آزادراه‌های کشور روی ریل توسعه‌اند بجز اتوبان تهران شمال! پروژه‌های بسیار جوان‌تر از آزادراه تهران شمال اکنون سروسامانی گرفته‌اند و به زندگی مشغول‌اند و اما این پیرپروژه بعد از فراز و نشیب‌های بسیار همچنان دور خودش می‌چرخد، از یک دوره توقف کامل گرفته تا شروعی دوباره و پیمانکاران خارجی و بنیادهای غیرمتخصص داخلی همه و […]
آزادراه‌های کشور روی ریل توسعه‌اند بجز اتوبان تهران شمال!
پروژه‌های بسیار جوان‌تر از آزادراه تهران شمال اکنون سروسامانی گرفته‌اند و به زندگی مشغول‌اند و اما این پیرپروژه بعد از فراز و نشیب‌های بسیار همچنان دور خودش می‌چرخد، از یک دوره توقف کامل گرفته تا شروعی دوباره و پیمانکاران خارجی و بنیادهای غیرمتخصص داخلی همه و همه را تجربه کرده و هنوز خبری از پیشرفت در آن نیست که نیست.
به گزارش تین‌نیوز، طی این سال‌ها آن‌قدر راجع به این پروژه حرف زده‌شده و آن‌قدر مطالب نوشته‌شده که دیگر در نگاه اول مسأله مهمی برای نوشتن و خواندن به نظر نمی‌رسد، اما باکمی دقت و عمیق شدن متوجه می‌شویم نه‌تنها موضوعی سطحی و پیش‌پاافتاده نیست که یک علامت سؤال چندین کیلومتری است، چرا این پروژه تمام‌شدنی نیست؟
در بین سناریوهایی که در تئوریزه کردن این تأخیر چندین ساله مطرح می‌شود، یکی بیش از بقیه توجه راقم سطور را به خود جلب کرده و آن این است؛ نگاه به پروژه آزادراه شمال بدل به نگاهی سیاسی و شده، از آنجایی‌که برخی نگاه مثبتی به شمال رفتن و خوش‌گذرانی و به قول برنامه تلویزیونی «دورهمی»، «جوج سیخ کردن» ملت ندارند رغبت چندانی برای اتمام این پروژه از خود نشان نمی‌دهند و در عوض در پروژه‌هایی مانند آزادراه کربلا در مدت‌زمانی بسیار سریع به اتمام می‌رسد.
برای پاسخ به این مسأله به‌کارشناسی نیاز داشتیم که از شرایط هر دو پروژه به‌خوبی آگاهی و تسلط بالایی بر فضای اجرای هر دو پروژه داشته باشد.
محمدقاسم‌پورتقی، مهندس مشاور پروژه‌های تهران-شمال و چذابه، فرد جامع الشرایطی برای انجام این مصاحبه بود که در پاسخ به سؤال تین‌نیوز مبنی بر این‌که، سناریوی سیاسی شدن آزادراه تهران شمال و مقایسه آن با آزادراه کربلا را تا چه اندازه قابل‌قبول می‌دانید، گفت: ببینید ما هم در شلمچه هم در کربلا و هم در تهران-شمال به‌عنوان مهندس مشاور حضور داریم و به پشتوانه همین مسؤولیت می‌توانم به‌جرأت به شما بگویم که شرایط در این دو پروژه به‌هیچ‌عنوان قابل‌مقایسه نیست، در آن مناطق ما با یک دشت عظیم و مسطح مواجهیم و شرایط کار به‌گونه‌ای است که ظرف مدت یک ماه تا ۶ کیلومتر از پروژه را جلو ببریم و زیرسازی و آسفالت روکشش را انجام بدهیم.
این تصورات نمی‌تواند نمایانگر واقعیت باشد، در نظر بگیرید که ما در هر یک کیلومتر از پروژه آزادراه کربلا چیزی حدود یک میلیارد هزینه می‌کنیم اما همین یک کیلومتر در پروژه تهران-شمال مبلغی در حدود ۶۰ تا ۷۰ میلیارد تومان هزینه دارد، از طرفی حتی باوجود تأمین به‌موقع اعتبارات و حل مسایل مالی بازهم مشکلات متعدد اجرایی گریبانگیر این پروژه است و به‌طورکلی به‌هیچ‌عنوان این دو پروژه قابل قیاس نیستند.
اما در پروژه تهران-شمال کوتاهی شده است؟ بله قطعاً. اینجا برخوردهای سیاسی وجود دارد؟ بله، اینجا تصمیم‌گیری‌های غیراصولی انجام می‌شود؟ بله، بنده به‌عنوان یک مهندس در حال حاضر درگیری‌های بسیاری با عزیزان در بخش روسازی این پروژه دارم، تصمیم‌های ناصحیحی گرفته می‌شود و متأسفانه تصمیم‌گیرنده‌ها هم کم نیستند، اما بازهم تأکید می‌کنم در پروژه تهران- شمال به‌راحتی چذابه که طی دو سال اخیر ۲۰ کیلومتر کارکردیم، نمی‌توان عمل کرد.
اما در حال حاضر شرایط به‌مراتب بهتر است و اگر برخوردهای سیاسی اجازه بدهد تا خردادماه سال آینده ۳۵ کیلومتر این محور به بهره‌برداری می‌رسد و این ۳۵ کیلومتر مشکل اساسی منطقه را حل خواهد کرد و چیزی در حدود ۶۵ کیلومتر از محور تهران-شمال کم خواهد شد، به عبارتی در حال حاضر از میدان آزادی تا شهرستانک ۱۰۵ کیلومتر فاصله است، اما با اتمام این پروژه تبدیل به ۳۵ کیلومتر خواهد شد و علاوه بر این در مسیر جدید با یک محور استاندارد ۴ بانده مواجه خواهیم بود که بسیاری از مشکلات را حل خواهد کرد.
اظهارات پورتقی هرچند سناریوی این گزارش را تأیید نکرد اما به‌طور کامل نیز آن را مردود نکرد و تنها از شدت آن کمی کاهش داد، اکنون می‌توانیم بگوییم این سناریو علت تأخیر در اتمام پیرپروژه تهران-شمال را نه به‌طورکلی و جامع بلکه بخشی از آن را توضیح می‌دهد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.