محمد رضا عیوضی-امروزه وسعت بهره‌مندی از دنیای دیجیتال در تمامی ابعاد زندگی ما قابل تعمیم است. این گستردگی تا آن‌جا فراگیر شده که حوزه سلامت و بهداشت به استفاده از امکانات فن‌آوری اطلاعات وابسته شده است. وزیر بهداشت، هفته گذشته اظهارداشت: در حال حاضر برای ۵۱ میلیون نفر در کشور پرونده الکترونیک سلامت شکل گرفته […]
محمد رضا عیوضی-امروزه وسعت بهره‌مندی از دنیای دیجیتال در تمامی ابعاد زندگی ما قابل تعمیم است. این گستردگی تا آن‌جا فراگیر شده که حوزه سلامت و بهداشت به استفاده از امکانات فن‌آوری اطلاعات وابسته شده است.
وزیر بهداشت، هفته گذشته اظهارداشت: در حال حاضر برای ۵۱ میلیون نفر در کشور پرونده الکترونیک سلامت شکل گرفته که در راستای همگانی شدن بیمه‌ها از جمله اقدامات صورت گرفته جهت کمک به مردم بوده به‌طوری که اکنون ۹۵ درصد مردم دفترچه بیمه داشته و این گامی مؤثر برای کمک به مردم بوده است.
استفاده از امکانات دیجیتال در حوزه سلامت این امکان را فراهم می‌کند که تبادل اطلاعات و اسناد پزشکى میان مؤسسات بهداشتى و درمانى فراهم شود، به نحوى که همواره از آخرین تغییرات دارویى، نسخه‌هاى درمانى، آموزش‌هاى پرستارى و مراقبتى و دیگر اطلاعات مورد نیاز بتوان آگاه شد، همچنین با به روز کردن بانک‌هاى اطلاعاتى در این حوزه می‌توان آخرین تجربیات خود را در اختیار همگان قرارداد.
سلامت الکترونیکى؛ الگوهاى جدیدی از ارتباط میان پزشک و بیمار، پزشک و پزشک است که درمان‌هاى آنلاین، محرمانه ماندن اطلاعات بیماران، محرمانه نگه داشتن مهارت‌هاى تخصصى پزشکان و نیز رضایت پزشک و بیمار در درمان، از جمله کارکردهای آن است.
اگر نگاهی اجمالی به نحوه به وجود آمدن سلامت الکترونیک در کشور بیندازیم خواهیم دید که آزمایشگاه‌های تشخیص پزشکی اولین مراکزی بودند که در ایران از رایانه استفاده کردند. سلامت الکترونیک در دهه ۶٠ با تجربه کاربری سیستم‌های مکانیزه در آزمایشگاه‌های تشخیص پزشکی و به ندرت برخی از رادیولوژی‌ها و مطب‌ها در حوزه سلامت همراه بود، اما در اوایل دهه ١٣٧٠ با مطرح شدن روال‌های جاری ثبت و ضبط اطلاعات و اسناد در بیمارستان‌ها ادامه این روال به عنوان یک ضرورت احساس شد.
بنابراین سرانجام موضوع کارت هوشمند سلامت به عنوان شاخص‌هایی از سلامت الکترونیکی مطرح و از سال ٨٤ در قالب طرح انسجام با همکاری دفتر همکاری‌های فن‌آوری ریاست جمهوری، مرکز تحقیقات مخابرات، وزارت بهداشت و سازمان تأمین اجتماعی آغاز شد.
در حال حاضر در ایران فعالیت‌های پراکنده‌ای در زمینه سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی، درمانگاه‌ها، مطب‌ها و داروخانه‌ها انجام گرفته است.
همه این اطلاعات به نوعی نقشه اصلی هدایت درست بیمار به سمت درمان است که قابلیت و نیاز به اشتراک گذاشتن این دست از اطلاعات را بیش از پیش ضروری کرده است.
آن‌چه وزارت بهداشت تاکنون در زمینه سلامت الکترونیک ارایه کرده در توسعه شبکه ملی سلامت (شمس)، راه‌اندازی زیرساخت شبکه ارتباطی، مرکز ملی داده‌های سلامت با ذخیره، بازیابی و پردازش ظرفیت بالای اطلاعات سلامت، آماده‌سازی و انتشار کتاب خدمات الکترونیک سلامت با معرفی بیش از ۱۱۰ خدمت الکترونیکی، تشکیل بیش از ۲۰۰ هزار پرونده الکترونیکی که با توجه به توسعه تکنولوژی و استفاده از این امکان بالقوه نیاز به گسترده‌تر شدن این خدمات را ضروری‌تر می‌کند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.