روی خوش ایران به پیمانکاران داخلی بعد از خروج خارجی ها کیوان یاراحمدی اظهار کرد: توسعه‌ی بلوک اناران به حدود بیش‌تر از ۱۰ سال پیش برمی‌گردد که در قالب یک بیع‌متقابل اکتشافی به شرکت (نورث‌هیدرو) نروژ واگذار و از طرف شرکت ملی نفت ایران این مسؤولیت را بر عهده گرفت و در میدان آذر اقدام […]
روی خوش ایران به پیمانکاران داخلی بعد از خروج خارجی ها
کیوان یاراحمدی اظهار کرد: توسعه‌ی بلوک اناران به حدود بیش‌تر از ۱۰ سال پیش برمی‌گردد که در قالب یک بیع‌متقابل اکتشافی به شرکت (نورث‌هیدرو) نروژ واگذار و از طرف شرکت ملی نفت ایران این مسؤولیت را بر عهده گرفت و در میدان آذر اقدام به حفر دو حلقه چاه کرد که چاه آذر شماره۱ به‌علت مشکلات مکانیکی پیش از این‌که به عمق نهایی برسد متوقف شد.
به گزارش مناقصه‌مزایده به نقل از روابط عمومی شرکت متن، وی در ادامه بیان کرد: چاه آذر۲ با موفقیت حفاری و به عمق نهایی رسید و تحت تست قرار گرفت و نتایجی مثبت و امیدوارکننده از آن به دست آمد و ترکیب نتایج لرزه‌نگاری دوبعدی و تست چاه به صدور گزارش اقتصادی بودن تولید از این میدان در سال ۸۶-۸۵ منجر و توسط شرکت ملی نفت تأیید شد.
مجری طرح توسعه میدان مشترک آذر با بیان این‌که مذاکرات با آن شرکت انجام و تقریباً تمام موارد جمع‌بندی شد اما آن شرکت به واسطه‌ی تحریم‌ها حاضر به امضای قرارداد نشد، ادامه داد: متعاقباً از سال ۱۳۸۷ به موازات فعالیت‌های زیرساختی از محل منابع داخلی شرکت نفت ایران، مذاکره با سرمایه‌گذاران پیگیری شد و در سال ۱۳۸۷ شرکت ملی نفت از محل منابع داخلی اقدام به تحصیل اراضی، احداث زیرساخت‌ها و انجام مطالعات آمایشی و زیست‌محیطی کرد و ضمن دریافت مجوز زیست‌محیطی از دو استان ایلام و خوزستان، با توجه به عملیاتی بودن منطقه در دوران جنگ، پاکسازی این منطقه از مین و مهمات عمل نکرده را در دستور کار قرارداد.
یاراحمدی گفت: پس از این اقدامات ۱۷ کیلومتر جاده اصلی و ۲۲ کیلومتر جاده دسترسی به موقعیت چاه‌ها احداث و نیز تسطیح و محوطه‌سازی ۱۴ موقعیت حفاری انجام و از اردیبهشت ۱۳۸۸ مذاکرات جهت توسعه میدان با شرکت پتروناس مالزی آغاز شد و پس از انعقاد قرارداد محرمانگی و برگزاری جلسات فنی، این شرکت اطلاعات لازم را دریافت و مطالعات اولیه را انجام داد و در نیمه دوم سال ۱۳۸۸ با مشارکت گازپروم روسیه مذاکرات به‌صورت جدی‌تر دنبال شد، به‌طوری‌که در خرداد ۱۳۸۹ عمده موارد قراردادی با این کنسرسیوم نهایی شد، اما به‌علت محدودیت‌های بین‌المللی حاضر به عقد قرارداد توسعه میدان نشدند و از این‌رو از اواخر سال ۱۳۸۹ از حضور پیمانکار خارجی قطع امید شد و چون حوزه مشترک بود و نمی‌توانست بلاتکلیف بماند، از این‌رو شرکت ملی نفت ایران تصمیم گرفت کار را از طریق پیمانکاران و سرمایه داخلی پیگیری کند.
مجری طرح توسعه میدان مشترک آذر افزود: یکی از مسایل دیگر که در میدان آذر وجود دارد و هم جزو سختی‌های کار و هم از افتخارات این پروژه است شکافت اسیدی است، چون میدان آذر به واسطه نوع سازند و خواص سنگ مخزن به صورتی است که به‌طور عادی نمی‌توان پس از حفاری میزان نفت مورد نظر را از هر چاه استخراج کرد و باید در چاه‌های این میدان شکافت هیدرولیکی انجام شود، به این معنا که فشاری بالاتر از فشار شکست سنگ را اعمال کنیم تا نفت از فواصل دور دست به حفره تولیدی جریان پیدا کند و میزان بهره‌دهی از هر چاه افزایش یابد که آذر در این زمینه نمونه‌ای موفق در سطح کشور است.
یاراحمدی تصریح کرد: در این شرایط پای پیمانکار داخلی به پروژه باز شد و طبیعتاً پیمانکار داخلی تجربه و تخصص پیمانکار صاحب صلاحیت خارجی در حوزه توسعه بالادستی را ندارد اما انتظار می‌رود تا پیش از پایان سال تولید زودهنگام میدان به نتیجه برسد و امیدواریم در دو سال آینده شاهد توسعه و بهره‌برداری نهایی از میدان آذر باشیم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.