برای من تیتر و لقب نسازید

پرویز پرستویی برای من تیتر و لقب نسازید پرویز پرستویی درباره این‌که خود را سرباز فرهنگی انقلاب می‌داند یا نه تصریح کرد: اگر به‌کاری اعتقاد نداشته باشم، گردنم را بزنند در آن بازی نمی‌کنم، پس برای من تیتر و لقب نسازید. من در این مملکت زندگی می‌کنم و کاری که به آن اعتقاد نداشته باشم […]

پرویز پرستویی

برای من تیتر و لقب نسازید

پرویز پرستویی درباره این‌که خود را سرباز فرهنگی انقلاب می‌داند یا نه تصریح کرد: اگر به‌کاری اعتقاد نداشته باشم، گردنم را بزنند در آن بازی نمی‌کنم، پس برای من تیتر و لقب نسازید. من در این مملکت زندگی می‌کنم و کاری که به آن اعتقاد نداشته باشم بازی نمی‌کنم؛ چون به بازیگری به عنوان شغل نگاه نمی‌کنم.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، پرویزپرستویی که در کارگاه انتقال تجربه چهاردهمین جشنواره فیلم مقاومت در پردیس ملت سخن می‌گفت، با بیان این‌که نباید در پرداختن به ارزش‌های دفاع مقدس تنها به بزرگداشت هفته دفاع مقدس و چند برنامه تلویزیونی و بیلبورد شهری کفایت کنیم، گفت: امیدوارم مسؤولان ما هم مانند اصحاب فرهنگ به فکر جانبازانی که در این شهر گم شده‌اند باشند و این شعارهای نخ‌نما شده در حد حرف باقی نماند. فکر می‌کنم در کشور این امکانات را داشته باشیم تا نگذاریم این افراد مثل شمع آب شوند.

بازیگر فیلم «لیلی با من است» درباره تأثیر نقش‌هایش در فیلم‌های دفاع مقدسی بر شخصیت خودش نیز اظهار کرد: حدود ۴۶ سال است که کار بازیگری می‌کنم و در چندین فیلم و سریال کار کرده‌ام، اما تعدادی کار دفاع مقدسی کرده‌ام که اولینش فیلم «دیار عاشقان» بود که در سال ۶۲ در دل جنگ ساخته شد. این آثار نگاه من را به جهان عوض کرد. اگر من این آثار را با رگ‌ و پِی‌ام درک نکرده باشم به این‌جا نمی‌رسم.

او درباره بازی در فیلم «بادیگارد» ابراهیم حاتمی‌کیا نیز گفت: آقای حاتمی‌کیا احساس کردند جای مطرح‌شدن چنین مسایلی خالی است و باید به آن پرداخته شود. قرار نیست ما با یک اثر جهان را عوض کنیم، اما حداقل کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که به این افراد ادای دینی کنیم.

 

پرویز پرستویی درباره رمز موفقیتش در بازیگری نیز اظهار کرد: وقتی از من می‌پرسند رمز موفقیتت چه بوده فقط می‌گویم من جزو دانش‌آموزانی هستم که در طول سال درس می‌خوانم نه شب امتحان. احساس بازیگر زمانی به وجود می‌آید که وقتی در میان آدم‌های عادی زندگی می‌کند به درستی به اطرافش نگاه کند. وقتی به آن‌‌ها نزدیک شود احساسی که آن‌‌ها دارند را درک می‌کند. من کار شاقی نمی‌کنم و اگر در کارم موفق بوده باشم با همین روش بوده است و من از حس به تکنیک می‌رسم چون باید آدمی که نقش او را بازی می‌کنم درک کرده باشم.