رئیس دانشکده برنامه‌ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز، ادعای خشکاندن دریاچه ارومیه را به دلیل استخراج لیتیوم غیرمنطقی دانست و گفت: به نظر می‌رسد مطرح کردن این موضوع در یکی از رسانه‌ها، از نظر علمی فاقد ارزش و محتوای خبری است؛ چرا که این خبر علاوه بر اینکه هیچ منبع موثق، بنیان علمی و تکنیکی […]
رئیس دانشکده برنامه‌ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز، ادعای خشکاندن دریاچه ارومیه را به دلیل استخراج لیتیوم غیرمنطقی دانست و گفت: به نظر می‌رسد مطرح کردن این موضوع در یکی از رسانه‌ها، از نظر علمی فاقد ارزش و محتوای خبری است؛ چرا که این خبر علاوه بر اینکه هیچ منبع موثق، بنیان علمی و تکنیکی ندارد، همچنین برداشت لیتیوم از این دریاچه توجیه اقتصادی ندارد. به گزارش ایسنا، بهروز ساری‌صراف؛ افزود: دریاچه ارومیه در بهترین حالت حدود ۳۴ میلیارد متر معکب آب داشت ولی اکنون با کم شدن آب سواحل جنوبی تبدیل به پهنه‌ای خشکی شده است، اگر قرار بود از دریاچه ارومیه لیتیوم استخراج شود، به راحتی می‌توانستند این مواد را از سواحل جنوبی کم‌عمق دریاچه که سالیان زیادی می‌شود خشک شده‌اند، برداشت کرد. رئیس دانشکده برنامه‌ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز، با اشاره به اخبار انتشار شده درخصوص استخراج لیتیوم از دریاچه ارومیه، گفت: معتقدم مطرح شدن موضوع لیتیوم، راهی برای منحرف کردن اذهان عمومی است؛ چرا که اگر قرار بود گروه خاصی به استخراج لیتیوم اقدام کنند، قطعاً بی‌سروصدا و با هزینه کم این اقدام را انجام می‌دادند و نیازی نبود میلیون‌‌ها نفر را از این موضوع آگاه کنند. وی با بیان اینکه لیتیوم موادی نایاب یا پُربهاست، ولی آنقدر هم ارزشمند نیست که بخواهند دریاچه ارومیه را به دلیل استخراج آن، از بین ببرند، گفت: برخی بر این باورند که با دستیابی به لیتیوم می‌توان به قدرت ناشناخته‌ای دست یافت، در حالی که برداشت این مواد حتی توجیه اقتصادی ندارد به‌طوری که قیمت یک کیلو میگو و زعفران در مقایسه با قیمت لیتیوم بسیار گران‌تر است، زمانی که تمامی صنایع برقی و خودروی ما به کشوری مانند چین وابسته است از نظر عقلی چه لزومی دارد به خاطر هر کیلو لیتیوم با ارزش حداکثر۱۵۰ دلار حتی کم‌تر از قیمت یک کیلو زعفران که ۱۵۰۰۰دلار است، دریاچه را بخشکانیم و رسوای جهان شویم حتی مافیا هم به همین اندازه بی‌عقل نیست که دست به چنین اقدامی که توجیه اقتصادی ندارد، بزند. رئیس دانشکده برنامه‌ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز، درخصوص علت پررنگ شدن چنین ادعایی در جامعه، گفت: به نظر می‌رسد انتشار چنین اخباری باعث می‌شود تا مسائل اصلی و واقعی دریاچه از جمله سدسازی بی‌رویه، هدررفت آب در بخش کشاورزی و عدم مدیریت بهینه مصرف آب در بطن چنین اخباری مخفی بماند در حالی که چنین تحلیل‌هایی با توجه به نبود استنادهای علمی و منابع رسمی، بیهوده و فاقد ارزش محسوب می‌شود و نگرش مردم را از واقعیت دور می‌کند، شاید نیز بهانه‌ای برای عدم احیای دریاچه ارومیه باشد. صراف؛ با بیان اینکه برداشت لیتیوم از دریاچه ارومیه علاوه بر اینکه توجیه اقتصادی ندارد حتی در صورت صحت چنین موضوعی نیاز به اخذ مجوزهای متعدد دارد، گفت: برداشت هر نوع کانی ملزم به اخذ مجوز از نهادهای دولتی از جمله سازمان صنعت،معدن‌وتجارت و محیط‌زیست است که طبق بررسی‌ها هیچ‌گونه مجوزی از این نهاد‌ها فعلاً تا این تاریخ برای برداشت لیتیوم از دریاچه ارومیه صادر نشده است ولی مطمئن هستم که تلاش‌ها و فشارهای رسمی و غیررسمی برای برداشت نمک دریاچه که می‌تواند شامل اکثر کانی‌‌ها از جمله لیتیوم نیز باشد، بیشتر خواهد شد. وی یکی از مسائل مهم دریاچه ارومیه را اجرای برنامه‌های پنج ساله‌ی توسعه کشاورزی عنوان کرد و گفت: عدم توجه به برنامه‌های توسعه، عامل اصلی در تخریب تمامی تالاب‌ها، دریاچه واکوسیستم است شاید افرادی با ارایه موضوعاتی مانند برداشت لیتیوم قصد دارند عامل اصلی از نظر پنهان بماند و با توجه به نیاز مملکت به فرآورده‌های کشاورزی جهت امنیت غذایی و عدم توانمندی سازمان‌های کشاورزی برای جوابگویی به نیازهای عظیم، علاقه‌مند به کمرنگ شدن موضوع دریاچه ارومیه هستند. صراف؛ با بیان اینکه انتشار موضوعی مانند برداشت لیتیوم برای کمرنگ کردن برنامه‌های توسعه‌ای است، خاطرنشان کرد: همچنین عواملی مانند افزایش جمعیت و نیازهای روزافزون قدرت کشاورزی از نظر تکنولوژی، عدم ارتقای سیستم‌های نوین آبیاری و عدم کشش کشاورزی ایران، باعث برهم خوردن اکوسیستم شده است. وی با تأکید بر اینکه بهتر است هزینه انتقال آب صرف جلوگیری از تبخیر آب دریاچه ارومیه شود، ادامه داد: اگر مسؤولان نسبت به تبخیر آب دریاچه ارومیه مدیریت خوبی داشته باشند نیازی به انتقال آب از سایر حوضه‌ها با وجود مشکلات تکنیکی، اقتصادی، سرزمینی و مدیریتی نبود. رئیس دانشکده برنامه‌ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز، ادامه داد: راهکارهای زیادی در رابطه با کاهش تبخیر آب وجود دارد که سالیان زیاد از سوی نخبگان دانشگاهی برای جلوگیری از تبخیر آب ارایه می‌شود ولی چون این راهکار‌ها از سوی متولیان امر، اقتصادی به نظر نمی‌رسد، کنار گذاشته می‌شود و انتقال آب از سایر حوضه‌ها که از نظر علمی فاقد ارزش است در راس برنامه‌های مسؤولان صرفاً به خاطر پول‌سازی آن، قرار می‌گیرد. صراف؛ با بیان اینکه تنها مجوزی که قرار است برای برداشت موادی از اعماق دریاچه ارومیه صادر شود، (به استناد گفته‌های کارشناسان محترم سازمان محیط‌زیست استان) بحث برداشت کانی برم است، اظهار کرد: این کانی بیشتر در مسائل صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد، حد و اندازه برداشت این کانی نیز مشخص بوده است و هیچ نوع پنهان کاری برای برداشت این کانی از دریاچه ارومیه نشده است؛ چرا که سازمان محیط‌زیست نیز مجوز لازم را برای برداشت آن ارایه داده است. وی با اشاره به کاربرد کانی برم در صنعت، خاطرنشان کرد: کانی برم «Bromine» عنصری شیمیایی با عدد اتمی ۳۵ و نمادBr است، این کانی در ساخت برومید اتیلن به کار گرفته می‌شود و آن نیز در سنتز مواد آلی، رنگ‌بری، خالص‌سازی آب، حلال، مایع آتش خاموش‌کن، کُندکننده آتش برای پلاستیک‌ها، رنگ‌ها (ارغوانی سلطنتی، بروموتیمول آبی)، مواد دارویی، گندزدایی، صنایع فیلم و عکاسی، انواع آفتکش، علف‌کش، قارچ‌کش استفاده می‌شود. صراف؛ ادامه داد: نظارت کافی باید برای برداشت هر نوع مواد از طبیعت انجام شود تا برداشت غیراصولی و بیش از حد آن باعث تخریب و صدمه به اکوسیستم نشود.
دیدگاه بسته شده است.