سرعت‌زدایی!

                   حرف‌های خودی و بی‌خودی سرعت‌زدایی!    زندگی در دنیای مولتی‌مدیا و اینترنت، شرایط و هزینه و فرصت و تهدیدهای خودش را دارد، یکی از تهدید‌ها این است که در انبوه خبرهای فیک و فکت و راست و دروغ نمی‌توان درست و غلط را تشخیص داد و بازار شایعه و خبرپراکنی و هرزنامه و چرند […]

                   حرف‌های خودی و بی‌خودی

سرعت‌زدایی!

   زندگی در دنیای مولتی‌مدیا و اینترنت، شرایط و هزینه و فرصت و تهدیدهای خودش را دارد، یکی از تهدید‌ها این است که در انبوه خبرهای فیک و فکت و راست و دروغ نمی‌توان درست و غلط را تشخیص داد و بازار شایعه و خبرپراکنی و هرزنامه و چرند و پرند، داغ‌داغ است. آدم‌های جور و ناجور و شوآفی و ویترینی و جوگیر و موج‌سوار هم زیاد پیدا می‌شود، تا دلتان بخواهد…!

اما یکی از مهم‌ترین تهدید و مصیبت‌های اینترنت و دنیای مجازی که منحصراً مربوط به کشور عزیز و دردانه ماست، معضلی است به‌نام «سرعت»، البته نه آن سرعتی که به‌طور معمول با آن سروکار داریم و فهم و مفهوم معین و تقریباً یکنواختی برای همه ما دارد، بلکه یک چیزی است خاص و استثنایی که در قوطی هیچ عطاری پیدا نمی‌شود.

یعنی اینجور برایتان بگویم که وقتی از اینترت پرسرعت صحبت می‌شود، نتیجه و عملکرد و آنچه دست مبارکتان را می‌گیرد، فرقی با توقف و ریپ زدن و بگیرنگیر و رویه سینوسی صفر تا صدی ندارد و وقتی از بستن و مسدودکردن و فیلتر سخن به میان می‌آید، داستان خودی و غیرخودی و طبقه‌بندی و محرم و نامحرم و مسؤول و غیرمسؤول، چیز دیگری می‌گوید و عمل‌ها از آنچه در گفتار‌ها می‌بینی از همه دورترند!

به هرحال وقتی می‌بینی با فیلترشکنی که ریال مادرمرده، بالای آن رفته است، وارد فلان پلتفرم مغضوب درگاه می‌شوی، همه چیز به سامان و سرعت بالای آپلود و دانلود برقرار و خیالت راحت است ولی وقتی با اینترنت ملی وارد شبکه اجتماعی وطنی همراه و همساز و خودی می‌شوی، شرایط یک‌خط درمیانی و سرعت گاهی در اوج و دیرگاهی در فرود و سوهان روح و حرص و جوش به راه است، تازه متوجه می‌شوی، اینکه هرچیزی باید سرجای خودش باشد و عبارات و کلمات معنی و مفهوم و حد و اندازه مشخصی دارند، می‌تواند آرزویی محال برای جوانان جویای نام باشد. که گفته‌اند باش تا دولتت بختت بدمد.

یکی از دوستان وقتی با اعوجاج و نوسانات سرعت اینترنت روبه‌رو می‌شود و باز شدن یک فایل چندبیتی بی‌مقدار روی شبکه‌های اجتماعی مدعی و همه‌چیز تمام وطنی و یا بالا آمدن جناب گوگل، تا ابد طول می‌کشد، به شوخی می‌گوید احتمالاً یک کارشناسی، مسؤولی، ناظری، ضابطی و یا فلان سازمان و بهمان شورا حواسشان نبوده و پا روی سیم و پهنای باند گذاشته و یا شیر فلکه اینترنت، چینی بوده و قطع و وصلی پیدا کرده و برای خودش هرز می‌تابد!

اما فهم هوشنگ‌خانی ما می‌گوید، اینکه هر روز اعلام می‌شود پهنای باند گسترش و سرعت اینترنت افزایش یافته و نسل چهار را در نوردیده و به ۵G سلام کرده‌ایم، ولی آنچه در بشره لب‌تاپ و کامپیوتر و روی صفحه موبایل می‌بینیم، یک چیزی در مایه‌های دیال‌آپ جهش‌یافته خدابیامرز است! یحتمل آن شوخی دوست گرانقدرمان، آنقدر‌ها هم شوخی نیست، سهو و عمد و اتقافی و برنامه‌ریزی شده‌‌اش معلوم نیست (یعنی نمی‌خواهیم معلوم باشد!) ولی نمی‌دانیم چرا فکر و ذکر این نظریه‌ای که فرمایش می‌کند در هر بی‌نظمی، نظمی نهفته است، دائماً روی مخ ما رژه می‌رود و دست از سرمان بر نمی‌دارد!

به هرحال خدمت عزیزان مسؤول و متولیان اینترنت و تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران و تنظیم مقرراتی‌ها و… عرض می‌کنیم که وقتی پیام‌رسان و پلتفرم چند منظوره و مولتی‌مدیای وطنی با پهنای باند اتوبانی و فرودگاهی و صدجور حمایت و ایضاً ادعا و افتخار، حال و روزش در شبانه‌روز، هزار و یک تغییر دارد و از قطعی و از دسترس خارج بودن تا حرکت لاک‌پشتی و زور زدن و سرعت نور و برق‌آسایی، در نوسان است، یا عیب از ما کاربران و گوشی‌های چینی و کره‌ای و ینگه دنیایی است و یا گرما و آلودگی هوا و بحران‌های زیست‌محیطی مقصر هستند، هیچ ربطی هم به زیرساخت و برنامه‌ریزی و پیش‌بینی و مدیریت و اپراتور و صدجور راه‌بندان و فیلتر و میل به خدمت و تعهد و مسؤولیت، ندارد.

                                                         هوشنگ‌خان