رشد اقتصادی ایران در سال ۲۰۱۶ به ۵ درصد می‌رسد

   رییس‌جمهوری اسلامی ایران در هفتادویکمین مجمع عمومی سالانه سازمان ملل با بیان این که ریشه‌کن کردن خشونت در منطقه، بدون مردم‌سالاری، ارتقای حقوق شهروندی و توسعه اقتصادی، میسر نیست، گفت: بدون مردم‌سالاریِ واقعی و بدون جلبِ مشارکتِ فراگیر، نمی‌توان با اشکال گوناگون شبکه‌های جنایی و تروریستی مبارزه کرد. به گزارش خبرنگار اعزامی ایرنا، متن […]

   رییس‌جمهوری اسلامی ایران در هفتادویکمین مجمع عمومی سالانه سازمان ملل با بیان این که ریشه‌کن کردن خشونت در منطقه، بدون مردم‌سالاری، ارتقای حقوق شهروندی و توسعه اقتصادی، میسر نیست، گفت: بدون مردم‌سالاریِ واقعی و بدون جلبِ مشارکتِ فراگیر، نمی‌توان با اشکال گوناگون شبکه‌های جنایی و تروریستی مبارزه کرد. به گزارش خبرنگار اعزامی ایرنا، متن کامل سخنان حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسن‌روحانی در هفتادویکمین مجمع عمومی سالانه سازمان ملل به شرح زیر است:

بسم‌ا…‌الرحمن‌الرحیم

الحمدلله‌رب‌العالمین‌والصلوة‌والسلام علی‌سیدنا و نبینا محمد‌و‌آله‌الطاهرین‌و‌صحبه‌المنتجبین

آقای رییس

انتخاب جنابعالی را به ریاست هفتادویکمین نشست مجمع عمومی ملل متحد تبریک می‌گویم و امیدوارم تصمیمات و ابتکارات این مجمع، نقش مؤثری در حل معضلات جهانی داشته باشد.

آقای رییس، آقای دبیرکل، عالیجنابان، خانم‌ها، آقایان؛ بیش از ۱۵ سال از فاجعه تروریستی دردناکی می‌گذرد که در همین شهر اتفاق افتاد. فاجعه‌ای که ابعاد انسانی آن، همگان را تحت‌تأثیر قرارداد. در آن روز کسی تصور نمی‌کرد که این واقعه، خود زمینه‌ساز فجایعی بزرگ‌تر و مسبب جنگی ویرانگر در خاورمیانه و گسترش ناامنی در جهان گردد. این جنگ، بذر تروریسمِ بدون مرز را در جای‌جایِ کره زمین کاشت.

امروز شاید مبرم‌‌‌‌ترین سؤالی که مجامع بین‌المللی باید به آن بپردازند این است که چرا در چنین شرایطی قرار گرفته ایم؟ کدام رویکردها، سیاست‌ها و اقدامات نادرست، زمینه ساز گسترش ناامنی در سراسر جهان شده است؟ و نگاه ما به تصویر ۱۵ سال آینده جهان چیست؟

امنیت در شرایطی به صورت یک مسأله جهانی درآمده، که در این سال‌ها، عمده تلاش قدرت‌های بزرگ جهانی، استفاده از شیوه‌های مختلف سرکوب و مداخلات نظامی، به بهانه رفع نگرانی از ناامنی شهروندان شان بوده است. پدیده تروریسمِ بدون مرز و خشن و افراطی را شاید بتوان نتیجه استراتژی‌های امنیتی قدرت‌های بزرگ طی ۱۵ سال گذشته دانست. درس بزرگی که از تحلیل این روند باید آموخت این است که تأمین امنیت در یک نقطه جهان به قیمت ناامن کردن نقاط دیگر، نه تنها ممکن نیست بلکه به ناامنی بیش‌تر نیز دامن می‌زند.

کار بدان جا کشید که تروریست‌‌‌ها در سرزمین‌های شام، عراق و لیبی، ادعای تشکیل حکومت کردند و اندوه‌بارتر آن که نیات پلید خود را پشت ادبیات دینی پنهان نموده و با ترویج آموزه‌های افراطی و تکفیری دین رحمت و محبت را به ابزاری برای خشونت و وحشت تبدیل نمودند.

خانم‌ها، آقایان؛ قرنی که با ترور و خشونت در نیویورک آغاز شد نباید با رقابت‌های خصمانه و آتش‌افروزی فزاینده در خاورمیانه ادامه یابد. واقعیت آن است که امروز بروز خشونت در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا شتاب حیرت‌آوری به خود گرفته و این منطقه گرفتار وحشیانه‌‌‌‌ترین خشونت‌‌‌ها و مخرب‌‌‌ترین سیاست‌ها شده است. میلیون‌‌‌ها سوری، آواره بیابان‌‌‌ها و دریا‌‌‌ها شده و صد‌‌‌ها هزار انسان به خاک و خون غلطیده‌اند؛ مردم عراق از هر قوم و طایفه، نگران تمامیت‌ارضی و آینده کشور خود هستند؛ مردم بی‌دفاع یمن روزانه آماج بمباران‌های ویرانگر می‌باشند و افغانستان هنوز در پی چند دهه اشغال و جنایت، از رنج خشونت و ترور نیاسوده است و فلسطینیان مظلوم هنوز در بند آپارتاید رژیم غاصب صهیونیستی هستند. شکی نیست که اگر اراده آن باشد که روند خطرناک جاری متوقف شود و منطقه در مسیر توسعه و آرامش قرار گیرد، برخی کشورهای منطقه باید دست از بمباران همسایگان و حمایت از گروه‌های تکفیریِ تروریستی ‌بردارند و با قبول مسؤولیت خود، درصدد جبران خسارت‌ها برآیند. دولت عربستان سعودی اگر به تحقق چشم‌انداز تازه‌ای در توسعه خود و امنیت منطقه چشم دوخته است، باید از ادامه سیاست‌های تفرقه‌افکنانه، ترویج ایدئولوژی نفرت و تعرض به حقوق همسایگان باز ایستد، مسؤولیت خود نسبت به حیات و حرمت زائران را بپذیرد و روابط خود را بر پایه احترام متقابل و مسؤولیت‌پذیری در قبال ملت‌های منطقه تنظیم کند. آینده منطقه ما در گرو مواجهه با چالش‌هایی از قبیل بحران‌های امنیتی ناشی از فقدان مشروعیت و ناکارآمدیِ دولت‌هاست. بدون مردم‌سالاریِ واقعی و بدون جلبِ مشارکتِ فراگیر، نمی‌توان با اشکال گوناگون شبکه‌های جنایی و تروریستی مبارزه کرد. ما بر این باوریم که کشورهای منطقه با تکیه بر تاریخ و فرهنگ مشترک، می‌توانند آینده مشترک خود را بیافرینند و جریان‌های تروریستی را منزوی سازند. نباید اجازه داد منطقه‌ای که ۱۰۰سال پیش به کشورهای متعدد تجزیه شد یک بار دیگر در معرض تجزیه مجدد قرار گیرد.

خانم‌ها، آقایان؛ رویکرد اصولی ایران، مشارکت سازنده با همسایگان برای تحقق نظم پایدار مبتنی بر امنیت جمعی و حمایت از توسعه کشورهای منطقه و ایجاد پیوندهای متقابل اقتصادی است. ریشه‌کن کردن خشونت در منطقه، بدون مردم‌سالاری، ارتقای حقوق شهروندی و توسعه اقتصادی، میسر نیست. ایران با هرگونه فرقه‌گرایی و دامن زدن به اختلافات مذهبی مخالف است. مسلمانان، اعم از شیعه و سنی قرن‌هاست که در کنار یکدیگر، با احترام و اتحاد، برادرانه زندگی کرده و خواهند کرد. تبدیل تفاوت‌های مذهبی به تقابل‌های پر تنش، از مطامع سیاسی برخی کشور‌‌‌ها سرچشمه می‌گیرد که می‌کوشند با پوشش‌های مذهبی، قدرت‌طلبی خود را پنهان سازند. ایران برای حل معضلات منطقه، حفظ تمامیت ارضی کشورها، عدم تغییر مرزها، حق حاکمیت ملت‌‌‌ها بر سرنوشت خود و عدم‌استفاده از زور را ضروری می‌شمارد و بر استفاده از ظرفیت دیپلماسی برای حل تعارضات تأکید می‌نماید.

عالیجنابان؛ علی‌رغم مشکلات امروز، من به فردایی پر امید باور دارم، و تردید ندارم که با تدبیر می‌توانیم بر این مشکلات فائق آییم. تجربه گفت‌و‌گو میان ایران و کشورهای ۱+۵و دستیابی به «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) نمونه‌ای موفق از سیاست اعتدال و تعامل سازنده و روی آوردن به گفت‌و‌گو است؛ که با اتخاذ رویکرد برد‌–‌برد به یک بحران غیرضروری اما پیچیده و طولانی پایان داد. این توافق با طراحی سازوکارهای اعتمادساز، پایان دادن به اتهامات جعلیِ «ابعاد احتمالی نظامی» و پذیرش اعمال حق غنی‌سازی، بر برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران مهر تأیید زد؛ به نگرانی‌های ساختگی پایان داد و تحریم‌های ظالمانه علیه ایران را رفع نمود. اما فراتر از حل پرونده هسته‌ای، برجام درس‌های مهمی برای حل‌وفصل مشکلات پیچیده جهانی نیز به همراه دارد. برجام فقط یک توافق سیاسی نیست، بلکه یک رویکرد جدید و روشی خلاقانه برای تعامل سازنده به منظور حل و فصل مسالمت‌آمیز بحران‌ها و چالش‌‌‌ها است. برای این که بتوانیم از آموزه برجام در بهبود روابط بین‌المللی بهره گیریم، هرگز نباید فراموش کنیم که فشار‌‌‌ها و تحریم‌ها و تهدیدهای غیرقانونی که با هدف برچیدن کلیه تأسیسات غنی‌سازی طراحی شده بود، به شکست انجامید و امروز شورای امنیت و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی رسماً برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران را پذیرفته‌اند. ایالات متحده، به خوبی می‌داند که برجام، اکنون یک سند پذیرفته شده چندجانبه است و اهمال نسبت به اجرای آن از سوی آمریکا، تخلفی بین‌المللی تلقی خواهد شد و اعتراض جامعه جهانی را برخواهد انگیخت. هر گونه بدعهدی در اجرای برجام، به بی‌اعتباری بیش‌تر ایالات‌متحده در سطح جهان میانجامد. تعلل ایالات متحده در اجرای تعهدات قانونی‌‌اش در ماه‌های گذشته اشتباهی راهبردی است که باید فوراً جبران شود. متأسفانه این‌گونه اقدامات غیرقانونی مسبوق به سابقه است و آخرین نمونه آن رأی دیوان عالی آمریکا در تأیید دست‌اندازی به میلیارد‌‌‌ها دلار اموال ملت ایران در سال‌های گذشته است. این تجربه به دنیا نشان داد که گروه‌های فشار صهیونیستی می‌توانند از طریق مصوبات غیرقابل دفاع کنگره، حتی عالی‌‌‌‌ترین نهاد حقوقی و قضایی آمریکا را به نقض بدیهی‌‌‌‌ترین اصول آمره حقوق بین‌الملل عرفی و قراردادی وادارند.  

خانم‌ها، آقایان؛ به یاری خداوند و با استقامت دولت و مردم ایران و حضور فزاینده شرکای بین‌المللی از مناطق مختلف جهان، تنها ۸ ماه پس از رفع تحریم‌های ظالمانه هسته‌ای، روند بهبود شرایط اقتصادی در ایران به عنوان امن‌‌‌‌ترین و پربازده‌‌‌‌ترین مقصد سرمایه‌گذاری و مشارکت در منطقه، در بهار امسال به رشد بالای ۴ درصد، تورم تک‌رقمی و نزدیک شدن به تولید و صادرات نفتی در دوران پیش از تحریم‌ها رسیده و شاهد شکوفایی بیش‌تر اقتصادی، علمی و فناوری در ایران خواهیم بود. ایران جزو معدود کشورهای نفتی است که توانست اثر افت شدید قیمت نفت در سال ۲۰۱۴ بر اقتصاد کشور را کنترل کند. ما قصد داریم با انجام اصلاحات اقتصادی و رعایت انضباط پولی و مالی، با حفظ دستاورد کاهش نرخ تورم، ثبات و پیش‌بینی پذیری اقتصادی را افزایش داده و از این طریق زمینه‌ساز سرمایه‌گذاری بیش‌تر در اقتصاد شویم. رشد اقتصادی ایران تا پایان سال ۲۰۱۶ به حدود ۵ درصد خواهد رسید و براساس همه پیش‌بینی‌های داخلی و بین‌المللی، ایران در سال جاری از بالا‌‌‌ترین رشدهای پیش‌بینی شده برای کشورهای نفتی برخوردار خواهد بود.

عالیجنابان؛ در پایان، تأکید می‌کنم، علی‌رغم همه سختی‌ها، من عمیقاً بر این باورم که اعتدال بر افراط، صلح‌طلبی بر خشونت‌گرایی، دانایی بر نادانی، و نهایتاً عدالت بر ظلم و بیداد غلبه خواهد کرد. آنچه مهم است ایمان، امید، تحرک و تلاش در جهت تحقق صلح و عدالت است و تردیدی نیست که خداوند متعال، دوستداران صلح و عدالت و اعتدال را یاری خواهد کرد. «ولینصرنا…من‌ینصرُه انَ‌ا…لقوی‌عزیز»