افزایش حاشیه‌نشینی در کلانشهر‌ها با تورم شدید بازار مسکن

تند شدن شیب افزایش قیمت مسکن در چند ماه اخیر، زنگ خطر مهاجرت گسترده افراد به شهرهای اطراف تهران را به صدا درآورده است. نرخ رشد سالانه حاشیه‌نشینی در تهران، به چهار تا پنج درصد رسیده که به گفته کارشناسان سبب خواهد شد مساحت حومه تهران تا ۲۰ سال آینده برابر با خود این کلانشهر […]

تند شدن شیب افزایش قیمت مسکن در چند ماه اخیر، زنگ خطر مهاجرت گسترده افراد به شهرهای اطراف تهران را به صدا درآورده است. نرخ رشد سالانه حاشیه‌نشینی در تهران، به چهار تا پنج درصد رسیده که به گفته کارشناسان سبب خواهد شد مساحت حومه تهران تا ۲۰ سال آینده برابر با خود این کلانشهر شود! به گفته کارشناسان، رشد افسارگسیخته قیمت ملک به‌ویژه در کلانشهر‌ها، بازار مسکن را به وضعیت هشدار رسانده و زنگ خطر مهاجرت گسترده افراد به شهرهای اطراف و رواج پدیده‌هایی نظیر کپرنشینی، شبه‌کپرنشینی و زندگی در سکونت‌گاه‌های غیررسمی را به صدا درآورده است. هر موج افزایش قیمت، عده‌ای را همراه خود به مناطق کم‌برخوردار شهر هدایت می‌کند و مردم هر بار مجبورند توقعات خود را از کیفیت سرپناهی که در آن زندگی می‌کنند، پایین‌تر بیاورند. به گزارش مناقصه‌مزایده، بیت‌ا… ستاریان؛ عضو هیأت علمی دانشگاه تهران و کارشناس اقتصاد مسکن، گفت: «رشد سالیانه حاشیه‌نشینی در تهران بین چهار تا پنج درصد است و با درصد مضاعفی که به‌طور طبیعی به آن افزوده خواهد شد حدود ۲۰ تا ۲۵ سال آینده، حاشیه‌نشینی این شهر برابر خود تهران می‌شود. این اتفاق در مناطق حاشیه‌ای اطراف شهر‌ها کاملاً مشخص است.» کارشناس بازار مسکن، اظهار داشت: «مهاجرت در شهرهای بزرگ و شهرهای میانی به دلایل مختلفی صورت می‌گیرد. در شهرهای بزرگ به دلیل فشاری که در بازار مسکن وجود دارد افرادی که در محله‌ای ساکن هستند دیگر نمی‌توانند سال بعد به سکونت خود در همان جا ادامه دهند و مجبورند به فضای کوچک‌تر و یا حاشیه شهر رانده شوند و در مواردی نیز به سکونت‌های غیررسمی پیدا روی می‌آورند.» وی افزود: «در شهرهای میانی نیز این پدیده وجود دارد و به دلیل اینکه مردم دیگر نمی‌توانند هزینه‌های مسکن را تامین کنند در حاشیه شهر ساکن می‌شوند و یا روستاهایی را که اقتصاد در آن‌ها ضعیف شده و یا از بین رفته است، انتخاب می‌کنند.» ستاریان؛ اضافه کرد: «برخی از آن‌ها نیز به شهرهای کوچک‌تری می‌روند که وضعیت اقتصاد در آن مناسب نیست و یا به شهرهای بزرگ‌تری مهاجرت می‌کنند که در آن‌ها نیز مجبورند در حاشیه شهر ساکن شوند؛ همان‌طور که گفته شد این پدیده در شرایط حاد به صورت کپرنشینی و یا شبه‌کپرنشینی خود را بروز می‌دهد.» ستاریان؛ بیان کرد: «حاشیه‌نشینی خود، فاجعه و ناهنجاری اجتماعی است و تبدیل شدن این عامل به هنجار، هزینه هنگفتی ایجاد می‌کند؛ مانند ساماندهی منطقه و رساندن خدمات به این مناطق. همچنین از آنجا که کنترل کافی وجود ندارد برخی از این مناطق محل خوبی برای پنهان شدن افرادی خواهد بود که خاطی قانون هستند. البته این موضوع به این معنا نیست که حاشیه‌نشینان افراد خلافکاری هستند، بلکه به معنای کاهش کنترل در کنار افت خدمات اجتماعی و رفاهی است.» وی ادامه داد: «با این روند یک مشکل دیگر به شهر اضافه می‌شود. مسکن مقوله کوچکی نیست و حاشیه‌نشینی یکی از پیامدهای معضل مسکن در کشور است.»