یادداشت؛ تاکسی هوایی؛ راهکاری برای توسعه سریع صنعت هوانوردی در ایران سال‌هاست که صنعت هوانوردی داخلی کشور‌ها از فرودگاه‌های کلاسیک و پرهزینه و اغلب زیان‌ده دولتی به سمت ایجاد فرودگاه‌های متناسب با فرود هواپیماهای فوق‌سبک تا ۱۹ نفره موسوم به تاکسی هوایی و با مشارکت و مدیریت بخش‌خصوصی و مردم حرکت کرده است از سویی […]
یادداشت؛
تاکسی هوایی؛ راهکاری برای توسعه سریع صنعت هوانوردی در ایران
سال‌هاست که صنعت هوانوردی داخلی کشور‌ها از فرودگاه‌های کلاسیک و پرهزینه و اغلب زیان‌ده دولتی به سمت ایجاد فرودگاه‌های متناسب با فرود هواپیماهای فوق‌سبک تا ۱۹ نفره موسوم به تاکسی هوایی و با مشارکت و مدیریت بخش‌خصوصی و مردم حرکت کرده است از سویی در ایران صنعت هواپیمایی با ایجاد فرودگاه‌های دولتی و هزینه سنگین و نرخ ترجیحی بلیت و بروکراسی اداری و تقاضای روزافزون شهرستان‌ها برای ایجاد فرودگاه و افزایش پرواز‌ها و اقتصادی کردن آن برای مردم و سرمایه‌گذاران و گردشگران و از سوی دیگر زیان‌ده بودن اغلب فرودگاه‌ها و مسائل مختلف ناشی از تحریم صنعت هوانوردی ایران دست به گریبان است. با این حال استفاده از سازوکار تاکسی هوایی علاوه بر تناسب آن با توسعه سفرهای هوایی داخلی و واگذاری امور آن به مردم از بسیاری مسائل و مشکلات موجود هم به دور است. اولاً؛ این نوع هواپیما‌ها علاوه بر اطمینان و استاندارد نیاز به ساختار پیچیده و نیروی انسانی زیاد و تشکیلات اداری چندانی ندارد. علاوه بر استفاده از فرودگاه‌های موجود، برای تأسیس فرودگاه اختصاصی مهم‌ترین نیاز آن یک باند پروازی، فنس‌کشی در اطراف باند و حداکثر سالنی برای بهره‌برداری مسافران در ایام سرد و گرم است. ثالثاً؛ این نوع فرودگاه‌ها علاوه بر حمل‌ونقل آسان و سریع مسافر در امور گردشگری، آموزش‌های هوایی و ورزش و سرگرمی هم ورود کرده از درآمدزایی بالایی برخوردارند. رابعاً هواپیماهای فوق سبک شامل تحریم نمی‌شوند و در نهایت مانند تاکسی به وفور در دسترس مسافران قرار دارند. علی‌رغم این مزایا و اینکه سال‌هاست در ایران این موضوع مطرح بوده است اما بروکراسی دست‌وپاگیر و عدم شناخت یا اهتمام کافی مسؤولان به مزایای این نوع صنعت هوایی، رشد و توسعه نیافته است. در این باره، ذکر یک نمونه خالی از فایده نیست. در شهرستان دورود علی‌رغم وجود باند پروازی مناسب، حضور سرمایه‌گذار و خرید زمین و همراهی و تأیید هواپیمایی و سازمان فرودگاه‌های کشور و پیگیری مداوم بنده و سایرمسؤولین، اما قریب دو سال است استعلامات و مقدمات اخذ مجوزات لازم به درازا کشیده و به انجام نرسیده است. این در حالی است که وجود زیر ساخت ناوبری موجود در استان‌ها و نیاز و تقاضای روزافزون مردم به مسافرت هوایی و زیان‌ده و پرهزینه و ناموفق بودن سازوکار موجود، ضرورت نگاه راهبردی به توسعه تاکسی هوایی در ایران را دوچندان کرده است. در این راستا از دکتر بذرپاش؛ وزیر با انگیزه و نوگرای راه، انتظار می‌رود به‌عنوان توسعه صنعت هوانوردی، مردمی و آسان‌سازی مسافرت هوایی و راهکاری برای نجات مشکلات پرشمار مسافرت هوایی در ایران و اجابت تقاضای روزافزون ایجاد فرودگاه و افزایش پرواز‌ها و خنثی‌سازی اهرم تحریم خرید هواپیما، به توسعه فرودگاه‌های تاکسی هوایی با استفاده از فرصت بخش‌خصوصی و مهم‌تر از همه تسهیل شرایط آسان صدور مجوز مطابق با تجربه کشورهای موفق در این موضوع، به‌عنوان یکی از برنامه‌های خود در مسؤولیت جدید گام اساسی و اقدام عاجل به عمل آورد.
حسین گودرزی؛ نماینده درود و ازنا
دیدگاه بسته شده است.