حرف‌های خودی و بی‌خودی دیپلماسی به سبک یول! بعله دیگه وقتی ۸ میلیارد دلار را بالا کشیده باشی و یک لیوان آب هم در ادامه آن سرکشیده و هر دفعه برای برگرداندن آن یک بازی جدید رو کرده باشی، کم‌کم هوا بَرت می‌دارد که می‌توانی رجزخوانی و گُنده‌لاتی هم کرده و برای دیگران دور […]
حرف‌های خودی و بی‌خودی
دیپلماسی به سبک یول!
بعله دیگه وقتی ۸ میلیارد دلار را بالا کشیده باشی و یک لیوان آب هم در ادامه آن سرکشیده و هر دفعه برای برگرداندن آن یک بازی جدید رو کرده باشی، کم‌کم هوا بَرت می‌دارد که می‌توانی رجزخوانی و گُنده‌لاتی هم کرده و برای دیگران دور آبگوشتی برداری!
این جناب یون سوک یول که ظاهراً علی‌رغم سن و سالی که دارد، در عالم سیاست آنقدر تازه‌کار و جونیور تشریف دارد که اساساً نمی‌داند در مقام رئیس‌جمهور یک کشور هر کلمه و عبارتی که می‌گوید، موضع رسمی کشور متبوعش محسوب می‌شود و اگر می‌خواهد در رابطه با مناسبات دو کشور دیگر صحبت کند باید هزار و یک ملاحظه و دقت و احتیاط را به‌خرج دهد تا مبادا حرفی زده شود و داستانی راه بیفتد، بماند که این بزرگوار کلاً آتش بیار یک معرکه و منازعه شده است تا لابد در سپهر سیاسی دنیا خودی نشان داده و کمی دیده شود!
راستش را بخواهید، کلی فکر کردیم و بالاخره به این نتیجه رسیدم که دلیل زدن این حرف‌های بی‌ربط و آسمان و ریسمان‌بافی و ایضاً هیزم‌کشی این جناب پرزیدنت تازه‌کار می‌تواند دو چیز باشد، اول اینکه این بنده خدا، در شرایط نرمال و وضع مناسبی نبوده است و احتمالاً بعد از اینکه حالش جا آمده، خودش بهتر از هرکسی فهمیده است که چه گاف بزرگ و رکورد تاریخی را شکسته است و فی‌الحال درگیر این است که چطور و چگونه این آبروریزی دیپلماسی و جلفی رفتار و گفتار را جمع و جور کرده و آب رفته را به جوی برگرداند.
احتمال دوم که البته به‌نظر هوشنگ‌خانی ما قوی‌تر از ظن اول است، همان داستان رقابت چشم‌بادامی‌های شرقی در تجارت و ارتباط با اعراب منطقه است و حالا که دولت چین این‌گونه با عربستان پسرخاله شده و نرد عشق می‌بازد که بیانیه مشترک داده و در مورد ایران لفاظی می‌کند و احتمالاً با اینکار در تجارت و ارتباطات مالی با کشورهای این منطقه، گوی سبقت را از کره‌ای‌ها خواهد ربود و فاصله را بیشتر و بیشتر خواهد کرد، عقلای کره‌ای هم عقل خود را روی هم ریخته‌اند که چه کنیم تا همانی نشود که رقیب دیرینه می‌خواهد و در نهایت به این نتیجه رسیده‌اند که رئیس‌جمهور مثلاً حقوقدان‌شان به امارات تشریف برده و حرف‌هایی بزنند که طرف اماراتی و ایضاً یانکی‌ها را خوش آید و لابد جای بیشتری در مناسبات تجاری و اقتصادی به کره‌ای‌ها داده و هم‌پیمانان حوزه خلیج‌فارس را هم با خود همراه کند!
به هرحال دلیل و علت در این قسم موارد خیلی مهم نیست، وقتی تیر از چله کمان، ر‌ها شده، دیگر ر‌ها شده است که حضرت حافظ می‌فرماید:
دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شما پنهان نشاید کرد سِرِّ می‌فروش
تا نگردی آشْنا زین پرده رَمزی نشنوی
گوشِ نامحرم نباشد جایِ پیغامِ سروش
بر بساطِ نکته دانان خودفروشی شرط نیست
یا سخن دانسته گو ای مردِ عاقل، یا خموش
البته قدیمی‌ها چیزهای دیگری هم فرمایش کرده‌اند، فی‌المثل به پای شمع شنیدم ز قیچی فولاد، زبان سرخ، سر سبز می‌دهد بر باد که عجالتاً فی‌الحال، این فقره مسموع نیست، شاید وقتی دیگر!
همیشه هم اینجور بوده و آزموده را آزمودن خطاست که اگر افراد بدون تجربه و دانش و یا کسانی که فهم و شناخت درستی از شرایط و نیاز‌ها و انتظارات حوزه قدرت و اختیار و مسؤولیت و تعهد خود ندارند بر سر کار‌ها گذاشته شوند، به نسبت منصب و جایگاهی که دارند به‌جای ایجاد تحول و رشد و توسعه، یا تخریب می‌کنند، یا رکود و درجازنی به بار می‌آورند و یا کلاً به جاده خاکی زده و منشأ فساد و تباهی و داستان می‌شوند و هرچه مقام و حیطه قدرتشان افزون‌تر باشد کار‌ها حساس و پیچیده‌تر و اثرات اشتباهات بزرگ‌تر و برای همین است که کل دستگاه دیپلماسی و یک در میان احزاب و رسانه‌های کره‌ای، چند روز است به ماله‌کشی مبسوط مشغولند!
هوشنگ‌خان
گروه سیاسی- دور و بَر کشورمان را که خوب نگاه کنی، دود جنگ را می‌بینی؛ دودی که خیلی وقت است که بلند شده و در حال فزونی گرفتن است. بعد از حمله حماس به رژیم‌صهیونیستی و حمله متقابل صهیونیست‌ها به فلسطینی‌های غزه، همچنان دود ناشی از جنگ در هوا آکنده است. جنگی که با گذشت […]
دیدگاه بسته شده است.