هدایت نقدینگی به شریان اصلی اقتصاد با تبدیل طرح مالیات بر سوداگری به قانون

گروه بانک، بیمه و بورس- یک کارشناس بازارسرمایه، گفت: بازارسرمایه کشور یکی از به‌روز‌ترین و کارا‌ترین بازارهای کشور از لحاظ زیرساخت و شفافیت بوده و چنانچه مالیات بر سوداگری همراه با تعیین استراتژی درازمدت و مدون برای کاهش ریسک‌های سیستماتیک و اطمینان خاطر سرمایه‌گذاران آن شود، ورود سرمایه به آن شدت خواهد گرفت. ورود سرمایه‌ای […]

گروه بانک، بیمه و بورس- یک کارشناس بازارسرمایه، گفت: بازارسرمایه کشور یکی از به‌روز‌ترین و کارا‌ترین بازارهای کشور از لحاظ زیرساخت و شفافیت بوده و چنانچه مالیات بر سوداگری همراه با تعیین استراتژی درازمدت و مدون برای کاهش ریسک‌های سیستماتیک و اطمینان خاطر سرمایه‌گذاران آن شود، ورود سرمایه به آن شدت خواهد گرفت. ورود سرمایه‌ای که برابر با ورود نقدینگی مولد به شریان اصلی و مفید اقتصاد کشور خواهد بود و یقیناً این مهم، اوج آمال هر دولتی است. به گزارش مناقصه‌مزایده به نقل از سنا، اشکان زودفکر؛ کارشناس بازارسرمایه، با بیان اینکه «اگر بخواهیم بازیگران بخش اقتصاد کشور را به دو گروه عمده تقسیم کنیم، می‌توان از دو گروه بازیگران رسمی همچون کارآفرینان، تولیدکنندگان، بازرگانان و تجار و بازیگران غیررسمی و در سایه که دلالان به‌عنوان بازیگران اصلی آن در بازارهای سوداگری فعالند نام برد»، گفت: سرمایه‌گذاران با بررسی بازدهی و ریسک این دو گروه، نسبت به ورود سرمایه‌های خود به بازار مطلوب‌تر و پربازده‌تر تصمیم‌گیری می‌کنند و با نگاهی گذرا به بازار اقتصادی کشور می‌توان پی برد که سرمایه‌ها در بازار کشور به کدام سمت سوق پیدا کرده‌اند. وی افزود: در شرایطی که بازارهای رسمی کشور سرمایه‌گذار را در صف‌های طولانی اخذ انواع مجوزها، عوارض گوناگون، قیمت‌های دستوری و مالیات‌های متنوع قرار می‌دهد، در سوی دیگر، بازیگران بازارهای سوداگری با خاطری اسوده و بدون هرگونه هزینه‌ای در حال کسب سودهای متنوع و بدون ریسک از بازار خاکستری کشور، در سایه نبود و نقص قوانین به‌روز سرمایه‌گذاری، هستند و این برتری در مقایسه این دو بازار به‌حدی است که حتی بازیگران بازار رسمی را نیز به تغییر بازار کاری خود ترغیب می‌کند. زودفکر؛ در ادامه عنوان کرد: طبیعی است بزرگ‌ترین و اولین وظیفه سیاست‌گذار و قانون‌گذار در کشور حمایت از بازارهای رسمی و ناکارآمد و غیرتوجیهی کردن بازارهای غیررسمی از طریق وضع قوانین سختگیرانه و کنترل چرخش نقدینگی در کشور است. در نظر داشته باشیم در شرایطی که سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادی نتوانند از بخش اصلی اقتصاد کسب درآمد کنند به سرمایه‌گذاری بر بخش تورمی و بازار دلالی روی آورده و طبعاً نتیجه تجمع سرمایه در این بازار تبدیل کالاهای اساسی و نیازهای اولیه و اساسی مردم جامعه به کالای سرمایه‌ای بوده و در ذات کالای سرمایه‌ای نیز سوار شدن و حتی رقابت و سبقت از تورم است. به گفته کارشناس بازارسرمایه؛ فارغ از تحلیل عملکرد اقتصادی دولت، اگر بخواهیم بزرگ‌ترین و جسورانه‌‌ترین حرکت‌های دولت را برای کنترل شرایط اقتصادی نام ببریم، یقینا می‌توان از حذف ارز ۴۲۰۰ به‌عنوان اولین و از طرح مالیات بر سوداگری به‌عنوان دومین حرکت بزرگ و مؤثر نام ببریم. وی تصریح کرد: یقیناً قوانین و بندهای در نظر گرفته شده در این طرح به درستی کانون سوداگری را هدف گرفته‌اند و با استفاده از مکمل هوشمندانه‌تر آن یعنی «اعتبارزدایی از اسناد عادی و وکالتی» شاهد یکی از اساسی‌‌ترین ضربه‌ها به بازار دلالی و در سایه کشور به شرط اجرای مجدانه، کامل و سریع آن خواهیم بود. زودفکر؛ در پاسخ به مخالفان این طرح هم که با توجیهاتی چون فرار سرمایه به خارج از کشور این طرح را زیر سؤال می‌برند با اطمینان گفت که یقیناً دلالان و مهاجران سرمایه‌ای در هیچ جای کره خاکی، جغرافیایی را نمی‌توانند پیدا کنند که این‌چنین راحت و با اطمینان سودهای باد آورده ناشی از تورم و سفته‌بازی را کسب و تبدیل به پول سفید بدون هیچ‌گونه هزینه‌ای کنند. این کارشناس بازارسرمایه، خاطرنشان کرد: نکته حائزاهمیت اما در این طرح در صورت تبدیل آن به قانون، به‌روزرسانی‌های مکرر و سریع و بهبود و ترمیم پیوسته آن است تا با کارآمدی بیشتر قانون به‌عنوان اهرمی به مدد بازارهای رسمی چون بازارسرمایه کشور بیایند. وی تأکید کرد: فراموش نکنیم که بازارسرمایه کشور یکی از به‌روز‌ترین و کارا‌ترین بازارهای کشور از لحاظ زیرساخت و شفافیت بوده و چنانچه چنین قوانینی همراه با تعیین استراتژی دراز مدت و مدون برای کاهش ریسک‌های سیستماتیک و اطمینان خاطر سرمایه‌گذاران آن شود، ورود سرمایه به آن شدت خواهد گرفت، ورود سرمایه‌ای که برابر با ورود نقدینگی مولد به شریان اصلی و مفید اقتصاد کشور خواهد بود و یقیناً این مهم اوج آمال هر دولتی است.