرض کردیم که جناب آلودگی هوا، امسال خیلی زودتر از سال‌های قبل، تشریف‌فرما شده‌اند و در صدر کلانشهر‌ها نزول اجلال فرموده‌اند و ایضاً فرمودیم که شعار و قول و وعده‌های سال و سال‌های قبل مسؤولین همچنان خاک می‌خورد و هنوز هیچ یک از مسؤولین نسبت به غبارروبی و بازگویی مجدد آن‌ها اقدام نکرده است و باید گفت که در این فقره، امسال از آلودگی هوا عقب مانده‌اند و نسبت به سال‌های قبل که همزمان با آلودگی و یا حتی پیشاپیش حرف و شعار‌ها شروع می‌شد، ولی امسال ظاهراً آنقدر‌ها اهتمامی به این رقابت و سبقت‌گیری نداشته و علی‌الحساب تصمیم بر این است که فعلاً به روی مبارک نیاورده تا ببینند که باد و باران، دفع شر می‌کند یا خیر!
زمزمه کم و کسری گاز هم که وجود دارد و احتمالاً صنایع بزرگ و شهرک‌های صنعتی، امسال هم باید منتظر بسته شدن شیرهای گاز باشند تا گاز به حد کافی و با فشار مناسب به منازل مسکونی برسد، راه چاره‌ای هم که عجالتاً متصور نیست، اگر کمبود باشد، دیوار کوتاه همین تولید مادرمرده است که باید ذبح و یا نهایتاً نیم بسمل شود، تا کوران و سختی زمستان بیاید و برود و سیاهی‌‌اش بر زغال بماند!
از کرامات عزیزان متولی این است که کار‌ها چنان هماهنگ و بدون نقص جلو می‌رود که همزمان با اوج گرفتن سرما، افزایش وارونگی هوا، شدیدتر شدن آلودگی هوا، یکدفعه کوره‌های مازوت‌سوزی نیروگاه‌ها را نیز وارد مدار می‌کنند که قصه مرگ یک‌بار، شیون یک‌بار به غصه بیماری و مشکلات جسمی و روحی، ختم به شر شود تا نفس خلق‌ا… به شماره افتاده و افراد مسن و کودکان و ایضاً کسانی که بیماری‌های تنفسی و بدن حساسی دارند، یا خانه‌نشین شوند، یا راه بیمارستان را در پیش گیرند و یا به‌طور کل، دل از این دنیای فانی کنده و روحشان بر فراز آسمان به بالای ابر پُرتراکم هوای آلوده، صعود کند.
در خبر است که صادرات گاز به برخی کشورهای همسایه در این ماه‌ها بدون انقطاع در همان اوج‌گیری مازوت و دود و آلاینده و پرواز روح‌ها ادامه دارد و فی‌المجلس خبری از افزایش تولید گاز و بهره‌وری نیروگاه‌ها و استفاده از فیلترهای مناسب و حتی ذخیره‌سازی گاز در فصل گرما نیست و با همان دست‌فرمانی که چندین سال است جلو آمده‌ایم، همچنان ادامه خواهیم داد، هرچند امید است اوضاع به مو برسد ولی پاره نشده و چند سال دیگر بهبود‌ها از راه برسد. (حالا این نظر کارشناسی است، یا تحلیل دلخوش کُنک یا واقعیت مستتر در برنامه‌ها، معلوم نیست ولی می‌گویند، میشود ما هم می‌گوییم میشود) همان‌طور که سال‌هاست می‌گویند و می‌گوییم و خودمان را سرکار گذاشته‌ایم!
البته امسال خبر نوبرانه دیگری هم مسؤولین به سمع و نظر ما ملت رسانده‌اند که سدهای پایتخت و اصفهان و احتمالاً چند شهر و استان دیگر، یکی، دو ماه بیشتر آب برای خوردن مردم ندارد و اگر آبان و آذر، آسمان خصت به خرج دهد و آنقدری که باید، باران نبارد، شب بلند یلدای امسال با خورشید بی‌آبی به صبح می‌رسد، اگرچه یحتمل از اواسط آذر سرفلکه‌های آب بسته یا نیمه بسته میشود تا گوی رقابت را به شکسته شدن پلمپ مشعل‌های مازوت‌سوز، واگذار شود! بماند که همیشه در دقیقه۹۰، لطف الهی از راه رسیده و کار به داستان کشیده نشده است.
با تمام هنر و کفایت و درایت هوشنگ‌خانی که در خودمان سراغ داریم، ولی باید اقرار کنم که هیچ‌گونه تصوری از اینکه امسال جنابان مدیر و مسؤول و متولی چه توضیح و پاسخ و توجیحی برای ما مردم بینوا دارند، ندارم و هیجان‌زدگی مفرطی پیدا کرده‌ایم که زودتر بفهمیم اساساً بر این همه نظم، برنامه‌ریزی، کفایت و کاردانی، خدشه‌ای وارد میشود که کسی بخواهد دلیل برای آن بتراشد!!
با اینحال ته دلمان می‌گوید که امسال هم مثل سال‌های قبل، با یک پیچ و کش و قوس اضافه و صغری‌کبری چیدن و آسمان‌ریسمان بافتن‌های محیرالعقول، همه ضعف و ناکارآمدی و اشکال و عیب‌ها، به گردن خلق‌ا… همیشه حی و حاضر و گردن شکسته، می‌افتد و آب از آب هم تکان نمی‌خورد!
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.