به‌تازگی قفل همکاری ایران و ترکمنستان شکسته شد، ایران و ترکمنستان دو تولیدکننده مهم گاز در غرب و مرکز آسیا هستند، همکاری‌های گاز این دو کشور از ۲۰ سال پیش تضمینی برای ثبات انرژی منطقه و صدور آن به نقاط مختلف دنیا بوده است، متأسقانه از چند سال پیش به دلیل برخی اختلافات همکاری دو […]
به‌تازگی قفل همکاری ایران و ترکمنستان شکسته شد، ایران و ترکمنستان دو تولیدکننده مهم گاز در غرب و مرکز آسیا هستند، همکاری‌های گاز این دو کشور از ۲۰ سال پیش تضمینی برای ثبات انرژی منطقه و صدور آن به نقاط مختلف دنیا بوده است، متأسقانه از چند سال پیش به دلیل برخی اختلافات همکاری دو کشور با چالش‌های جدی مواجه شد. به گزارش مناقصه‌مزایده، توقف صادرات گاز ترکمنستان و عدم پرداخت بدهی ایران تنها بخشی از چالش دو کشور در این زمینه است اما حالا در دولت سیزدهم این شرایط تغییر کرده و چرخ همکاری‌‌ها دوباره به راه افتاده است، امضای قرارداد انتقال گاز ترکمنستان به آذربایجان از طریق ایران نقطه شروع این همکاری و حل‌اختلافات پیشین است، روندی که ایران را به قلب تبادلات گازی منطقه تبدیل خواهد کرد. ساجد کاشفی؛ مشاور مدیر عامل شرکت ملی گاز ایران، با اشاره به اهمیت مراودات گازی با ترکمنستان، اظهار داشت: هرچند ایران دارای دومین ذخایر اثبات شده گاز و سومین تولیدکننده بزرگ گاز طبیعی در دنیا است و روزانه بیش از ۸۵۰ میلیون مترمکعب گاز شیرین به خطوط انتقال و شبکه توزیع گاز تزریق می‌شود، اما واردات ۱۰ تا ۲۰ میلیون مترمکعبی گاز نیز دارای اهمیت است. ما در روزهای پیک سرما بالغ بر ۲۵۰ میلیون مترمکعب ناترازی گاز داریم، اگرچه این رقم ۲۰ میلیون گازی که از ترکمنستان وارد و یا سوآپ می‌کنیم که البته قابل افزایش تا ۳۰ میلیون مترمکعب است؛ پوشش کل ناترازی گاز را نمی‌دهد اما نکته مهم اینکه میادین و پالایشگاه‌های گازی ایران از نظر جغرافیایی عمدتاً در جنوب کشور واقع شده‌اند، اما درست یا نادرست، پتانسیل عمده مصرف گاز در نیمه‌شمالی کشور واقع شده است. بنابراین انتقال انرژی مورد نیاز هم هزینه‌بر و هم زیرساخت زیادی نیاز دارد. وی افزود: در روزهایی که با پیک سرما مواجهیم و مصرف بخش‌های خانگی و تجاری در استان‌های مرکزی مثل تهران، اصفهان، یزد، سمنان و البرز فوق‌العاده افزایش پیدا می‌کند؛ توان شبکه انتقال گاز کشور کفاف این را نمی‌دهد که گاز را به نقاط انتهایی مصرف در شمال غرب و شمال‌شرق برساند، مثلاً در زمستان سال گذشته گاز با حداکثر ظرفیت ممکن تولید و انتقال صورت گرفت اما مصرف به حدی در مرکز کشور بالا رفت که عملاً در برخی نقاط انتهایی خطوط با چالش مواجه شدیم، بنابراین دریافت گاز از ترکمنستان به‌مثابه یک منبع تولید در شمال کشور است که می‌تواند ما را از خطر قطع گاز در زمان پیک مصرف برهاند. به عبارت دیگر در روزهای اوج سرما توان و ظرفیت خطوط و ایستگاه‌های انتقال گاز از جنوب شمال شرق و شمال غرب کشور تحت فشار و تنش کاری بسیار زیاد قرار می‌گیرد و این سبب افت فشار احتمالی در انتهای خطوط توزیع گاز می‌شود. تا آنجا که در بعضی از روز‌ها و ساعات سرد سال حتی یک میلیون مترمکعب گاز هم می‌تواند مناطقی را از خطر افت فشار و قطعی گاز نجات دهد. مشاور مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران، با بیان اینکه تنوع‌بخشی به منابع تأمین گاز کشور از مهم‌‌ترین اصول پدافند غیرعامل برای مدیریت شبکه گاز در مواقع بروز حوادث و بحران‌هاست، خاطرنشان کرد: در دوره‌ای که به دلایل مختلف توان صادرات گاز تولیدی کشور، اندک است؛ ظرفیت ۳۹ هزار کیلومتر خطوط فشار قوی انتقال گاز، بستر واردات گاز از کشورهایی مثل ترکمنستان و روسیه و صادرات آن به سایر کشورهای منطقه مثل ترکیه، عراق، آذربایجان، ارمنستان، حتی عمان و پاکستان را فراهم کرده و علاوه بر افزایش سهم و منافع اقتصادی ایران از تجارت جهانی گاز، امنیت ژئوپلیتیکی منطقه را افزایش می‌دهد. زیرا منافع کشور‌ها به هم گره می‌خورد، بنابراین امنیت بین کشور‌ها بهتر لحاظ می‌شود.
دیدگاه بسته شده است.