مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز عنوان کرد

اشتباه استراتژیک در انحلال شرکت ذخیره‌سازی گاز

مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز، گفت: انحلال شرکت ذخیره‌سازی گاز ضربه بزرگی به تأمین گاز در ماه‌های سرد سال زد و یک اشتباه استراتژیک بود که اگر این اشتباه روی نمی‌داد، اکنون مجبور نبودیم که از سوخت مایع در نیروگاه‌ها استفاده کنیم. به گزارش مناقصه‌مزایده، رضا نوشادی؛ با اشاره به اهمیت ذخیره‌سازی گاز در […]

مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز، گفت: انحلال شرکت ذخیره‌سازی گاز ضربه بزرگی به تأمین گاز در ماه‌های سرد سال زد و یک اشتباه استراتژیک بود که اگر این اشتباه روی نمی‌داد، اکنون مجبور نبودیم که از سوخت مایع در نیروگاه‌ها استفاده کنیم. به گزارش مناقصه‌مزایده، رضا نوشادی؛ با اشاره به اهمیت ذخیره‌سازی گاز در تأمین گاز مورد نیاز بخش خانگی در اوج سرما، عنوان کرد: در ایران اولین مطالعه برای ذخیره‌سازی گاز حدود سال ۱۳۶۰ انجام شد، این اقدام هم صرفاً در حد مطالعه بود، مطالعه‌‌ای که از کاغذ تجاوز نمی‌‌کرد. وی گفت: پروژه‌های ذخیره‌سازی گاز تا دولت دهم مغفول ماند تا اینکه در این دوره، دو طرح ذخیره‌سازی گاز در میدان شوریجه و سراجه فعال شدند با درصد پیشرفت بالا تحویل دولت یازدهم شد. نوشادی؛ افزود: در دولت دهم برای ذخیره‌سازی گاز در ۱۵۰ ساختار در سطح کشور مطالعه انجام شد، زیرا موضوع ذخیره‌سازی باید به نقاط پرتراکم جمعیتی و صنعتی نزدیک باشد و تقریباً گسترده باشد که بلافاصله بدون محدودیت‌‌های انتقال، ایستگاه‌های تقویت فشار و با حداقل تأسیسات سطح‌الارضی بتوان گاز را منتقل کرد. وی تأکید کرد: یکی از اتفاقات تلخی که در صنعت نفت زیاد رخ می‌دهد، بحث تغییر استراتژی است. در صنعت نفت شاهد بوده‌ایم که به راحتیِ تغییر برنامه، راهبرد و استراتژی هم تغییر می‌‌کند. هر کسی می‌‌آید برای خودش یک نقش نجات‌دهندگی قائل است و ترجیح می‌دهد ریل را عوض کند در حالی که این ریل‌‌‌ها با مطالعه و هوشمندانه گذاشته شده است. نوشادی؛ ادامه داد: ‌متأسفانه در دولت تدبیر و امید، اجرای طرح‌های ذخیره‌سازی گاز مشروط به جذب سرمایه‌گذاری خارجی شد. معلوم نیست دلیل این کار چه بود. بعد هم شرکت ذخیره‌سازی را در سال ۹۶ اصلاً منحل کردند. سال ۹۵ مصاحبه معاون وزیر نفت در امور گاز موجود است که مدیرعامل شرکت ملی گاز وقت اصلاً می‌‌گوید طرح ذخیره‌‌سازی یک طرح اقتصادی‌‌ای نیست و اصلاً اهمیتی ندارد. مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز، گفت: اگر طرح ذخیره‌‌سازی گاز اقتصادی نیست و نباید صورت بگیرد، در نتیجه از این منظر گازرسانی به نقاط مختلف کشور هم اقتصادی نیست، پس نباید انجام دهیم! تأمین گاز از طریق ذخیره‌سازی با هدف تأمین نیاز کشور باید صورت می‌گرفت نه اینکه با استفاده از برخی کلیدواژه‌ها آن را به حاشیه راند. وی اظهار داشت: آن شرط عجیب اجرای پروژه به شرط جذب سرمایه‌گذاری خارجی و انحلال شرکت ذخیره‌سازی گاز در این مأموریت سکته انداخت و هشت سال آن را به حاشیه راند. طبیعی است که بعد از سپردن این مأموریت به شرکت مهندسی و توسعه گاز، این موضوع زمان‌بر شود تا دوباره روی ریل بیفتد.  نوشادی؛ افزود: الان در اروپا کشوری مثل هلند ۴۰ درصد مصرف گاز در فصل سرما را از محل ذخیره‌‌سازی تأمین می‌‌کند یا مثلاً میانگین اتحادیه اروپا ۲۵ درصد است، یعنی ۲۵ درصد گاز مصرفی فصل سردشان را از محل ذخیره‌سازی تأمین می‌کنند. مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز، گفت: توجه داشته باشید که در کشوری مثل آلمان و فرانسه، سهم گاز از کل سبد انرژی ۱۷ و ۱۴ درصد است، یعنی برای تأمین پایدار بخش کوچکی از سبد انرژی خود اقدام به ذخیره‌سازی گاز کرده‌اند اما در ایران، گاز بخش اعظم سبد انرژی کشور را تشکیل می‌دهد و حتماً باید برای تأمین پایدار آن در پیک سرما، پروژه‌های ذخیره‌سازی گاز را کلید زد. وی عنوان کرد:‌ حتی کشورهای تولیدکننده بزرگ گاز مثل آمریکا و روسیه نیز خودشان یک ذخیره‌‌سازی گسترده‌‌ای را ساماندهی کرده‌اند و ۱۹ و ۱۶ درصد از گاز موردنیاز خود در اوج سرما را از محل ذخیره‌سازی تأمین می‌کنند. نوشادی؛ اشاره کرد: ما برای اینکه بتوانیم حدود ۲۰ درصد از گاز مصرفی در روزهای سرد سال را با ذخیره‌سازی تأمین کنیم، نیاز به سرمایه‌گذاری پنج تا ۵٫۵ میلیارد دلاری در ۱۴ پروژه داریم. در نتیجه ارقام سرمایه‌گذاری در پروژه‌های ذخیره‌سازی آن قدر بزرگ نیست و در حد چند ۱۰۰ میلیون دلار است که از منابع داخلی قابل تأمین است. مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز، گفت: فعلاً هدف ما رسیدن به سطح ذخیره‌سازی ۱۰درصد است که بتوانیم حدود ۱۰۰ میلیون مترمکعب گاز از طریق ذخیره‌سازی در روزهای سرد سال به شبکه تزریق کنیم. اگر طبق همان ریل‌گذاری قبلی اقدام می‌شد، الان به هدف تأمین روزانه ۱۰۰ میلیون مترمکعب رسیده بودیم. وی افزود: با این اتفاق ما می‌توانستیم تمامی سوخت نیروگاه‌ها در فصل سرد سال را با گاز تأمین کنیم و دیگر نیازی به مصرف روزانه حدود ۱۰۰ میلیون لیتر گازوئیل و مازوت در نیروگاه‌ها در ماه‌های سرد سال نبود. بدین‌صورت درآمدزایی و ارزآوری بالایی نیز از طریق صادرات سوخت مایع نصیب کشور می‌شد.