مناقصات در هند دکتر سید احسان حسینی کارشناس حقوقی در ادامه سلسه مقالات بررسی نظام تدارکات عمومی کشورهای دنیا، در این شماره به بررسی نظام تدارکات عمومی در کشور هند خواهیم پرداخت. معرفی هند هند که نام رسمی آن جمهوری هند است، کشوری نسبتاً پهناور در نیمکره شرقی زمین است که آبهای اقیانوس هند آن […]
مناقصات در هند
دکتر سید احسان حسینی
کارشناس حقوقی
در ادامه سلسه مقالات بررسی نظام تدارکات عمومی کشورهای دنیا، در این شماره به بررسی نظام تدارکات عمومی در کشور هند خواهیم پرداخت.
معرفی هند
هند که نام رسمی آن جمهوری هند است، کشوری نسبتاً پهناور در نیمکره شرقی زمین است که آبهای اقیانوس هند آن را از سه طرف احاطه کرده است. اقیانوس هند از جنوب، دریای عمان (بحر مکران) از جنوب غرب و خلیج بنگال جنوب شرقی هند را احاطه کرده است. همچنین از سمت غرب با پاکستان، از شمال با چین، نپال، و بوتان و از سمت شرق با بنگلادش و میانمار مرز زمینی مشترک دارد.
شهر دهلی نو پایتخت این کشور است و جمعیت آن بالغ بر یک میلیارد و چهارصد میلیون نفر است که این کشور را بعد از چین به به دومین کشور پرجعیت جهان تبدیل کرده است م همین جمعیت زیاد باعث شد هندیها در خیلی از زمینهها رکوردار باشند. برای مثال بیشترین گیاهخواران جهان در کشور هندوستان زندگی میکنند.
سرزمین هند بسیار رازآلود و دارای قدمت تاریخی طولانی است. حتی در کتیبههای هخامنشی از هند نام برده شده و قلمرو داریوش تا ورای تمدن سند امتداد داشته است. در شاهنامه فردوسی نیز بارها نام هند ذکر شده است. ادیان زیادی در این کشور وجود دارد و مردمان این سرزمین آداب و مناسک زیادی دارند. هند بیش از ۳۰۰ هزار مسجد و عبادتگاه دارد که این آمار حتی از کشورهای مسلمان نیز بیشتر است. گوناگونی ژنتیکی، زبانی، غذایی و لباسی آن با یک قاره قابل مقایسه است. جامعه هندی جامعهای تکثرگرا، چندزبانه و چندنژادی بوده است. تنوع زبانی در هند شاید از هر کشور دیگری بیشتر باشد. شمار دقیق زبانهایی که در هند به آنها تکلم میشود از ۱۰۰۰ زبان بیشتر است و تعیین مرز مشخص میان زبانها دشوار. روزانه بیش از ۴۵۰۰ روزنامه با ۳۰۰ زبان مختلف در هندوستان منتشر میشود. در قانون اساسی هند، زبان هندی و زبان انگلیسی زبانهای رسمی سراسر کشور اعلام شدهاند. زبان فارسی در زمان غزنویان به هند راه یافت در آن دوره زبان فارسی، زبان ادبیات، شعر، فرهنگ و دانش بود و شاعرانی معروفی همچون مسعود سعد سلمان در هندوستان پرورش یافتند. با تأسیس امپراتوری گورکانی، زبان فارسی به اوج پیشرفت خود در هند رسید و زبان رسمی و در سراسر هندوستان گسترش یافت. شاعران فارسی زبان بزرگی همچون بیدل دهلوی، و امیرخسرو دهلوی هندی هستند و سبک هندی نیز یک سبک معروف در ادبیات فارسی است. تاج محل یکی از هفت عجایب بزرگ جهان در هندوستان میباشد. بازی شطرنج در این کشور اختراع شد. سینمای هندوستان با نام بالیوود شناخته شده است که بزرگترین سازنده فیلم میباشد.
هند سالیان زیادی تحت استعمار انگلیس قرار داشت به نحوی که انگلیسیها بسیاری از آداب و رسوم و حتی زبان هندوها را تغییر دادند که تاکنون نیز اثرات آن باقی مانده است. دوره استعمار انگلستان حدود یک قرن و نیم از ۱۸۰۰ تا ۱۹۴۷ میلادی طول کشید. نفوذ و تسلط انگلستان در دو مرحله داشت؛ مرحله نخست تلاش کمپانی هند شرقی بود برای به دست آوردن امتیاز فعالیتهای بازرگانی و اخذ امتیازات از حکمرانان محلی یا مرکزی که به تصرف سرزمین هند و سقوط گورکانیان انجامید و سپس جایگزین شدن دولت انگلستان و اعلام انضمام رسمی هندوستان به مستعمرات و متصرفات بریتانیا.
اما هندوها مبارزات بیامانی برای مقابله با این استعمار در پیش گرفتند. این جنبش جنبش از شورشی در سال ۱۸۵۷ میلادی شروع شد و در اواسط دهه ۴۰ میلادی با «جنبش خروج از هند» به رهبری مهاتما گاندی و تسخیر هند بریتانیا توسط ارتش ملی هند به رهبری سوبهاش چاندرا بوز به اوج خود رسید. اما بالاخره آزادی بزرگ تحقق یافت و در ۱۵ اوت ۱۹۴۷ هند به استقلال رسید.
هند از سال ۱۹۵۰ میلادی نظام جمهوری فدرال را برگزیده است که تحت حاکمیت نظام پارلمانی دموکراتیک قرار دارد. جامعه هندی یک جامعه تکثرگرا، چندزبانه و چندنژادی میباشد. هند تا سال ۱۹۵۱ کشوری نسبتا فقیر بود اما در دهههای بعدی رشد سریع اقتصادی را تجربه کرد و توانست نرخ فقر خود را کاهش دهد. لیکن نابرابری نژادی، سوء تغذیه کودکان، و بالارفتن سطح آلودگی هوا از مشکلاتی هستند که همچنان گریبان هند را گرفته است. هند کشوری دارای سلاح هستهای است و در بین کشورها رتبه بالایی از نظر هزینههای نظامی را داراست. بر روی کشمیر مناقشهای با همسایگانش چون پاکستان و چین دارد که از اواسط قرن بیستم میلادی لاینحل باقی مانده است.
نظام اقتصادی
اگر روزی با شنیدن نام هند، فقر و تنگدستی را به ذهن میرسید، اما امروزه پیشرفتهای اقتصادی و رنسانس علمی این کشور توجه همگان را به خود جلب کرده است. مدتهاست که سرمایهگذاریهای عظیم خارجی در این کشور امری عادی بهشمار میآید و فروش کالاهای هندی در بازارهای جهان به شدت افزایش یافته است.
هند یکی از بزرگترین اقتصادهای جهان را دارد. بر اساس گزارش صندوق بینالمللی پول اقتصاد هند در سال ۲۰۲۱ ارزشی به میزان ۳٫۰۴ تریلیون دلار داشته است. این اقتصاد پنجمین اقتصاد از نظر نرخ ارز بوده و یکی از سریعترین اقتصادهای در حال رشد در جهان بوده است. هند با ۵۲۲ میلیون کارگر دومین نیروی کار بزرگ در جهان را دارد. با این وجود میلیونها نفر هنوز در فقر شدید زندگی میکنند.
به اعتقاد صاحبنظران، سرآغاز پیشرفتهای اقتصادی هند را باید از سال ۱۹۹۱ دانست. در این سال وزیر دارایی هند یعنی مانموهان سینگ برنامههایی را برای خروج کشور از اقتصاد دستوری به تصویب رساند و به تدریج به اجراء درآورد. از آن زمان به بعد به تدریج قوانین مالیاتیِ دست و پاگیر لغو شدند، قوانین صادرات و واردات کشور تعدیل شدند، امکان سرمایهگذاری خارجی فراهم آمد و امنیت سرمایههای داخلی تأمین شد.
محصولات عمده کشاوری در هند عبارتنداز: برنج، گندم، دانههای روغنی، پنه، کنف، چای، نیشکر و سیبزمینی است. صنایع عمده عبارتنداز: نساجی، مخابرات، مواد شیمیایی، داروسازی، بیوتکنولوژی، فرآوری مواد غذایی، فولاد، تجهیزات حملونقل، سیمان، معدن، نفت، ماشینآلات و نرمافزار. در سال ۲۰۲۱ هند نهمین واردکننده و شانزدهمین صادرکننده بزرگ جهان بود. صادرات هند بیشتر شامل فرآوردههای نفتی، منسوجات، جواهرات، نرمافزار، کالاهای مهندسی، مواد شیمیایی، و کالاهای چرمی است و بیشترین واردات آن هم نفت خام، ماشینآلات، سنگهای قیمتی، کود، و مواد شیمیایی است. چین مهمترین شریک تجاری هند است.
واحد پول هند روپیه است که هر روپیه حدود ۴٫۰۰۰ ریال (چهارصد تومان) ارزش دارد. بهطور تقریبی هر دلار آمریکا معدال ۸۴ روپیه است. روپیه به ۱۰۰ پیسه تقسیم میشود. ارزش بالاترین اسکناس کاغذی معادل دو هزار روپیه است و بیارزشترین سکه رایج در هند ۵۰ پیسه است. در سال ۲۰۱۶ اسکناس هزار روپیه حذف و بهجای آن اسکناس دوهزار روپیه وارد شد.
نظام حقوقی
قانون اساسی هند برترین متن قانونی در این کشور است. این قانون در ۲۶ نوامبر ۱۹۴۹ به تصویب مجلس مؤسسان هند رسیده و از ۲۶ ژانویه ۱۹۵۰ لازمالاجراء شده است و جایگزین قانون دولت هند مصوب ۱۹۳۵ گردید. ۲۶ ژانویه هر سال به عنوان روز جمهوری تعطیل رسمی است و در سراسر هند گرامی داشته میشود قانون اساسی، هند را یک جمهوری مستقل، سوسیالیست، سکولارو دموکراتیک اعلام میکند، عدالت، برابری و آزادی را برای شهروندان خود تضمین میکند. این قانون اساسی طولانیترین قانون اساسی نوشته در بین تمام کشورهای مستقل دنیاست و از ۳۹۵ ماده، ۱۲ پیوست و ۸۳ الحاقیه تشکیل میشود.
هند نظام حقوقی مختلط دارد. نظام حقوقی هند ترکیبی از حقوق نوشته، کامنلا، حقوق عرفی و اسلامی و مذهبی دارد و بسیاری از قوانین هند یادگار دوان استعمار این کشور توسط انگلیسیهاست. مقررات مربوط به احوال شخصیه در هند نسبتً دشوار و پیچیده هستند زیرا هر مذهبی مقررات مختص به خود را دارد. در هر ایالت از هند قوانین مختلفی حاکم است. اما استثنائاً در ایالت گوا[۱] یک قانون مدنی یکسان وجود دارد که در آن همه ادیان باید از قواعد مشترکی درخصوص ازدواج، طلاق و فرزندخواندگی پیروی کنند.
قانون جزایی هند همان قانونی است که در زمان بریتانیاییها در سال ۱۸۶۰ تدوین شد. لیکن قانون مزبور چندین بار دستخوش اصلاح شده و در کنار سایر مقررات کیفری تکیمل شد. قانون آیین دادرسی کیفری این کشور مصوب سال ۱۹۷۳ میباشد. مجازات اعدام در این کشور قانونی است.
مقررات حقوق قراردادها در هند نیز قدمت زیادی دارد. قانون قراردادهای هند در سال ۱۸۷۲ لازمالاجرا شد و جایگاهی مهمی در نظام قراردادهای هند دارد.
ورزش
هندیها قدمت دیرینه در المپیک دارند و اولین حضور آنها شرکت در المپیک ۱۹۰۰ پاریس بود. اما ورزشکاران این کشور به نسبت جمیعت نتوانستند چندان پر مدال ظاهر شوند به نحوی که تاکنون تنها ۳۵ مدال در ادوار المپیک به دست آوردهاند. رشته هاکی روی چمن پرمدالترین رشته هند در بازیهای المپیک بوده است. هاکی ورزش ملی این سرزمین بوده و تیم ملی هندوستان در المپیک ۱۹۲۸ شرکت کرد و با پیروزی در تمام بازیها و بدون دریافت هیچ گلی مدال طلای المپیک را به خانه برد، پس از آن نیز تا بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۵۶ قهرمان بلامنازع المپیک بود، اما پس از استقلال پاکستان از هند این دو کشور به صورت رقبای اصلی این رشته ورزشی درآمدند. پاکستان در المپیکهای ۱۹۶۰، ۱۹۶۸ و ۱۹۸۴ و هند در دورههای ۱۹۶۴ و ۱۹۸۰ قهرمان المپیک شدند.
فوتبال در هند چندان در عرصه بینالمللی حرفی برای گفتن نداشته است. هرچند دهه ۱۹۵۰ دوران طلایی تیم ملی فوتبال هند بود که توانست در بازیهای آسیایی عنوان قهرمانی را از آن خود کند. در بازیهای المپیک ۱۹۵۶ به مقام چهارم دست یافت. بهترین عنوان این تیم در جام ملتهای آسیا مقام نایب قهرمانی در سال ۱۹۶۴ بوده است. تیم هند تاکنون در هیچ یک از ادوار رقابتهای جام جهانی فوتبال شرکت نکرده است. این تیم تاکنون هشت بار در برابر تیم ملی فوتبال کشورمان صفآرایی کرده که حاصل آن یک پیروزی و یک تساوی و شش باخت برای هندیها بوده است.
[۱] Goa
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.