سپردن نمایش خانگی به صداوسیما حقوقی نیست

چوب صداوسیما چگونه بر سر شبکه خانگی زده شد؟!

گروه فرهنگی- دهه‌هاست که دیگر صداوسیما نتوانسته مخاطب جذب کند و دلیل آن هم یک‌سویه نگاه کردن به مشکلات جامعه و از همه مهم‌تر حضور عناصر تندرویی است که تفکر دیگر را برنمی‌تابند و به اصطلاح مرغشان تنها یک پا دارد! فی‌المثل می‌توان به داستان محبوب‌‌ترین مجری چند دهه اخیر فوتبال برتر اشاره کرد؛ جایی […]

گروه فرهنگی- دهه‌هاست که دیگر صداوسیما نتوانسته مخاطب جذب کند و دلیل آن هم یک‌سویه نگاه کردن به مشکلات جامعه و از همه مهم‌تر حضور عناصر تندرویی است که تفکر دیگر را برنمی‌تابند و به اصطلاح مرغشان تنها یک پا دارد! فی‌المثل می‌توان به داستان محبوب‌‌ترین مجری چند دهه اخیر فوتبال برتر اشاره کرد؛ جایی که عادل فردوسی‌پور در دوره قبلی به‌واسطه حضور یک پادو در رأس قدرت در شبکه سه از کار برکنار شد اما با آمدن رئیس جدید سازمان صداوسیما خیلی‌ها الکی دلشان را صابون زده بودند که رئیس جدید با تفکری جدید پا به میدان گذاشته و دوباره عادل را به جایگاهش باز می‌گرداند اما دریغ که در نهایت رئیس جدید نیز با الفاطی مناسب با این رویه برخورد کرد تا عادل همچنان گوشه‌نشین باشد! این‌گونه برخورد‌ها از یک طرف و محتوای آبکی و بعضاً زننده برخی برنامه‌ها از سوی دیگر، باعث شده تا مخاطبان اسبق صداوسیما به دنبال جایگزین آن بروند. در واقع دهه‌ها بود که ماهواره جایگزین صداوسیما در داخل منازل شده بود تا اینکه حضور شبکه خانگی توانست در کنار برنامه‌های ماهواره جایی در بین خانواده‌ها پیدا کند. دلیل این امر هم ساخت برنامه‌های به‌مراتب با کیفیت‌تر و دیدنی‌تر از صداوسیما بود؛ از یک‌سو برنامه‌هایی با مضمون مسابقه همچون شب‌های مافیا گرفته تا جوکر و… و از سوی دیگر سریال‌های قوی و جذاب همچون رهایم‌کن، پوست‌شیر و… باعث شد تا میلیون‌ها ایرانی به شبکه خانگی علاقه‌مند شده و با خرید اکانت مربوطه پای برنامه‌های آن بنشینند. اما در خبری تکان‌دهنده نظارت شبکه خانگی به دست صداوسیما افتاد! سازمانی که در پایین‌‌ترین سطوح کارآمدی تاریخ فعالیت تلویزیون در ایران قرار گرفته و حوزه نفوذش را از دست داده است اما وقتی نمی‌تواند کار خودش را انجام بدهد در عین حال اصرار دارد تمام پلتفرم‌های تصویری دیگر از جمله سینمای خانگی را تحت نظارت خودش در بیاورد!

اعتراض به نظارت بر شبکه خانگی

در واقع از نوزدهمین روز اردیبهشت‌ماه که جبلی؛ رئیس سازمان صداوسیما، از آمادگی این سازمان برای خرید شبکه خانگی خبر داد، می‌شد فهمید که اتفاقی بزرگ برای پربیننده‌‌ترین شبکه فعلی سینمای خانگی در حال رقم خوردن است. جبلی؛ گفت: ما به شیوه‌های مختلف هم مشارکت می‌کنیم هم تبلیغ و ترویج و تیزرهای آن‌‌ها را در سیما خواهیم داشت و حتی می‌توانیم حق پخش آن‌‌ها را خریداری کنیم. تا الان مورد خاصی اسم نبرده‌اند اما اخبار خوبی می‌رسد که طرح‌های خوبی رسیده است. به محض اینکه کارهای فاخری که قابل حمایت و پشتیبانی است، وجود داشته باشد به این وعده عمل می‌کنیم. کمتر از دوماه از حرف‌های جبلی؛ نگذشته بود که شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، عصر سه‌شنبه ۳۰ خردادماه، ماده واحده حیطه اختیارات و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی در حوزه صوت و تصویر فراگیر را تصویب کرد. بدین‌ترتیب نه‌تنها خریدی اتفاق نیفتاد، بلکه از آن مهم‌تر نظارت بر شبکه خانگی برعهده صداوسیما افتاد! در پی اعلام واگذاری نظارت شبکه نمایش خانگی به صداوسیما توسط شورای‌عالی انقلاب فرهنگی و اظهارات رئیس صداوسیما و وزیر ارشاد، برخی هنرمندان مانند محمدحسین مهدویان، ایمان صفا، مهراب قاسم‌خانی و محسن کیایی و علی شادمان با یک استوری مشترک اعتراض خود را مطرح کردند. آن‌ها در این استوری نوشتند: پایان نمایش خانگی. با چراغ سبز رئیس دولت، نمایش خانگی هم دست صداوسیما افتاد و این یعنی سونامی ممنوع‌الکاری هنرمندان و پایان سردرگمی‌های مردم.

سپردن نمایش خانگی به صداوسیما حقوقی نیست

در همین ارتباط، کامبیز نوروزی؛ حقوقدان، در مورد اقدام جدید صداوسیما، گفت: در قانون اساسی دو رسانه رادیو و تلویزیون در انحصار دولت هستند. رادیو و تلویزیون رسانه‌هایی هستند با تعریف مشخص و سایر پلتفرم‌های تصویری یا صوتی، به هیچ‌وجه رادیو یا تلویزیون محسوب نمی‌شوند که در این صورت آن‌ها را مشمول انحصاری بودن رادیو و تلویزیون در ایران بدانیم. به هر حال سپردن نمایش خانگی به سازمان صداوسیما به نظر من از چارچوب مقررات حاکم بر صداوسیما بیرون است و حقوقی نیست.