مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری غدیر

مشکلات جدی در سیاست‌گذاری بخش مسکن وجود دارد

مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری غدیر، با اشاره به اهمیت نوع سیاست‌گذاری در حوزه مسکن، گفت: به دلایل مختلفی که عمده آن در نوع نگاه سیاست‌گذاران به بازار و شیوه تولید مسکن است، وضعیت خوبی نداریم و باید بگویم حال مسکن خوب نیست. به گزارش مناقصه‌مزایده، مازیار حسینی؛ افزود: نگاهی به آمار‌ها و وضعیت عرضه و تقاضا […]

مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری غدیر، با اشاره به اهمیت نوع سیاست‌گذاری در حوزه مسکن، گفت: به دلایل مختلفی که عمده آن در نوع نگاه سیاست‌گذاران به بازار و شیوه تولید مسکن است، وضعیت خوبی نداریم و باید بگویم حال مسکن خوب نیست. به گزارش مناقصه‌مزایده، مازیار حسینی؛ افزود: نگاهی به آمار‌ها و وضعیت عرضه و تقاضا نشان می‌دهد در حالی که تعداد خانوارهای ما در کشور حدود ۲۶ میلیون است، تعداد واحدهای مسکونی ۲۹ میلیون واحد را نشان می‌دهد و این یعنی نسبت واحد مسکونی به خانوار ۱٫۱۱۵ و مازاد آن۱۱٫۵‌درصد است در حالی که نسبت جهانی آن بین پنج تا هفت ‌درصد را نشان می‌دهد. وی با اشاره به میانگین مساحت آپارتمان‌های ساخته‌شده در سال ۱۴۰۰ گفت: میانگین مساحت آپارتمان‌های تولید شده در کشور عدد ۱۶۳ مترمربع را نشان می‌دهد و همین عدد برای شهر تهران مساحت ۱۴۹ مترمربع است. این اعداد وقتی معنادار می‌شود که آن را با میانگین مساحت آپارتمان‌های خریداری شده مقایسه کنیم. در سال ۱۴۰۰ میانگین مساحت آپارتمان‌های خریداری‌شده در کشور ۱۲۰ مترمربع و در تهران ۸۸ مترمربع بوده و این امر نشان می‌دهد میان عرضه و تقاضای خرید ارتباط درستی حاکم نیست و به عبارت بهتر سیاست‌گذاران مسکن نتوانستند این ارتباط را به شکل مناسبی برقرار کنند تا عرضه واقعی با تقاضای مؤثر نسبت مناسب داشته باشد.  این مدرس سازه و زلزله، با بیان اینکه یکی از مشکلات جدی بخش مسکن عدم‌ همخوانی تقاضا و تولید مسکن است، افزود: فاصله زیادی بین تولید و تقاضای مؤثر مصرف وجود دارد و این امر به‌طور مستقیم متوجه سیاست‌گذاران حوزه مسکن است که باید با شناخت صحیح بازار نسبت به هدایت پروژه‌های ساخت به سمت تقاضای مؤثر اقدام کنند. وی افزود: در سال گذشته آمار ساخت توسط بخش‌خصوصی اُفت چشمگیری داشته و این زنگ خطری است برای متولیان حوزه مسکن که باید ضمن آسیب‌شناسی‌ این اتفاق و دلایل آن، برای تشویق این بخش به برگشت به بازار، با رفع موانع تولید و سیاست‌گذاری صحیح تلاش کنند. حسینی؛ با بیان اینکه نیاز به تغییر ریل در روش ساخت ساختمان ضروری است، تأکید کرد: این تغییر باید در مصالح مصرفی، روش ساخت، بازنگری ضوابط فنی و مقررات ملی ساختمان و روابط سرمایه‌گذار، سازنده و سیستم نظارت بر ساخت انجام پذیرد. این عضو هیأت علمی دانشگاه، نبود کیفیت، دوام و ایمنی را از مشکلات صنعت ساختمان برشمرد و اضافه کرد: در کنار این موضوع به‌خصوص در طرح‌هایی که به‌طور مستقیم توسط دستگاه‌های دولتی به اجراء درمی‌آید با آسیب دیگری به نام طولانی شدن مدت زمان ساخت مواجه هستیم که با توجه به شرایط تورمی کشور باعث افزایش چند برابری قیمت تمام‌شده مسکن و ایجاد نارضایتی در خریداران می‌شود. قیمت‌گذاری دستوری ساخت بدون توجه به واقعیت‌‌ها هم مدت زمان اجراء را طولانی می‌کند و هم از کیفیت کار می‌کاهد و هم قیمت تمام شده در نهایت تفاوتی فاحش با برآورد اولیه خواهد داشت. مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری غدیر، تصریح کرد: در مقابل روش‌های سنتی ساخت، که رفته‌رفته در جهان در حال محو شدن است، روش تولید صنعتی ساختمان قرار دارد که کیفیت بالا، صرفه‌جویی در مصرف انرژی با استفاده از مصالح نوین و مقاوم در مقابل حوادث طبیعی و زلزله، همچنین عدم‌تفاوت قیمت تمام‌شده با قیمت تحویل ساختمان از طریق کاهش مدت زمان ساخت و نیفتادن در تله تورم را دارد. در این شیوه زمان ساخت یک ساختمان هفت طبقه به شش ماه کاهش یافته که می‌تواند تحولی جدی در صنعت ساخت‌وساز کشور ایجاد کند و با کاهش خواب سرمایه در کاهش قیمت تمام‌شده مؤثر باشد. مجری طرح راهبردی تولید صنعتی ساختمان، گفت: با همت و تلاش همکارانم، کشور به دانش طراحی، ساخت و نصب ساختمان‌های ماژولار که تاکنون در انحصار کشورهای محدودی بود دست یافت. به‌گونه‌ای که یک ساختمان ۱۲ طبقه با زیربنای ۱۱‌هزار مترمربع و ۶۹ واحد آپارتمان دوخوابه ظرف مدت شش تا هشت ماه ساخته، نصب و بهره‌برداری و تحویل به مردم است و آمادگی کامل برای سکونت را خواهد داشت. نمونه این ساختمان برای نخستین بار در تهران اجراء شد و در حال‌حاضر عملیات ساخت پروژه‌های جدیدی در تهران و چند استان دیگر آغاز شده است. حسینی؛ با اشاره به اینکه تکنولوژی صنعتی‌سازی در لبه دانش فنی قرار دارد، گفت: این ساختمان‌‌ها مطابق با آخرین ویرایش آیین‌نامه‌های روز دنیا طراحی و در برابر زلزله و آتش مقاوم بوده و به نحو مطلوبی دارای عایق صوتی و حرارتی است و هدررفت انرژی و مصالح در آن به شدت کاهش یافته است و قیمت تمام‌شده آن با توجه به مدت زمان ساخت سبک سنتی بیشتر نخواهد بود، در حالی که آن سیستم‌‌ها به هیچ وجه از نظر کیفیت، دوام و تاب‌آوری در برابر زلزله قابل رقابت با این سبک نیستند.