انتخاب رایزن بازرگانی از میان فعالان بخش خصوصی

در نشست ستاد اقتصادی پساتحریم مطرح شد

انتخاب رایزن بازرگانی از میان فعالان بخش خصوصی

اتاق بازرگانی، صنایع‌و معادن تهران از سازمان توسعه تجارت درخواست کرد تا رایزنان بازرگانی را از میان فعالان بخش خصوصی انتخاب و به کشورهای هدف اعزام کند.

به گزارش مهر به نقل از اتاق بازرگانی ‌و صنایع ‌و معادن تهران، مهدی جهانگیری در پانزدهمین نشست ستاد اقتصادی پساتحریم اتاق تهران با اشاره به موضوع چگونگی گزینش و اعزام رایزنان که در جلسات پیشین نیز به بحث گذاشته شده بود، گفت: در این ستاد موضوعات مختلفی به پیشنهاد اعضای هیأت نمایندگان و کمیسیون‌های تخصصی اتاق تهران مورد بررسی قرار گرفته است که یکی از این موضوعات چگونگی گزینش و اعزام رایزنان بازرگانی بود.

رییس ستاد اقتصادی پساتحریم اتاق تهران افزود: عملکرد رایزنان برای فعالان اقتصادی دارای اهمیت بسیار است و بخش خصوصی خواهان این است که اتاق بازرگانی در کنار سازمان توسعه تجارت در نحوه گزینش رایزنان مشارکت داشته باشد.

در ادامه مجتبی‌خسروتاج، رییس سازمان توسعه تجارت با بیان این‌که مجموعه مقرراتی در کل کشور درباره ویژگی‌های رایزنان وجود دارد و سازمان توسعه تجارت ملزم به رعایت آن‌هاست، افزود: در این میان وزارت امور خارجه نیز مقرراتی برای اعزام رایزنان تدوین کرده و خواهان آن است که انتخاب و اعزام رایزنان بازرگانی در چارچوب همین مقررات صورت گیرد. در حالی که این محدودیت‌ها با آزادی عملی که برای رایزنان در نظر داریم متناقض است.

وی به تجربه سایر کشور‌‌‌ها که رایزنان بازرگانی خود را از میان فعالان بخش خصوصی برمی‌گزینند اشاره کرد و گفت: فعالان اقتصادی مستقر در کشورهای هدف، هم دارای تخصص هستند و هم در جهت منافع ذی‌نفعان فعالیت می‌کنند و به همین دلیل سازمان توسعه تجارت نیز مخالف این نیست که تشکل‌ها و اتاق‌ها در راستای تأمین منافع ذی‌نفعان خود در این زمینه فعالیت کنند.

در ادامه این جلسه برخی از اعضای هیأت نمایندگان به طرح دیدگاه‌های خود در ارتباط با حوزه رایزنی بازرگانی پرداختند. اسدا….عسگراولادی به ضعف‌های رایزنان بازرگانی در کشورهای هدف اشاره کرد و گفت: هر رایزنی به‌طور قطع باید به زبان کشور هدف اشراف داشته باشد. در عین حال اگر، محل استقرار رایزن‌‌‌‌ها سفارت باشد، یک ایراد و یک مزیت خواهد داشت. ایرادش این است که باید تابع دیپلماسی سفارت باشد و اگر خارج از سفارت استقرار یابد، نیازمند بودجه‌ای برای تأمین هزینه فعالیت‌های خود خواهد بود.

این عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران، این نکته را نیز مورد تأکید قرارداد که هر فردی که به عنوان رایزن برگزیده می‌شود باید به قدر کافی دارای تخصص‌های لازم برای پیگیری منافع تجاری کشور باشد.

وی با بیان این‌که سازمان توسعه تجارت، نهادی مناسب برای تولی‌گری رایزنی تجاری کشور به نظر می‌رسد، افزود: برای ارتقای کیفیت عملکرد این حوزه شایسته است پلی ارتباطی میان اتاق تهران و سازمان برقرار شود و رایزنان حدود ۶ ماه پیش از اعزام در اتاق بازرگانی آموزش ببینند.

سیاست توسعه تجاری نداریم

همچنین بهروزعلیشیری، رییس سابق سازمان سرمایه‌گذاری خارجی و کارشناس ستاد اقتصادی پساتحریم اتاق تهران نیز در این باره گفت: موضوع انتخاب افراد به عنوان رایزن مسأله فرعی است. مسأله اصلی آن است که سیاست تعریف شده‌ای برای روابط با دیگر کشور‌‌‌ها در ایران وجود ندارد. اگر بناست ویژگی‌های تعریف‌شده رایزنان مفید فایده واقع شود، باید این تعریف در سیاست‌های توسعه تجاری پدید بیاید.

علیشیری با بیان این توصیه که سیاست تجاری دست‌کم برای کشورهایی که به عنوان شریک تجاری ایران محسوب می‌شوند، اجرا شود، گفت: اتاق‌های بازرگانی با ایجاد مجتمع‌های تجاری در کشورهای هدف، به رایزنی بازرگانی بپردازند.

محمودنجفی‌عرب، عضو هیأت نمایندگان و رییس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران نیز بر این عقیده بود که اتاق تهران نباید در انتظار اقدامات دولت بماند و از چند مسیر می‌تواند توسعه تجارت را دنبال کند. وی با اشاره به تجربه سایر کشور‌‌‌ها در مدیریت تجاری، این پرسش را مطرح کرد که چرا سازمان توسعه تجارت هنوز سازمانی دولتی است؟ در حالی که می‌تواند توسط بخش خصوصی اداره شود.

وی ادامه‌داد: برخی از بنگاه‌های بزرگ در کشورهای هدف دفتر تجاری تاسیس کرده‌اند و همین دفاتر تجاری می‌تواند موضوع رایزنی تجاری را مورد پیگیری قرار دهد و اتاق‌ها نیز می‌توانند نقش تقویت‌کننده ایفا کنند.

متولی رایزنی بازرگانی، اتاق‌ها و تشکل‌ها باشند

در ادامه این نشست سیدحامدواحدی با اشاره به این‌که بحث رایزنی بازرگانی چندین سال است به دغدغه بخش خصوصی تبدیل شده است، گفت: فعالان اقتصادی چنین تصور می‌کنند که رایزنان بازرگانی در جهت منافع آن‌‌‌‌ها حرکت نمی‌کنند. در حالی که سازمان توسعه تجارت باید با اصلاح رویکرد فعلی، رایزنان را مکلف به ارایه خدمات به بخش خصوصی کند.

عضو هیأت رییسه اتاق تهران این پیشنهاد را مطرح کرد که اتاق‌ها و تشکل‌ها متولی این امر شوند و سازمان توسعه تجارت نقش حمایتی و نظارتی در امر رایزنی بازرگانی را بر عهده گیرد.

‌محمد لاهوتی نیز با انتقاد از این‌که رایزنان بازرگانی بعضاً زبان نمی‌دانند، اظهار‌کرد: این ایراد به مدیریت رایزنان بازرگانی وارد است که به عنوان مثال در بازار بزرگی همچون پکن، صرفاً یک نفر رایزنی بازرگانی را عهده‌دار است.

وی با اشاره به پیشنهاد محمودنجفی‌عرب درمورد تقویت شرکت‌های بزرگ در بازارهای هدف، گفت: رییس سابق سازمان توسعه تجارت نیز به دنبال حمایت از شرکت‌های بزرگ بود، در حالی که این شرکت‌های کوچک و متوسط هستند که در بازارهای صادراتی نیازمند حمایت هستند.

عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران، افزود: انتظار این است که رایزنان بازرگانی گره‌های کور فعالیت‌های بازرگانی در کشورهای هدف را شناسایی کرده و اطلاعات پایه‌ای را در اختیار صادرکنندگان قرار دهند. همچنین باید پیشنهاد استفاده از فعالان اقتصادی مستقر در کشورهای هدف به عنوان رایزن بازرگانی جدی گرفته شود.

محمدرضانجفی‌منش، رییس کمیسیون تسهیل کسب‌وکار اتاق تهران نیز پیشنهاد استفاده از ظرفیت‌های ایرانیان مقیم در کشورهای هدف تجاری را مطرح کرد و گفت: مزیت این افراد این است که نسبت به محل استقرار خود شناخت کافی دارند و زبان محلی آن کشور را به خوبی می‌دانند.

وی با اشاره به این‌که نمایشگاه‌ها بهترین فرصت شناسایی ظرفیت‌های ایران توسط طرف‌های تجاری به شمار می‌آید، گفت: اگر نمایشگاه‌ها توسط بخش خصوصی اداره شود، تحقق این هدف را تسهیل خواهد کرد.

در ادامه این نشست، رضاعباسقلی، مسؤول امور رایزنان سازمان توسعه تجارت، با اشاره به فرایند و ضوابط انتخاب رایزنان گفت: از شروط انتخاب این افراد آن است که حد نصاب امتیاز ۶ در آزمون آیلتس را کسب کرده باشند و به محض استقرار در کشور هدف، آموزش زبان محلی آن کشور را آغاز کنند. ضمن این‌که رایزنان پیش از اعزام به ۳۰ استان کشور سفر می‌کنند و از توان‌مندی‌های تولیدی کشور آگاه می‌شوند.

سیدرضی حاجی‌آقامیری، دیگر عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران، نسبت به فراگیری زبان و مسایل فرهنگی در کشور هدف تجاری توسط رایزنان تأکید کرد و گفت: به نظر می‌رسد یک دوره آموزش کوتاه مدت کفایت نمی‌کند و فراگیری یک زبان و فرهنگ، حداقل نیازمند گذراندن یک دوره ۴ ساله دانشگاهی است.

محسن بهرامی ‌ارض‌اقدس هم که ریاست کمیسیون تسهیل تجارت‌و توسعه صادرات اتاق تهران را بر عهده دارد به این نکته اشاره کرد که جلسات متعددی از کمیسیون متبوعش به بررسی موضوع رایزنی بازرگانی اختصاص یافته است.

وی گفت: در این جلسات این نکته مورد تأکید قرار گرفت که انتخاب یک کارمند با سابقه ۱۰ ساله و مسلط به زبان انگلیسی با محدودیت‌هایی که دستگاه دولت با آن مواجه است، شدنی نیست و به نظر می‌رسد علت عدم پیشرفت فعالیت‌های بازرگانی همین موضوع باشد.

وی با اشاره به ضرورت حفظ وظایف حاکمیتی رایزنی بازرگانی در سازمان توسعه تجارت گفت: رایزنان بازرگانی می‌توانند در دفتری جداگانه از سفارتخانه‌ها فعالیت داشته باشند، ضمن آن‌که ضرورت دارد در فهرست کشورهای هدف بازنگری صورت گیرد. بهرامی ادامه‌ داد: به جای این‌که یک کارمند به عنوان رایزن انتخاب شود، بهتر است یک تاجر برای این امر برگزیده شود.

در ۲۲ کشور رایزن بازرگانی داریم

در ادامه مجتبی خسروتاج با بیان این‌که آیین‌نامه اعزام رایزنان را می‌توان مورد تجدیدنظر قرارداد، گفت: بار‌‌‌ها تأکید کرده‌ام که ارزیابی رایزنان باید مبتنی بر رضایت بخش خصوصی باشد. در عین حال براساس مطالعاتی که صورت گرفته است ۵۰ کشور هدف تعریف شده است که بخش خصوصی نیز می‌تواند در مورد فهرست این کشور‌‌‌ها اظهارنظر کند. اکنون برای ۲۲ کشور هدف رایزن انتخاب شده و برای ۲۸ کشور نیز باید رایزن انتخاب شود.

محمدرضا آصفی دیگر کارشناس این ستاد برای رفع محدودیت‌های اعزام رایزنان پیشنهاد کرد کمیته‌ای ۳‌جانبه با حضور نمایندگان اتاق بازرگانی، سازمان توسعه تجارت و وزارت امور خارجه تشکیل شود.

مهدی جهانگیری در جمع‌بندی مسأله انتخاب و آموزش رایزنان بازرگانی، گفت: خواسته ما این است که رایزنان پیش از اعزام به اتاق‌های بازرگانی معرفی شوند تا اتاق‌ها به افزایش شناخت آن‌‌‌‌ها از تشکل‌ها و ظرفیت‌های بخش خصوصی کمک کنند. بهتر است موضوع رایزنی بازرگانی در کمیته‌ای با حضور نمایندگان سازمان توسعه تجارت و اتاق مورد بررسی قرار گیرد و دستورالعمل آن احصا شود.

 

پیشنهاد دیگر وی این بود که تا پایان سال نشستی مشترک میان اتاق تهران و رایزنان برگزار شود تا خواسته‌های بخش خصوصی در این نشست تبیین شود.