سفیر اسبق ایران در ترکیه، با اشاره به اینکه مراودات انرژی ایران با کشورهای آسیای‌میانه نه‌تنها لازم، بلکه واجب است، گفت: به دلیل ناترازی که در گاز داریم باید با قراردادهای بلندمدت از کشور ترکمنستان گاز خریداری کنیم. همچنین با توجه به اینکه ما قراردادهای صدور گاز با ترکیه، عراق و ارمنستان داریم و به […]
سفیر اسبق ایران در ترکیه، با اشاره به اینکه مراودات انرژی ایران با کشورهای آسیای‌میانه نه‌تنها لازم، بلکه واجب است، گفت: به دلیل ناترازی که در گاز داریم باید با قراردادهای بلندمدت از کشور ترکمنستان گاز خریداری کنیم. همچنین با توجه به اینکه ما قراردادهای صدور گاز با ترکیه، عراق و ارمنستان داریم و به دلیل نبود ظرفیت کافی صادرات را کاهش داده و یا متوقف کرده‌ایم این باعث شده بازارهای بالقوه از جمله عراق به سمت عربستان برود، این موضوع به لحاظ سیاسی و ژئوپلیتیکی نیز به شدت به زیان ماست. فیروز دولت‌آبادی؛ در گفت‌وگو با ایلنا، افزود: خرید نفت و گاز از کشورهای حاشیه خزر به‌خصوص ترکمنستان ارزان‌تر از قیمت فروش ماست. بنابراین خرید از این کشور‌ها سود اقتصادی مثبتی برای ما دارد و حداقل می‌تواند نیازهای منطقه شرقی کشور را برطرف کند و دغدغه‌ای از این منطقه نداشته باشیم، مزید بر این‌‌ها در زمستان نیروگاه‌های کشور به سمت استفاده از سوخت مازوت می‌روند که ضررهای هنگفت زیست‌محیطی و بهداشت جسمی و روانی به دنبال دارد ولی اگر گاز در اختیار داشته باشیم؛ می‌توانیم به نیروگاه تزریق و از مصرف مازوت جلوگیری کنیم، از همه مهم‌تر اینکه روابط ما را با همسایه مهم شمالی مستحکم می‌کند. سفیر اسبق ایران در ترکیه، با تأکید بر اینکه کوتاهی در زمینه خرید گاز از ترکمنستان ضررهای هنگفتی برای کشور خواهد داشت، تصریح کرد: اکنون چینی‌‌ها هم بدنبال خرید گاز مازاد ترکمنستان هستند و افغانستان و پاکستان هم به‌دنبال این هستند که این مسیر را باز کنند؛ هرچند به لحاظ عدم وجود امنیت دشوار است ولی توجه داشته باشیم اگر این خطوط ۱۰ سال دیگر هم برقرار شوند، برای کشور ما زیان‌بار و بحران‌ساز است، زیرا همسایگانی که قرن‌‌ها جزء سرزمین ما بودند گاز خود را از یک منبع بیگانه دریافت خواهند کرد و این برای ایران با این حجم از ذخایر ناخوشایند است. وی در ادامه با اشاره به لزوم پاسخگویی به نیاز گازی ارمنستان، گفت: ارمنستان کشور کوچکی است که ما روزی یک میلیون مترمکعب گاز به این کشور صادر می‌کنیم، در حالی که نیاز آن‌ها حدود دو میلیون مترمکعب است و ما متأسفانه نمی‌توانیم این میزان اضافه را تأمین کنیم، ارمنستان یکی از مهم‌‌ترین کشورهای منطقه قفقاز برای ایران است، اما ما برای تأمین یک میلیون مترمکعب گاز اضافی این کشور مشکل داریم. اکنون تا حدی از نیاز نفت و سوخت این کشور را تأمین می‌کنیم ولی نظم لازم را ندارد و دچار افت‌وخیز است و این در بلندمدت برای ما مسأله‌ساز می‌شود. دولت‌آبادی؛ با بیان اینکه ضرورت دارد که ما با تمام کشورهای آسیای‌میانه و قفقاز به‌خصوص آذربایجان مراودات نفتی و گازی داشته باشیم، خاطرنشان کرد: ما می‌توانیم روزانه حداقل ۳۰۰ تا ۳۵۰ هزار بشکه نفت‌خام از آذربایجان خریداری کنیم و باید این کار را انجام دهیم تا مصرف پالایشگاه‌ها را در شمال کشور تأمین پاسخ دهیم و به این ترتیب ظرفیت صادراتی در جنوب آزاد می‌شود و این طبیعتاً برای ما بسیار اهمیت دارد. وی بیان داشت: ورود به حوزه مراودات انرژی نیاز به دیپلماسی فعالی دارد که در مسؤولین سیاست خارجی دیده نمی‌شود، اکنون دولت آذربایجان به خاطر حادثه شخصی، با ما تعارض و اختلاف دارد و سفارتخانه را در تهران تعطیل کرده و باید بدانند پیامد اظهاراتشان در ایران چیست. انتقال این موضوع به مقامات آذری نیاز به یک دیپلماسی دارد که بتواند مسائل مدیریت کند، این کشور باید متوجه باشد که معاملات با ایران به نفعش است و ثبات و امنیت کشورش را برقرار می‌کند، انتقال این مفاهیم به دولتی که تمایل چندانی به فهم آن‌ها ندارد خیلی دشوار است و دیپلماسی فهیم، عاقل و موقعیت‌شناس نیاز دارد. سفیر اسبق ایران در ترکیه، با بیان اینکه تولید و برداشت از ذخایر کشور یک برنامه بلندمدت است و فعلاً باید راهکار کوتاه‌مدت یعنی تجارت نفت و گاز با کشورهای همسایه را برای تأمین نیاز داخل پیش ببریم، اظهار داشت: هر قدر هم که ذخایر داشته باشیم، در آینده نزدیک واردات بنزین داریم، گاز را هم فعلاً نمی‌توانیم از تولیدات داخل تأمین کنیم، ما اکنون برای تأمین سوخت پالایشگاه‌ها و نیروگاه‌ها مشکل داریم، در زمستان مناطق سردسیر برای تأمین گاز مشکلات اساسی دارند، اکنون در برخی مناطق مثل سیستان‌وبلوچستان کپسول گاز را با نرخ ۲۰۰ هزار تومان می‌خرند؛ بنابراین واضح است که ما مشکل تأمین گاز داریم، پس با این وضع روی تصورات رویایی استفاده از منابع داخلی حساب نکنیم. به گفته وی؛ اگر بتوانیم سرمایه‌گذاری کنیم و از ذخایر خودمان برداشت و تولید داشته باشیم خیلی اهمیت دارد و ارجح‌تر از واردات است اما طبق اعلام مقامات رسمی برای عبور از ناترازی و تولید و عبور از مصرف منفی بنزین و گاز میلیارد‌ها دلار سرمایه نیاز است، ضمن اینکه حتی گاز به اندازه کافی تولید داشتیم همچنان به لحاظ سود سیاسی باید نفت را از کمربند شمالی یعنی آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان بخریم چون بهترین بازار این کشور‌ها ایران است. ما هرچه نفت از شمال خریداری کنیم، ظرفیت صادراتی در جنوب باز می‌شود، بنابراین باید از زوایای دیگری غیراقتصادی هم به این مسائل نگاه کنیم.
دیدگاه بسته شده است.