رئیس پژوهشکده گوهرشناسی عنوان کرد  

صنعت گوهرسنگ‌ها بدون متولی

رئیس پژوهشکده گوهرشناسی، گفت: با وجود پتانسیل فراوان گوهرسنگ‌ها در ایران، این صنعت قدیمی متولی ندارد. به گزارش مناقصه‌مزایده، وحید احدنژاد؛ با اشاره به اینکه پتانسیل‌های فراوانی در معادن ایران برای گوهرسنگ وجود دارد، افزود: متأسفانه این صنعت قدیمی دلسوز و متولی ندارد تا بتواند جایگاهش را در جهان تثبیت کند. وحید احدنژاد؛ با بیان […]

رئیس پژوهشکده گوهرشناسی، گفت: با وجود پتانسیل فراوان گوهرسنگ‌ها در ایران، این صنعت قدیمی متولی ندارد. به گزارش مناقصه‌مزایده، وحید احدنژاد؛ با اشاره به اینکه پتانسیل‌های فراوانی در معادن ایران برای گوهرسنگ وجود دارد، افزود: متأسفانه این صنعت قدیمی دلسوز و متولی ندارد تا بتواند جایگاهش را در جهان تثبیت کند. وحید احدنژاد؛ با بیان اینکه طی دهه‌های اخیر در بسیاری از معادن و صنایع‌معدنی ایران اکتشافات و استخراج‌های خوبی انجام شده است، تصریح کرد: اما در بخش گوهرسنگ‌‌ها تاکنون کار جدی‌ای انجام نشده و این حوزه مغفول مانده، زیرا در این زمینه تخصصی وجود نداشته است. وی ادامه داد: سند مدونی در این خصوص به اسم سند ملی توسعه گوهرسنگ‌های ایران از طریق دولت، مصوب و ابلاغ شده است که یکی از بخش‌های آن مسأله اکتشاف گوهرسنگ‌‌ها در سراسر کشور است که امیدواریم این سند بتواند راه را برای پیشرفت گوهرسنگ‌‌ها باز و مقدمات پیشرفت و جهانی شدنش را ایجاد کند. رئیس پژوهشکده گوهرشناسی، گفت: متأسفانه علت مغفول ماندن گوهرسنگ‌ها، عدم‌آگاهی مسؤولان مربوطه بوده است. مثلاً مسؤولان خیلی راحت مس را می‌فهمیدند، اکتشاف طلا را می‌دانستند ولی در مورد گوهرسنگ‌‌ها چیزی نمی‌دانستند. ضمن اینکه علاقه‌ای هم به این صنعت نشان ندادند. در حالی که بسیاری از کشورهای آسیایی توانسته‌اند در این صنعت جایگاه خوبی برای خودشان رقم بزنند. او تصریح کرد: در سال ۱۹۷۴ کشور هند ۲۷۰ میلیون دلار صادرات گوهرسنگ و جواهرات داشته است. در سال ۲۰۲۰ جشن صادرات ۵۰ میلیارد دلاری صادرات گوهرسنگ‌‌ها و جواهرات را گرفته‌اند. طی ۴۰ سال میزان صادراتشان در حوزه گوهرسنگ‌‌ها چندین برابر شده است. علتش هم این است که این‌ها آگاه بوده‌اند درحالی که ایران در همان زمان هم پیشرو‌ترین بوده است. احدنژاد؛ درباره اینکه در ایران از چه زمانی روی گوهرسنگ‌‌ها کار شده است، بیان کرد: ایران اولین گوهرشناس‌های دنیا (مانند ابوریحان بیرونی) را داشته و در این زمینه پیشرو‌ترین کشور دنیا بوده است. حتی کتاب‌هایی با قدمت هزار ساله در این زمینه داریم که هنوز هم موجود است، اما با وجود این‌ها به دلیل بی‌توجهی مسؤولان در این حوزه عقب ماندیم و نتوانستیم طی سال‌های اخیر پیشرفت خوبی داشته باشیم. احدنژاد؛ درباره اینکه علت بی‌توجهی به گوهرسنگ‌‌ها چیست، گفت: بسیاری گوهرسنگ‌‌ها را کالای لوکس می‌دانند و مشکل ما هم دقیقا همین مسأله است. وقتی اداراتی مثل گمرک، مالیات و ارگان‌های ذی‌ربط مانند قاچاق کالا، بانک مرکزی و…، این‌ها را کالای لوکس و غیر‌ضروری می‌دانند بنابراین به آن اهمیتی نمی‌دهند و جایگاهی برایش در نظر نگرفته‌اند در حالی که اصلاً این طور نیست. وی تصریح کرد: در ایران با این همه پتانسیل‌های معدنی که وجود دارد چیزی کمتر از ۱۰۰ هزار نفر در این حوزه مشغول هستند که البته آن هم به‌عنوان شغل حاشیه‌ای‌شان است. رئیس پژوهشکده گوهرشناسی، در ادامه به پیشنهادات برای پیشرفت در حوزه گوهرسنگ‌‌ها اشاره و بیان کرد: این مسأله باید جزء برنامه‌ریزی‌های اصلی مسؤولان باشد که چرا به این مسأله تاکنون اهمیت داده نشده است بنابراین مشکلات اصلی تصمیم‌گیران هستند. تصمیم‌گیری که بودجه صنعت و معدن را تخصیص می‌دهد، باید بگوید از بودجه اکتشافی فقط دو درصد را به گوهرسنگ‌‌ها اختصاص دهیم. آن زمان است که متوجه می‌شویم چه تحولی در این بخش ایجاد می‌شود. وی درباره اینکه چه معادنی در حوزه گوهرسنگ‌‌ها در ایران وجود دارد، گفت: چون روی گوهرسنگ‌‌ها کار نشده مشخص نیست در کجا‌ها چه معادنی داریم. یعنی داده‌های تکنیکال زمین‌شناسی در این مورد وجود ندارد. یکی دیگر از مشکلاتمان هم این است که برخی از زمین‌شناس‌‌ها برای خودشان شأنی قائل هستند و جلوی کار را می‌گیرند و می‌گویند ما می‌دانیم که در ایران گوهرسنگ وجود ندارد. ولی به نظر من هر کسی این چیز‌ها را بگوید کاملاً اشتباه می‌کند. این مسائل باعث شده نگاه منفی در زمینه گوهرسنگ در ایران به وجود بیاید و تصمیم‌گیران را به اشتباه بیندازد که خوشبختانه طی سال‌های اخیر این افراد هم به حاشیه رانده شدند.