انحصار فولادی می‌شکند ورود سنگ‌آهن به بورس کالا موضوعی است که چندی پیش مطرح شد و دبیرکل انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن مهم‌ترین کارکرد بورس کالا را برای سنگ‌آهن شکستن انحصار خرید سنگ‌آهن توسط شرکت‌های فولادی می‌داند. علیرضاسیاسی‌راد در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این که ورود سنگ‌آهن به بورس کالا اتفاق جدیدی نیست، گفت: […]
انحصار فولادی می‌شکند
ورود سنگ‌آهن به بورس کالا موضوعی است که چندی پیش مطرح شد و دبیرکل انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن مهم‌ترین کارکرد بورس کالا را برای سنگ‌آهن شکستن انحصار خرید سنگ‌آهن توسط شرکت‌های فولادی می‌داند.
علیرضاسیاسی‌راد در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این که ورود سنگ‌آهن به بورس کالا اتفاق جدیدی نیست، گفت: پیش از این سنگ‌آهن در بورس کالا در رینگ صادراتی عرضه می‌شد و ورود مجدد آن به بورس کالا چیز جدیدی نیست اما بحثی که اکنون مطرح است، ورود سنگ‌آهن دانه‌بندی شده در رینگ داخلی بورس کالا است.
وی در ادامه با اشاره بر این که می‌توان ارزیابی‌های مربوط به تقاضا و مازاد تولید را از طریق بورس کالا انجام داد، عنوان کرد: به لحاظ قانونی در ماده ۳۷ قانون رفع موانع تولید که مربوط به وضع عوارض کالاهای صادراتی به ویژه مواد خام است، گفته شده که موادی که مازاد عرضه دارند بدون وضع عوارض صادر کنند، امکان صادرات دارند و تعیین این موضوع از طریق بورس کالای داخلی ممکن است.
دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن در ادامه در تشریح وضعیت صادرات سنگ‌آهن اظهار کرد: طبق مصوبه شورای اقتصادی برای سنگ‌آهن دانه‌بندی عوارضی نداریم که در این باره مشخص است مازاد عرضه داریم، چون میزان عرضه و مصرف کاملاً قابل اندازه‌گیری است، بنابراین از منظر حقوقی ما مشکلی برای صادرات سنگ‌آهن دانه‌بندی شده نداریم و نه سیاستی برای تعیین عوارض وجود دارد و نه منطقی.
بورس کالا ساختار بازار را اصلاح می‌کند
این فعال حوزه معدن بورس کالای داخلی را برای سنگ‌آهن دارای مزیت‌هایی دانست و تصریح کرد: از جمله مشکلاتی که معدن کاران سنگ‌آهن دارند نحوه فروش این محصول به شرکت‌های فولادی است، چرا که به دلیل مشکلی که بین تولیدکننده و خریدار وجود دارد، تولیدکنندگان سنگ‌آهن را به واحدهای فولادی می‌فروشند و مدت‌ها زمان می‌برد تا آن‌ها بتوانند پول خود را دریافت کنند.
وی افزود: اما از این لحاظ بورس کالای داخلی می‌تواند بسیار کمک کننده باشد؛ به‌طوری که با تعریف یک مکانیزم درست سیستم قیمت‌گذاری سنگ‌آهن، نظام قرارداد فروش داخلی و تأمین نقدینگی معاملات به درستی اتفاق می‌افتد و فعالان بازار، خودشان آن را تنظیم می‌کنند که در نهایت مشکلی که میان تولیدکننده و خریدار قرار دارد با اصلاح ساختار بازار داخلی بر طرف خواهد شد.
سیاسی راد با انتقاد از عملکرد فولاد سازان گفت: این‌که یک فولادساز به دلیل قدرت بالای لابی و دست بالایی که بابت پتانسیل‌های خود می‌تواند داشته باشد بخواهد برای خرید یک کالا قیمت‌گذاری انحصاری کند و پرداخت‌های خود را به موقع انجام ندهد، مربوط به اولویت‌های او است. زیرا در بازاری که انحصار با خریدار است، او می‌تواند قاعده بازی را تعیین کند و وقتی خریدار بتواند پرداخت پول فروشنده‌ای را به تعویق بیندازد، قطعاً اولویت‌های دیگری را تعریف می‌کند.
وی همچنین بهره‌وری پایین فولادسازی کشور را عامل دیگر فشار به بخش خصوصی عنوان کرد و افزود: بخشی از این مشکلات ایجاد شده به خاطر بهره‌وری بسیار پایین مجتمع‌های فولاد ایران است که همه به آن واقف هستند ولی در هر حال نباید مشکلات یک واحد فرآوری را به دیگران تعمیم دهیم، زیرا دلیلی ندارد که تولیدکننده سنگ‌آهن هم مجبور باشد فقط فروش داخلی، آن‌هم به تعدادی فولادساز خاص بفروشد و با این حال پولش را هم در آخر درست دریافت نکند. اما در مجموع به نظر می‌رسد این شرایط با ورود سنگ‌آهن به رینگ بورس کالای داخلی فولادسازان هم می‌توانند در شرایط رقابتی عملکرد بهتری داشته باشند.
ایجاد کنسرسیوم‌ها، لنگ نبود سرمایه و اعتماد عمومی
دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن صادرات را تنها عامل ادامه حیات برخی از معادن کوچک و متوسط دانست و اظهار کرد: در موضوع صادرات سنگ‌آهن باید معادن را به ۳ دسته بزرگ، متوسط و کوچک کرد و باید گفت که مجموع صادرات بخش خصوصی چیزی نزدیک به ۷ – ۸ میلیون تن بود که رقم قابل توجهی نبوده اما تأثیر بالایی دارد، زیرا به همین وسیله توانستیم بخش بزرگی که از معادن کوچک و متوسطی که در معرض تعطیلی بودند را سر پا نگهداریم.
وی همچنین با انتقاد از رویکرد دولت در باره معادن کوچک و متوسط گفت: متأسفانه دولت به جای این که برای توانمند‌سازی این معادن و سرمایه‌گذاری در حوزه فراوری آن‌ها حرکت کند، متأسفانه دولت در سمت مقابل این‌ها حرکت کرد و حمایتی هم در خصوص ایجاد کنسرسیوم هم از سوی دولت صورت نگرفت.
سیاسی راد ادامه داد: تشکیل کنسرسوم‌های معدنی که انجمن تولیدکنندگان سنگ‌آهن پیشنهاد کرد از سوی دولت حمایت نشد و آن‌ها صرفاً اعلام موافقت کردند که صرف موافقت انگیزه معادن و شرکت‌ها برای حرکت به سمت شرکت‌های متمرکز، ادغام و ایجاد کنسرسیوم نخواهد بود بلکه باید مشوق‌هایی تعریف شود تا انگیز لازم را ایجاد کند.
وی با اشاره در جواب این سؤال که آیا این که تشکیل کنسرسیوم لازمه ادامه حیات معادن کوچک است، انگیزه کافی را ایجاد نمی‌کند، اظهار کرد: در ایران یک مشکل عمده سرمایه اجتماعی و اعتماد وجود دارد که شرکت‌ها خیلی سخت می‌توانند به هم اعتماد کرده و با هم کار کنند، برای این که انگیزه جدی به وجود بیاید نیاز است تا مشوق‌هایی علاوه بر نیاز‌های عمومی معادن وجود داشته باشد.
دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن افزود: یکی از راه‌حل‌های مد نظر ما، حل این مسأله از طریق سرمایه‌گذار خارجی است و در تلاش هستیم تا در خصوص احداث واحدهای کوچک‌تر فرآوری که برای معادن کوچک با تکنولوژی جدید این امکان را فراهم می‌کند تا خود معادن به فراوری محصول خود بپردازند زمینه‌سازی‌هایی را انجام برای تکمیل زنجیره ارزش که البته این موضوع فعلا در مرحله تصمیم‌گیری و مطالعه قرار دارد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.