رئیس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو، گفت: دلیل مخالفت با مزایده فعالیتسازی پنج هزار معدن آن هم به صورت یکباره، این است که اجرای آن می‌تواند برای تولید آب کشور مشکل ایجاد کند. به گزارش مناقصه‌مزایده، محمد درویش؛ افزود آب شیرین مهم‌ترین و راهبردی‌‌ترین محصول استراتژیک ایران، ضامن امنیت غذایی و تداوم حضور […]
رئیس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو، گفت: دلیل مخالفت با مزایده فعالیتسازی پنج هزار معدن آن هم به صورت یکباره، این است که اجرای آن می‌تواند برای تولید آب کشور مشکل ایجاد کند. به گزارش مناقصه‌مزایده، محمد درویش؛ افزود آب شیرین مهم‌ترین و راهبردی‌‌ترین محصول استراتژیک ایران، ضامن امنیت غذایی و تداوم حضور ایرانیان در سکونتگاه‌هایشان است. اما در این میان فعالیت معادن بزرگ‌ترین تهدید برای تولید آب شیرین است. به این دلیل که می‌تواند تمام چشمه‌سارهایی که در کوهستان‌ها هستند را متأثر کند و همچنین با تراشیدن کوه‌ها که مناطق آبخیز کوهستان‌ها و محل انباشت برف و یخ به‌ویژه در ارتفاعات بالای سه هزار متر است، از بین خواهد رفت. ما این ماجرا را در کوهسار بافق، دماوند و کرکس‌کوه به خوبی شاهد هستیم که فعالیت‌های معدنی سبب کاهش میزان تولید آب در این مناطق شده است. درویش؛ تصریح کرد: یکی از مهم‌ترین دلایل مخالفت با مزایده فعالیت پنج هزار معدن آن هم به صورت یکباره که در طول تاریخ ایران بی‌سابقه بوده، این است که اجرای آن می‌تواند برای تولید آب کشور مشکل ایجاد کند. وی اظهار داشت: مسأله دوم که ایران اکنون با آن روبه‌رو است، گردوغبار و تخریب پوشش گیاهی است که فعالیت معادن بر آن دامن خواهد زد، می‌دانیم که معادن یکی از کانون‌های گردوغباری هستند چون روزهایی که هوا آلوده است شاهد توقف فعالیت معادن در اطراف شهر‌ها هستیم، از سوی دیگر معادن باعث پاکتراشی دامنه‌ها و کوهستان‌ها می‌شوند و جاده‌های احداث شده با هدف دسترسی به معادن، تخریب بیشتر پوشش گیاهی کشور را به همراه دارد و برهنگی طبیعت را افزایش می‌دهد که این برهنگی سطح خاک باعث افزایش فرسایش خاک و چشمه‌های تولید گردوغبار می‌شود که خسارات جبران ناپذیری را بر کشور وارد میکند و شاخص سلامت زیستی را با افزایش ذرات کمتر از ۱۰ میکرون در هوا افزایش می‌دهد. وی تأکید کرد: به این دلایل ما مخالف این هستیم که به یکباره چنین فشاری بر سرزمین وارد شود از سوی دیگر اطلاعاتی مبنی بر اینکه این معادن در کجا‌ها واقع شده‌اند، چقدر ظرفیت دارند و هر کدام چند هکتار را پوشش می‌دهند و قرار است چند سال فعالیت کنند؟ هم وجود ندارد. این فعال محیط‌زیست، اظهار داشت: مطالبه ما این است که به‌ازای هر معدنی که دوره فعالیتش در کشور تمام می‌شود، مجوز داده شود تا یک معدن دیگر جایگزین آن شود نه اینکه همزمان تعداد معادن را به حدی برسانیم که توان طبیعت را بگیرد، در واقع با این کار به جای اینکه تولید کنیم داریم از سرمایه‌های خود می‌خوریم، مانند خانواده‌ای عمل می‌کنیم که اعضای آن به جای اینکه از توانایی‌هایشان پول در بیاورند و با آن پول اقتصاد خانواده را بچرخانند، شروع به فروختن ملک و املاکشان می‌کنند، معلوم است که دارایی‌ها یک روز تمام می‌شود و در آن شرایط خانواده در معرض فروپاشی قرار می‌گیرد. وی تصریح کرد: به نظر من ارزش معدن از نفت هم بیشتر است چون نفت حاصل یک فرآیند زمین‌شناسی بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ هزار سال است در صورتی که معادن حاصل فرآیند زمین‌شناسی دست‌کم ۵۰۰ میلیون سال به بالا است و این فرآیندی که ۵۰۰ میلیون سال زمان برده تا به وجود آید را به‌راحتی نابود می‌کنیم و به مالک خصوصی اجازه می‌دهیم که تاراجش کند در صورتی اجازه نمی‌دهیم نفت مالک خصوصی داشته باشد. رئیس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو، تأکید کرد: ما خواهان تعطیلی فعالیت‌های معدنی نیستیم، بلکه می‌گوییم فعالیت معادن باید متناسب با توان اکولوژیک سرزمین باشد.
دیدگاه بسته شده است.