وابستگی ۸۰ درصدی ۸ استان کشور به منابع آب زیرزمینی

سفره‌های آب زیرزمینی از مهم‌‌ترین منابع پایدار آبی کشورمان به‌شمار می‌روند که جزء ذخایر استراتژیک محسوب شده و نقش اساسی و حداکثری در تأمین مصارف آب دارند و این در حالی است که در دهه‌های گذشته حدود ۱۳۶ میلیارد مترمکعب از این ذخایر غیرقابل تجدیدپذیر مصرف شده است. به گزارش مناقصه‌مزایده، در سال‌های اخیر به […]

سفره‌های آب زیرزمینی از مهم‌‌ترین منابع پایدار آبی کشورمان به‌شمار می‌روند که جزء ذخایر استراتژیک محسوب شده و نقش اساسی و حداکثری در تأمین مصارف آب دارند و این در حالی است که در دهه‌های گذشته حدود ۱۳۶ میلیارد مترمکعب از این ذخایر غیرقابل تجدیدپذیر مصرف شده است. به گزارش مناقصه‌مزایده، در سال‌های اخیر به دلیل کاهش بارش‌‌ها و ازدست‌رفتن بسیاری از منابع سطحی آب برای تأمین بخشی مهم از نیازهای آبی کشور استفاده از منابع آب زیرزمینی شدت بیشتری یافته است به‌طوری که حدود ۵۵ درصد از نیاز آبی کشور (شرب، صنعت و کشاورزی) از منابع زیرزمینی تأمین می‌شود که این میزان برابر با حدود ۵۴ میلیارد مترمکعب در سال است که ۵۰ میلیارد و ۵۰۰ میلیون مترمکعب از چاه‌ها و حدود ۳٫۵ میلیارد مترمکعب از قنوات برداشت می‌شود. سهم کشاورزی از برداشت مستمر آب از چاه‌ها و منابع زیرزمینی بسیار زیاد است به‌طوری‌که از مجموع حدود ۵۴ میلیارد مترمکعب برداشت سالانه، حدود ۴۸٫۳ میلیارد مترمکعب، می‌باشد. درحالی‌که به‌طور متوسط در سراسر کشور، ۴۵ درصد از نیاز آبی از منابع سطحی و ۵۵ درصد از منابع زیرزمینی تأمین می‌شود، اما وابستگی تأمین آب در برخی استان‌‌ها به منابع زیرزمینی به‌شدت زیاد است به‌طوری که از ۶۰۹ آبخوان موجود در کشور شرایط ۳۰۰ مورد آن‌ها بحرانی است و حدود ۵۰ آبخوان هم در آستانه ممنوعیت هستند که در مجموع نشان‌دهنده وضعیت منفی در دشت‌های کشور است. در ۱۷ استان کشور، بیش از ۶۰ درصد وابستگی به منابع زیرزمینی در تأمین آب وجود دارد که از این ۱۷ استان، در هشت استان خراسان‌رضوی، خراسان‌جنوبی، کرمان، فارس، یزد، هرمزگان، البرز و همدان وابستگی به منابع زیرزمینی در تأمین آب موردنیاز، بیش از ۸۰ درصد است. به اعتقاد کارشناسان برداشت بی‌رویه از منابع زیرزمینی تشدید فرونشست زمین را به دنبال دارد و از طرف دیگر به خشکسالی عمق بیشتری می‌دهد. فعالان بخش حفاظت از منابع طبیعی بر این باورند که نوسانات سطح آب زیرزمینی ما را به این سمت هدایت می‌کند که برنامه‌ریزی مدیریت آب، نیازمند یک بازنگری اساسی است، در تأکید کاهش سطح آب زیرزمینی می‌توان یادآور شد که درگذشته سطح آب زیرزمینی در عمقی بین پنج تا هفت متری سطح زمین بود و اینک با افت شدید به عمق ۵۰ تا ۶۰ متری رسیده است.