هیچکس جلودار مرد پرتغالی نیست سرمربی پرتغالی تیم ملی از زمانی که وارد فوتبال ایران شده درگیری‌های زیادی داشته که در بخش عمده آن‌ها با ادبیاتش به مسؤولان فدراسیون توهین هم کرده اما همه این‌ها به خاطر تیم ملی بوده است. به گزارش مهر، سرمربی تیم ملی فوتبال در همه سال‌هایی که در ایران بوده […]
هیچکس جلودار مرد پرتغالی نیست
سرمربی پرتغالی تیم ملی از زمانی که وارد فوتبال ایران شده درگیری‌های زیادی داشته که در بخش عمده آن‌ها با ادبیاتش به مسؤولان فدراسیون توهین هم کرده اما همه این‌ها به خاطر تیم ملی بوده است.
به گزارش مهر، سرمربی تیم ملی فوتبال در همه سال‌هایی که در ایران بوده برای به دست آوردن امکانات، اردو، زمین تمرین، بازی دوستانه، اردوی تدارکاتی و حقوق و دستمزد دستیارانش، در حال جنگ و دعوا بوده است.
کارلوس کی‌روش از بدو ورود به ایران درگیری‌های زیادی داشته که در برخی از آن‌ها با مصاحبه‌هایش و ادبیاتی که در آن به‌کار برده به برخی مسؤولان فدراسیون فوتبال ایران هم توهین کرده است.
درگیری با عباس ترابیان که سرپرست تیم ملی بود و بازی‌های زیادی را کنار کی‌روش روی نیمکت نشسته بود نه فقط به رسانه‌ها که حتی به راهروهای فدراسیون هم کشیده شد تا جایی که کی روش ادعا کرد ترابیان به او گفته «مرتیکه»!
پس از ترابیان کار ادامه پیدا کرد و کی‌روش با علی کفاشیان که رییس فدراسیون فوتبال بود و طبیعتاً سرمربی باید تابع تصمیمات او می‌بود و احترامش را نگه می‌داشت هم درگیر شد و مصاحبه‌های تندی را علیه وی انجام داد.
وی در ادامه به علیرضا اسدی حمله کرد و مصاحبه‌های زیادی را علیه دبیرکل فدراسیون فوتبال انجام داد. با همه فشارهایی که کی‌روش به اسدی وارد کرد و مصاحبه‌های تندری که علیه وی انجام داد اما اسدی هنوز در فدراسیون فوتبال است و دبیرکل باقی مانده است.
محمود گودرزی، وزیر پیشین ورزش و جوانان که در یک مراسم رسمی بدون ذکر نام کی‌روش را لمپن معرفی کرد نفر بعدی بود که مورد حمله‌های کلامی سرمربی تیم ملی قرار گرفت.
مهدی محمدنبی، دبیرکل پیشین فدراسیون فوتبال، خسرو والی‌زاده، مدیر رسانه‌ای پیشین تیم ملی، امیرحسین حسینی مدیر رسانه‌ای پیشین تیم ملی، هوشنگ مقدس که در برخی دیدار‌ها روی نیمکت کنار کی‌روش حضور داشت و برخی بازی‌ها را هم به عنوان سرپرست تیم ملی حضور داشت و زهره هراتیان، مسؤول ایفمارک در ایران افرادی بودند که مورد حمله‌های کلامی کی‌روش قرار گرفته بودند. البته برخی از این افراد به خاطر اخلاق خاص کی‌روش نتوانستند کار را با وی ادامه دهند و ناچار به قطع همکاری شدند.
مجتبی جباری، مهدی رحمتی، محمدرضا خلعتبری، هادی عقیلی، محمد مایلی کهن، امیر قلعه نویی، برانکو ایوانکوویچ، پرویز مظلومی، امید نمازی، علی کریمی و خیلی‌های دیگر در بخش‌های فنی نیز مورد حمله‌های سرمربی تیم ملی قرار گرفته‌اند. کی‌روش حتی به دستیاران خودش هم رحم نکرد و همکاری او با امید نمازی و علی کریمی که کمکش بودند نیز قطع شد و این دو ناچار به ترک تیم ملی شدند.
اما کی‌روش چه چیزی می‌خواهد؟ دقیقاً کدام فشار‌ها وجود دارد که مدیران اداری و تصمیم ساز فدراسیون را شاکی می‌کند؟ چرا هر کس در کمیته‌های اقتصادی یا دایره مسؤولیت کمیته‌های ملی می‌نشیند با کی‌روش درگیر می‌شود و بالاخره صدایش در می‌آید؟
کی‌روش و دستیارانش ظاهراً ۷ ماه است که حقوق نگرفته‌اند.(این را کی‌روش عنوان کرده است) این اتفاق خوبی نیست. کی‌روش زمین استاندارد ندارد، او حتی از یک سال قبل برنامه تمرین تیم ملی را با ذکر ساعت و دقیقه می‌دهد اما وقتی به موعود می‌رسد می‌بیند زمینش زیر کشت است! کی‌روش اردوی تدارکاتی می‌خواهد، پادشاه تایلند که می‌میرد، کلاً برنامه‌های تیم ملی هم عوض می‌شود و از اردو دیگر خبری نیست.
بازی دوستانه هم ندارد و آن را لازم دارد اما هر بار با دعوا و درگیری و با زور این امکانات را برای تیم ملی ایران به دست می‌آورد. از آن دست از مربیان هم نیست که کوتاه بیاید و ایده‌هایش را تغییر بدهد و مثلاً در زمین غیراستاندارد کارش را پیش ببرد یا اردوی خارجی نرود و همینجا وسط خبرنگاران داخلی تمرین کند.
او میلی‌متر به میلی‌متر خواسته‌هایش را لازم دارد و برای همه آن‌ها برنامه‌ریزی می‌کند اما اشکال کار اینجاست که در کشورمان به هزار و یک دلیل موجه یا ناموجه ما عادت داریم که بسیاری از برنامه‌ریزی‌هایمان تغییر کند. در فدراسیون فوتبال نیز همین‌گونه است؛ به ویژه حالا که کف‌گیر به ته دیگ رسیده و عملاً پولی وجود ندارد و فدراسیون در حال کوشش است که ۱۵ میلیارد از دولت کمک بگیرد.
کی‌روش با دور زدن روابط عمومی فدراسیون فوتبال و در اقدامی غیرحرفه‌ای، حالا در فضای مجازی تا می‌تواند می‌تازاند و هر چه می‌خواهد می‌نویسد تا امکاناتش را به‌دست آورد. البته که او در بین همه مربیان تاریخ تیم ملی بهترین امکانات را در اختیار داشته است.
آخرین مطلب او اشاره به یک پادشاهی داشت که اسبش را از دست داده است. منظور کی‌روش این است که در حال پیروزی‌های نهایی هستیم و چیزی نمانده که به جام جهانی برسیم حالا وقت اتحاد است. با این وجود او از سوراخ‌هایی در قایق حرف می‌زند که می‌توانند کل قایق را غرق کنند و کی‌روش می‌خواهد اجازه ندهد که این قایق حتی یک سوراخ هم داشته باشد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.