با کودکان مبتلا به «صرع» چگونه رفتار کنیم؟

با کودکان مبتلا به «صرع» چگونه رفتار کنیم؟ معاونت پژوهشی انجمن صرع ایران با بیان این‌که والدین نباید بیماری «صرع» فرزندشان را پنهان کنند، گفت: که اگر والدین از مدرسه انتظار اقدام مناسب در موارد ضروری و اضطرار را دارند، لازم است اولیای مدرسه پیش‌بینی و آمادگی لازم برای این کار را داشته باشند. لذا […]

با کودکان مبتلا به «صرع» چگونه رفتار کنیم؟

معاونت پژوهشی انجمن صرع ایران با بیان این‌که والدین نباید بیماری «صرع» فرزندشان را پنهان کنند، گفت: که اگر والدین از مدرسه انتظار اقدام مناسب در موارد ضروری و اضطرار را دارند، لازم است اولیای مدرسه پیش‌بینی و آمادگی لازم برای این کار را داشته باشند. لذا بر همین اساس در پرونده سلامت کودک به بیماری زمینه‌ای، داروهای مصرفی، مراقبت‌های موجود و محدودیت‌های ورزشی کودک اشاره می‌شود.

به گزارش مناقصه‌مزایده، غلامرضازمانی، فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان با توجه به شرایط کودکان مبتلا به صرع در مراکز آموزشی، گفت: کودکان مبتلا به صرع دو گروه هستند برخی اشکالات ساختاری مغز و بیماری‌های زمینه‌ای دارند که عامل ایجاد صرع است و کودک را با معلولیت ذهنی و یا جسمی روبه‌رو ساخته و امکان یادگیری و آموزش در مراکز عادی همراه با سایر کودکان را مانع می‌شود، این گروه افرادی هستند که براساس تشخیص پزشک به مراکز توانبخشی و یا مدارس ویژه خاص کودکان کم توان یا دیر آموز ارجاع می‌شوند.

وی افزود: اما در خصوص آن گروه کودکان مبتلا به صرع که از شرایط جسمی و سلامت و ضریب هوشی معمولی برخوردار هستند هیچ‌گونه محدودیت و ممنوعیت جهت حضور در مراکز آموزشی عادی وجود ندارد و همچون سایر کودکان لازم است نشاط و کیفیت زندگی آن‌ها مورد توجه قرار گیرد.

زمانی در پاسخ به این سؤال که آیا مدرسه باید از صرع دانش‌آموز مطلع باشد، عنوان کرد: پاسخ قطعاً مثبت است؛ چرا که اگر والدین از مدرسه و اولیای آن انتظار اقدام مناسب در موارد ضروری و اضطرار را دارند لازم است اولیای مدرسه پیش‌بینی و آمادگی لازم برای این کار را داشته باشند. لذا بر همین اساس در پرونده سلامت کودک به بیماری زمینه‌ای، داروهای مصرفی، مراقبت‌های موجود و محدودیت‌های ورزشی کودک اشاره می‌شود.

این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با توجه به این‌که کودکان و مسؤولان مدرسه باید چه نکاتی در خصوص صرع آموزش ببیند، یادآور شد: از کودک با توجه به سن باید انتظار داشت و هرچه سن کودک کم‌تر باشد، مسؤولیت والدین و اولیای مدرسه در این رابطه بیش‌تر می‌شود.

وی در ادامه افزود: نباید بیماری کودک پنهان شود و نباید والدین یا کودک از وجود این بیماری شرمنده باشند، چرا که همچون سایر بیماری‌ها فرد آن را انتخاب نکرده و دیدگاه پزشکی نسبت به آن و توجه به کیفیت زندگی این کودکان باید مورد توجه قرار گیرد و باورهای غلط در دیدگاه جامعه و یا اولیای مدرسه را باید از طریق آموزش مرتفع کرد.

 

به گفته زمانی، لازم است کودک خواب شبانه کافی و استراحت مناسب داشته باشد تا تمرکز و احتمال عود حمله وی کاهش یابد.