قرارداد سایپا با پژو-سیتروئن، بدتر از جوینت ونچر چینی‌ها

قرارداد سایپا با پژو-سیتروئن، بدتر از جوینت ونچر چینی‌ها

قرارداد اخیر سایپا با پژو- سیتروئن نه تنها قرارداد سودمندتری نسبت به قرارداد چینی‌ها با خودروسازان خارجی نیست، بلکه در جهت مخالف توسعه صنعت خودروسازی داخلی قرار دارد و تکرار راهی است که بیش از دو دهه خودروسازی کشور در مسیر آن حرکت کرده است.

به گزارش تسنیم، مدیرعامل سایپا اظهارکرد: با بررسی قراردادهای شرکت‌های چینی علی‌رغم پیشرفت این کشور با طرف‌های خارجی خود، مشخص شده که تعداد مفاد قید شده در این همکاری‌ها از قرارداد سایپا و طرف خارجی کم‌تر است که این موضوع نشان‌دهنده موفقیت سایپا در مذاکرات و انعقاد قرارداد مناسب است.

مسأله قابل توجه این است که یکی از شروط مهمی که دولت چین برای قرارداد تولید مشترک خودروسازان خارجی با خودروسازان چینی در نظر گرفته بود، در اختیار گذاشتن پلت فرم‌های قدیمی خودروسازان خارجی به خودروسازان چینی بود. این شرط مهم موجب شد که خودروسازان چینی بتوانند با توسعه پلت‌فرم‌های قدیمی برندهای معتبر، خودروهای برند خود را تولید کنند و آن‌ها را توسعه دهند و این مسأله یکی از عوامل پیشرفت سریع خودروسازان چینی است.

از همین رو، مبنای قرارداد دولت و خودروسازان چینی با خارجی‌ها، ایجاد ابزاری برای حرکت به سمت تولید پلت‌فرم داخل و فعال کردن ظرفیت‌های خودروسازان و قطعه‌سازان چینی بوده است.

این در حالی است که قراردادگروه خودروسازی سایپا با پژو – سیتروئن، تنها محدود به مونتاژ خودروهای چند سال گذشته این شرکت است و طی این قرارداد، کارخانه سایپا کاشان، که به روز‌‌ترین کارخانه گروه سایپا است، به شرکت فرانسوی پژو – سیتروئن واگذار شده و تنها خودروهای این شرکت خارجی در این کارخانه مونتاژ می‌شود.

تجربه ۲۵ سال مونتاژ محصولات پژو به خوبی ثابت کرده است که این قرارداد‌های مونتاژکاری نه تنها هرگز سودی به حال توسعه خودروهای برند داخلی ندارد، بلکه مانع آن نیز هست. چرا که اولاً سرمایه شرکت‌های خودروسازی داخلی محدود است و با اختصاص سرمایه قابل توجه و خط مونتاژ به محصولات مونتاژی دیگر سرمایه‌ای برای تولید داخلی باقی نمی‌گذارد این در حالی است که همواره دلیل اصلی خودروسازان برای عدم تولید پلت فرم، نبود سرمایه لازم بوده است و مونتاژ کاری این امر را تشدید می‌کند. ثانیاً بازار داخلی خودرو به سختی جوابگوی تولیدات داخلی برای رسیدن به تیراژ اقتصادی است چه رسد به آن‌که طبق قرارداد سایپا با پژو – سیتروئن، بخشی از این بازار به خودروهای مونتاژی اختصاص یابد.

بنابراین نه تنها قرارداد اخیر سایپا با پژو- سیتروئن، قرارداد سودمندتری نسبت به قرارداد چینی‌ها با خودروسازان خارجی، برای توسعه خودروسازی کشور نیست، بلکه کاملاً در جهت مخالف آن و تضییع کننده توسعه خودروسازی داخلی در طولانی مدت و تکرار راهی است که بیش از دو دهه خودروسازی کشور در مسیر آن حرکت کرده است و اگر قرار بود توسعه صنعت خودرو‌سازی کشور از این مسیر بگذرد، ۲۵ سال مدت زمان مناسبی برای اثبات این امر بود.