مجتبی قدیری – به قول قدیمی‌ها آمدیم ابرویش را درست کنیم، زدیم چشمش را کور کردیم. این ضرب‌المثل امروز مصداق بازار لوازم‌خانگی است که مسؤولان تلاش داشتند، ابروی آن را درست کنند. اما رفته‌رفته چشمش را هم کور کردند. البته این کور کردن در پی اجرای طرح مبارزه با قاچاق کالا رخ داد که قرار بود […]
مجتبی قدیری – به قول قدیمی‌ها آمدیم ابرویش را درست کنیم، زدیم چشمش را کور کردیم. این ضرب‌المثل امروز مصداق بازار لوازم‌خانگی است که مسؤولان تلاش داشتند، ابروی آن را درست کنند. اما رفته‌رفته چشمش را هم کور کردند. البته این کور کردن در پی اجرای طرح مبارزه با قاچاق کالا رخ داد که قرار بود از ابتدای مهر از اصناف فروشنده لوازم‌خانگی شروع گردد تا سروسامانی به بازار لوازم خانگی داده شود.
اما هنوز طرح شروع نشده زمزمه‌های افزایش قیمت لوازم‌خانگی بلند شد. در پی محدودیت عرضه کالا به بازار با افزایش قیمت مواجه شدیم. یعنی نه تنها نتوانستیم به بازار لوازم خانگی سر و سامانی بدهیم بلکه بازار را هم به‌هم ریختیم. حالا مردم باید همان کالای قاچاق شده کالاهای قاچاقی که با گارانتی‌های تقلبی به خوبی به فروش می‌رفت را گران‌تر بخرند.
هر چند که با تبلیغات رسانه‌ای تلاش داشتند نشان بدهند بازار را در کنترل دارند و نمی‌گذارند آب از آب تکان بخورد؛ اما این‌گونه نشد و شاهد هستیم که طرح هنوز اجرایی نشده بازار چگونه به هم ریخته، درحالی که هیچ دستاوردی هم نداشته است.
این چندمین طرح برای مبارزه با قاچاق کالاست که شروع نشده، شکست می‌خورد! به‌راستی چرا مسؤولان طرح خوبی مثل شنبم را ر‌‌ها کردند؟ طرحی که با کمی تغییرات، می‌توانست عملکرد مؤثرتری در برخورد با کالای قاچاق داشته باشد!
سؤال مهم‌تر این است که چرا مبارزه با قاچاق کالا و جمع‌آوری کالاهای قاچاق توزیع شده در بازار موجب افزایش قیمت لوازم خانگی می‌شود؟ این افزایش قیمت در دست چه کسانی است؟
این افزایش قیمت نشان از زنجیره مافیایی دارد که از سوی برخی اصناف و قاچاقچیان شکل گرفته است و به راحتی در بازار ایفای نقش می‌کنند بدون آن‌که ردی بر جای بگذارند تا شناخته شوند.
سال‌‌‌ها پیش کالای خارجی چند کیلومتر داخل مرز، دیگر قاچاق به حساب نمی‌آمد و امروز تلاش داریم کالای قاچاق را از فروشگاه‌ها جمع کنیم! نه به آن شوری شوری و نه به بی‌نمکی حالا.
نکته این‌جاست که نه آن زمان و نه حالا، هیچ یک از مراجع رسمی، میزان دقیق قاچاق لوازم خانگی را اعلام نکرده‌اند. هر کدام از مسؤولان عددی را گفته و می‌گویند. عددی که از ۵ درصد شروع می‌شود و به بیش از ۶۰ تا ۷۰ درصد می‌رسد. البته نه ۵ درصد درست است و نه ۷۰ درصد واقعیت دارد؛ اما این مقدار قاچاق، هر میزانی که باشد، اگر به نصف مقدار فعلی برسد، تولید داخل فرصت خودنمایی پیدا می کند. این خودنمایی که می‌تواند بیکاری را کاهش دهد و درآمد ناخالص ملی را افزایش دهد.
به راستی راه ورود کالای قاچاق کجاست؟ در مرز‌‌ها و از طریق کوله‌بری است؟ یا از طریق گمرکات کشوری صورت می‌گیرد؟ تا زمانی که مسأله را درک نکنیم از حل آن عاجز هستیم، اگر توانستیم به این سؤالات ساده پاسخ بگوییم، می‌توانیم ریشه کالای قاچاق را خشک کنیم.
بسم‌ا… اول سؤالات را پاسخ بدهیم بعد مسأله را حل کنیم. تا به راحتی بتوانیم پرتقال‌فروشی را که سال‌هاست به دنبالش هستیم، پیدا کنیم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.