یک پژوهشگر اقتصادی عنوان کرد منافع اقتصادی و سیاسی قراردادهای برون‌مرزی برای کشور یک پژوهشگر اقتصادی، با اشاره به قرارداد سوآپ گاز ایران و روسیه، گفت: هر قرارداد برون‌مرزی برای ایران منافع اقتصادی و سیاسی دارد. محمد شوری؛ در گفت‌وگو با مهر، گفت: یک پژوهشگر اقتصادی معتقد است: به‌طور کلی هر نوع همکاری بین دو […]
یک پژوهشگر اقتصادی عنوان کرد
منافع اقتصادی و سیاسی قراردادهای برون‌مرزی برای کشور
یک پژوهشگر اقتصادی، با اشاره به قرارداد سوآپ گاز ایران و روسیه، گفت: هر قرارداد برون‌مرزی برای ایران منافع اقتصادی و سیاسی دارد. محمد شوری؛ در گفت‌وگو با مهر، گفت: یک پژوهشگر اقتصادی معتقد است: به‌طور کلی هر نوع همکاری بین دو کشور ایران و روسیه به‌عنوان دو کشور بزرگ و همسایه با منافع و سیاست‌های مشترک در سطح منطقه و بین‌المللی مثبت و قابل توجه است و همواره یکی از انتقاد‌ها از دو کشور این بوده که چرا روابط اقتصادی دو کشور هم سطح با همکاری و روابط سیاسی نیست. وی ادامه داد: البته هر نوع همکاری ایران با کشورهای دیگر به‌خصوص در بخش اقتصادی و به صورت خاص انرژی مفید و یک دستاورد محسوب می‌شود اما باید بررسی کرد که این تصمیمات و همکاری‌‌ها و توافقات چقدر جدی گرفته و اجراء می‌شود. وی افزود: اگر قرار باشد این همکاری و توافق مانند قراردادهای گذشته در همان مرحله امضاء باقی بماند یعنی از مرحله کاغذ به عمل نرسد باید درخصوص این مورد نیز تردید داشت و دلایل این مسأله را بررسی کرد. البته مرور زمان این مسائل را روشن‌تر می‌کند اما بررسی‌‌ها حاکی از این است که دولت سیزدهم عزم راسخی برای اجرای این قرارداد‌ها دارد. این کارشناس انرژی، همچنین متذکر شد: البته ورود روس‌‌ها به صنعت انرژی ایران دلایل مختلفی دارد اما نکته‌ای که در این بخش وجود دارد و برای اجرای درست این طرح‌‌ها و قرارداد‌ها باید مدنظر باشد، مسأله ظرفیت‌های دو کشور است. اینکه آیا روسیه در شرایطی هست که بتواند در در انرژی ایران سرمایه‌گذاری کند؟ آیا تکنولوژی کافی و لازم را برای ورود به بخش انرژی ایران دارد؟ باید همه این موارد را در نظر گرفت تا این قرارداد به نحو احسنت اجراء شود. شوری؛ در عین حال معتقد است که، در عین حال لازم است درخصوص قرارداد تا جایی که محرمانگی اجازه می‌دهد اطلاع‌رسانی دقیق و شفاف شود تا برخی زمزمه و گمانه‌زنی‌‌ها درخصوص آن از بین برود. وی اظهار کرد: درخصوص انتقال گاز روسیه از طریق ایران به پاکستان فقط خط لوله صلح است که این خط لوله سال‌‌ها به حال خود ر‌ها شده و دارای مشکلات اساسی به‌خصوص در بیرون از مرز است و اکنون ساختار این انتقال به خوبی فراهم نیست. باید دید روسیه چگونه قرار است این ساختار را فراهم و از چه راهی می‌خواهد این گاز را انتقال دهد. در هر صورت این قرارداد مثبت ارزیابی می‌شود و قطعاً برای هر دو طرف منافعی را در عرصه سیاسی و اقتصادی به دنبال دارد. شوری؛ در پایان، متذکر شد: البته یک بحث ژئو اکونومیکی درخصوص علاقه روس‌‌ها برای ورود به صنایع انرژی کشورهای دیگر وجود دارد که باید این مسأله مورد توجه قرار گیرد که البته اکنون جای بحث در این خصوص نیست. در نهایت چنین همکاری‌هایی بین ایران و هر کشور دیگری لازم و مفید است و قطعاً حداقل برای ما
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.