چقدر خوبیم ما!

                   حرف‌های خودی و بی‌خودی چقدر خوبیم ما!    چند روزی است که همچین خریدارانه و با حوصله اخبار روزنامه و خبرگزاری و منابع رسمی و بیانات مسؤولین و مدیران اجرایی و بزرگواران دولت جوانبخت را پیگیری می‌کنم، همچنین شرایط بازار ارز و دلار و قیمت‌ها و خودرو و قیمت کالا‌ها و مضاف بر این‌ها […]

                   حرف‌های خودی و بی‌خودی

چقدر خوبیم ما!

   چند روزی است که همچین خریدارانه و با حوصله اخبار روزنامه و خبرگزاری و منابع رسمی و بیانات مسؤولین و مدیران اجرایی و بزرگواران دولت جوانبخت را پیگیری می‌کنم، همچنین شرایط بازار ارز و دلار و قیمت‌ها و خودرو و قیمت کالا‌ها و مضاف بر این‌ها وضعیت آب پشت سد و دریاچه و آبخوان‌ها و آلودگی هوا و فشار گاز و مصرف بنزین و قس‌علیهذا هم که اظهرمن‌الشمس است و خودشان صاحب مجلس تشریف دارند و همیشه در محضرشان حظ‌وافر می‌بریم.

   ظریفی می‌گفت، در قدیم می‌گفتند خوشبختی یک بار درب خانه آدم را می‌زند و شتر بخت بیشتر از یکبار درب خانه نمی‌خوابد! اما در این روزگار کجمدار غدار، از خوشبختی خبری نیست، اگر هم بر فرض محال از راه برسد بخواهد درب خانه را بزند یا برق قطع است و یا زنگ خراب است و اگر همه چیز درست باشد، ما یا در خواب تشریف داریم و یا بیرون از خانه و در حال انجام شغل دوم و یا سوم خود هستیم. آن شتر زبان‌بسته بخت هم که مدت‌هاست در شهر راهش نمی‌دهند. اما از همه این‌ها بدتر، مشکلات و مصیبت‌ها هستند که پی‌درپی در حال درآوردن درب خانه از لنگه هستند و آن جناب بدبختی هم که خدا خیرش ندهد، کلید خانه را داشته و سر زده وارد شده و بر سرمان آوار می‌شود!

  عرض هوشنگ‌خانی ما این است که آنچه ما از گوهرافشانی‌های برخی مسؤولین گرانسنگ و اظهارنظرهای متولیان و مجریان اقتصادی و بانکی و محیط‌زیستی و صنعتی و نیرویی و نفتی و رسانه‌ای و دیگر بزرگواران، متوجه می‌شویم، از دو حال خارج نیست، یا این عزیزان آنجور که ما خلق‌ا… عامی جماعت صبح تا شب، چشم در چشم کم و کسری و مصیبت‌ها دوخته‌ایم و راه به راه توسط ایشان ضربه فنی می‌شویم، این عزیزان کمی دورتر و فی‌المثل بالای گود نشسته و آنچنانی که باید و شاید پنجه در پنجه مشکلات ندارند و یا اینکه حتی بهتر از من و شما حواسشان به همه چیز هست ولی به‌خاطر ما مردم چیزی به روی خود نمی‌آورند و آنقدر‌ها احساسی و هیجانی با موضوعات برخورد نمی‌کنند!

  به هرحال یکی از این دو حالت بیشتر نیست، چون این بساطی که عجالتاً بر پا شده است و آن اقدامات به‌موقع و مدبرانه و مؤثر و نتیجه‌بخشی که هنوز در راه مانده‌اند، یا از سر عدم اطلاع است و یا روحیه خیلی بالا و بی‌نظیری که با این همه داستان، همچنان بر وفق مراد بودن اوضاع و آینده نزدیک طلایی و شاخص‌های در حال بهبود و رشد مضاعف و مشکلات ناچیز و نوسانات مقطعی و محدود و زودگذر و رشد و توسعه و رونق داخلی و خارجی و رفاه انقریب و خوشبختی همیشه همراه و… تأکید موکد نمی‌کردند! بالاخره ما مردم هنوز به درک درستی از توانمندی و هنرمندی و همه چیز تمامی برخی مسؤولین، نرسیده‌ایم.

  حدس می‌زنم که شما خواننده گرامی هنوز در شک و تردید نسبت به فرمایشات ما قرار دارید و خدای‌ناخواسته در فکر سیاه‌بینی و سیاه‌نمایی هستید، برای همین از جنابتان می‌خواهیم صدر تا ذیل اخبار و گفته‌ها و جوابیه‌های این گروه از مسؤولین را در این چند روزه نگاهی بیندازید، اگر یک ذره ناامیدی، چند درصد احساس عدم موفقیت و یا زبان‌مان لال حرفی از پذیرش اشتباه در یک موضوع و یا خدای‌ناخواسته افسوس خوردن و عذرخواهی کردن، مشاهده فرمودید، نفرمودید!

  البته ناگفته پیداست که به هرحال اگر هم یک گوشه‌ای مشکل و کم و کسری هست که نیست! طبیعی و عادی است و نمی‌شود که همه چیز دقیق و حساب شده باشد و در اوج موفقیت و سامان به پیش برود، حساسیت زیادی خوب نیست و نباید آنقدر‌ها سخت گرفت، یعنی اینجور بگویم که این دو روزه دنیا ارزش این حرف‌ها را ندارد که آدمی فکر و ذهن خودش را درگیر این جزییات نماید.

  از قدیم گفته‌اند همین صد سال اول عمر سخت است!

 

 

          هوشنگ‌خان