براساس یافته‌های تحقیقات سازمان ملل متحد، حدود ۵۰ هزار سد بزرگ در سراسر جهان بیش از یک‌چهارم از ظرفیت خود را تا سال ۲۰۵۰ در نتیجه افزایش رسوب، از دست می‌دهند که امنیت انرژی و آب جهانی را تحلیل می‌برد. به گزارش مناقصه‌مزایده، دانشگاه سازمان ملل متحد اعلام کرد: ظرفیت سدهای جهان از شش تریلیون […]
براساس یافته‌های تحقیقات سازمان ملل متحد، حدود ۵۰ هزار سد بزرگ در سراسر جهان بیش از یک‌چهارم از ظرفیت خود را تا سال ۲۰۵۰ در نتیجه افزایش رسوب، از دست می‌دهند که امنیت انرژی و آب جهانی را تحلیل می‌برد. به گزارش مناقصه‌مزایده، دانشگاه سازمان ملل متحد اعلام کرد: ظرفیت سدهای جهان از شش تریلیون مترمکعب، به ۴٫۶۵۵ تریلیون مترمکعب تا سال ۲۰۵۰ کاهش پیدا خواهد کرد و باید اقداماتی برای رسیدگی به این مشکل و حفظ زیرساخت ذخیره‌سازی حیاتی انجام شود. گل‌ولای که در مخازن آب در نتیجه تغییر جریان طبیعی آب، انباشته می‌شوند، می‌توانند به توربین‌های برق آبی آسیب زده و تولید برق را کاهش دهند. جریان رسوب در طول رودخانه هم ممکن است مناطق بالادستی را در معرض خطر سیل قرار دهد و زیستگاه‌های پایین‌دستی را تخریب کند. در تحقیقات سازمان ملل متحد، اطلاعات بیش از ۴۷ هزار سد در ۱۵۰ کشور مورد بررسی قرار گرفت و نشان داد ۱۶ درصد از ظرفیت ذخیره‌سازی این سد‌ها از بین رفته است. ایالات متحده با از بین رفتن ۳۴ درصد از ظرفیت سدهای خود تا سال ۲۰۵۰ روبروست و برآورد می‌شود برزیل ۲۳ درصد، هند ۲۶ درصد و چین ۲۰ درصد از ظرفیت سدهای خود را تا آن زمان از دست خواهند داد. منتقدان همواره هشدار داده‌اند هزینه‌های اجتماعی و زیست‌محیطی بلندمدت سدهای بزرگ، بسیار بیشتر از فایده‌های آن‌هاست. ولادیمیر اسماختین؛ مدیر مؤسسه آب، محیط‌زیست و سلامت دانشگاه سازمان ملل متحد و یکی از نویسندگان این تحقیقات، گفت: سدسازی در سراسر جهان همین حالا هم به میزان قابل‌توجهی کاهش پیدا کرده و سالانه حدود ۵۰ سد ساخته می‌شود که در مقایسه با ساخت هزار سد در اواسط قرن گذشته، نصف شده است. چین در راستای برنامه کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی و کنترل انتشار گازهای گلخانه‌ای، همچنان به ساخت سد روی رودخانه‌های بزرگ ادامه می‌دهد اما پروژه‌هایی مانند «تری گورجس» که بزرگ‌ترین تأسیسات برق آبی جهان به شمار می‌رود، از نظر اجتماعی و محیط‌زیستی، مخرب بوده است. براساس گزارش رویترز، تحقیقاتی که سال گذشته انجام شد، نشان داد سدهایی که چین بر روی رودخانه مکونگ ساخته است، جریان رسوب در کشورهای پایین‌دستی را برهم زده و وضعیت زمین را تغییر داده و معیشت میلیون‌ها کشاورز را به خطر انداخته است.
دیدگاه بسته شده است.