الزامات استفاده از ظرفیت‌های فنی و مالی بین‌المللی در صنعت نفت

الزامات استفاده از ظرفیت‌های فنی و مالی بین‌المللی در صنعت نفت

پس از برجام و رفع تحریم‌های بین‌المللی، کارگروهی از افراد مجرب و خبره فنی، اقتصادی، حقوقی در شرکت ملی نفت ایران تشکیل و نسل جدید قراردادهای نفتی تحت عنوان IPC را ارایه کرد.

اخبار نقطه نظرات و دیدگاه‌های مختلف از شخصیت‌ها و احزاب و گروهای گوناگون در مورد این قرارداد‌‌ها و نحوه استفاده از آن‌‌ها در جذب و به‌کارگیری ظرفیت‌های بین‌المللی در صنعت نفت و گاز کشور روزانه در جراید، سایت‌ها و صدا و سیما انعکاس می‌یابد.

صرف‌نظر از نحوه و نوع نظارت بر تصویب، انعقاد و اجرای این قراردادها، قراردادهای موردنظر می‌تواند اهداف وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران در راستای ارتقا و تقویت جایگاه سیاسی- اقتصادی کشور در عرصه‌های بین‌المللی را عملی کند. اهدافی که اجرای این قرارداد‌‌ها را توجیه‌پذیر می‌کند اجمالاً عبارتند از:

• افزایش تولید نفت و گاز و بالطبع تقویت جایگاه و قدرت‌چانه‌زنی ایران در مجامع سیاسی/اقتصادی جهان

• بهره‌برداری از منابع مالی و سرمایه‌گذاری شرکت‌های بین‌المللی و تجارب فنی آن‌‌ها جهت اجرای پروژه‌های صنعت نفت با تعریف مناسب گردش مالی و بازگشت سرمایه با حفظ منافع مالی

• انتقال تکنولوژی که به‌صورت پر رنگ به‌عنوان یکی از ضمایم قرارداد‌‌ها تعریف و لحاظ شده است

• به روزآوری دانش و تجارب کارشناسان و مسؤولین صنعت نفت که به علت تحریم‌ها از رشد دانش و فناوری‌های روز دنیا فاصله گرفته‌اند

• دستیابی به اهداف مدیریت بهینه مخازن نفت و گاز و برداشت صیانتی از مخازن

• آشنایی و به‌کارگیری روش‌ها و فناوری‌های جدید و بروز مربوط به IOR/EOR در افزایش بازیافت مخازن که عمدتاً در نیمه‌دوم عمر تولید خود قرار دارند. این موضوع به‌خصوص در میادین مشترک به‌علت برداشت کشورهای همسایه بسیار حایز اهمیت می‌باشد.

در نهایت باید گفت جهت کسب بضاعت لازم از چرخه بین‌المللی و بهره‌برداری مناسب از ظرفیت‌های فنی، مالی، تجربی جهانی با هدف ارتقای جایگاه سیاسی، فنی، اقتصادی ایران عزیز، انعقاد و اجرای قراردادهای جدید نفتی از ضروریات ناگزیر کشور است.

 

احمد رجبی؛ مدیر امور فنی شرکت نفت مناطق مرکزی ایران