تزریق گاز به میدان نفتی از روش‌های ازدیادبرداشت نفت به‌شمار می‌آید و فرآیندی است که به منظور جلوگیری از کاهش فشار نفت، افزایش حجم و فشار سیال درون مخزن، در نتیجه تثبیت میزان استخراج نفت در یک مخزن نفتی، در طول زمان انجام می‌شود. هم‌اکنون میانگین ضریب برداشت از مخازن نفتی یا همان ضریب بازیافت […]
تزریق گاز به میدان نفتی از روش‌های ازدیادبرداشت نفت به‌شمار می‌آید و فرآیندی است که به منظور جلوگیری از کاهش فشار نفت، افزایش حجم و فشار سیال درون مخزن، در نتیجه تثبیت میزان استخراج نفت در یک مخزن نفتی، در طول زمان انجام می‌شود. هم‌اکنون میانگین ضریب برداشت از مخازن نفتی یا همان ضریب بازیافت نفت‌خام کشور حدود ۲۳٫۴ درصد است. ضریب بازیافت یعنی درصدی از نفت یک مخزن نفتی که به‌صورت طبیعی قابل استخراج است. ضمن آنکه، بسیاری از میدان‌های فعال نفتی ایران در نیمه دوم عمر خود قرار دارند و هر سال نه‌تنها از مقدار تولید آن‌ها کاسته می‌شود، توقف سرمایه‌گذاری در بخش ضریب بازیافت، میزان ذخایر قابل استخراج آن‌ها را نیز کاهش می‌دهد و در صورت غفلت، در سال‌های آینده میانگین ضریب بازیافت حتی کمتر از ۲۳٫۴ درصد می‌شود. به گزارش مناقصه‌مزایده، در این باره، محمدصادق مهرجو؛ یک کارشناس ارشد انرژی، گفت: در سال گذشته به میزان ۱۰ درصد از نیاز مخازن نفتی هم تزریق گاز نداشته‌ایم و این موضوع نشان می‌دهد که همین الان نیز تولید نفت ایران صیانتی نیست و با یک عقب‌ماندگی ۹۰ درصدی در تزریق گاز به میادین نفتی ایران مواجه هستیم. مهرجو؛ با اشاره به عقب‌ماندگی از برنامه در تزریق گاز به میادین نفتی مناطق نفت‌خیز جنوب، عنوان کرد: ۷۵ درصد از نفت تولیدی ایران از مناطق نفت‌خیز جنوب تولید می‌شود، ۸۵ درصد از تولید نفت در مناطق نفت‌خیز جنوب وابسته به تولید از ۱۰ میدان بزرگ است، از این ۱۰ میدان نفتی نیز، تولید نفت از هفت میدان وابسته به سیستم تزریق گاز است. وی افزود: سناریوی تزریق گاز با توجه به نوع مخازن و ساختار سنگ و سیال و مکانیزم‌های آن به افزایش تولید و نگهداشت نفت کمک می‌کند. متأسفانه ناترازی گاز ایران موجب شده است که تزریق گاز به میادین نفتی به میزان موردنیاز نباشد و تولید نفت کشور را تحت‌الشعاع قرار داده است. مهرجو؛ اظهار داشت: در سال گذشته به میزان ۱۰ درصد از نیاز مخازن نفتی هم تزریق گاز نداشته‌ایم. این موضوع نشان می‌دهد که همین الان نیز تولید نفت ایران صیانتی نیست و اگر به میزان موردنیاز به این هفت میدان بزرگ مناطق نفت‌خیز جنوب تزریق گاز نداشته باشیم، در سال‌های آینده افت تولید قابل‌توجهی را از این میادین قدیمی شاهد خواهیم بود. کارشناس ارشد انرژی، گفت: افت فشار در میادین نفتی فعلی ایران رخ داده و طبیعی است که هم‌اکنون نمی‌توان همانند دهه ۵۰ به‌راحتی نفت زیادی را از مخازن نفتی ایران تولید کرد. البته این موضوع بدان معنا نیست که نمی‌توانیم افزایش تولید نفت داشته باشیم، بلکه می‌توان با یکسری تمهیدات برخی مخازن خاص را کاندیدای توسعه کرد به‌گونه‌ای که رقم تولید از سایر مخازن را به خطر نندازند و منجر به افزایش ظرفیت تولید شوند. وی ادامه داد: در میادین غرب کارون به میزان ۴۵۰ هزار بشکه ظرفیت افزایش تولید نفت ایران وجود دارد، این رقم در میادین نفت مرکزی حدود ۱۵۰ هزار بشکه و در میادین نفت‌خیز جنوب حداکثر ۱۰۰ هزار بشکه در روز است، زیرا میادین بزرگ ما در نفت‌خیز جنوب بسیار پیر و فرسوده شده‌اند. مهرجو؛ تأکید کرد: عربستان‌سعودی از یک میدان خود به نام غوار فقط ۴٫۵ میلیون بشکه در روز تولید می‌کند. این میدان بزرگ هم تحت تزریق گاز و هم آب است. عربستانی‌‌ها روزانه ۵٫۵ میلیون بشکه آب را از خلیج‌فارس منتقل، تصفیه و به میدان غوار تزریق می‌کند. این موضوع اصلاً با توان ایران قابل مقایسه نیست، زیرا مثلاً ما در میادین دریایی ایران هم نمی‌توانیم روزانه ۴۰۰ هزار بشکه تزریق آب کنیم. کارشناس ارشد انرژی، گفت: ما اگر می‌خواهیم با ارقام بالای تولید نفت برسیم، ابتدا باید ملزومات آن را ایجاد کنیم، یعنی مثلاً در ابتدا باید تزریق گاز به میادین نفتی بزرگ ایران طبق برنامه پیش برود، نه اینکه بیش از ۹۰ درصد عقب‌ماندگی داشته باشد.
دیدگاه بسته شده است.