اوج‌گیری شمار بیکاران پس از ۱۶ فصل شمار بیکاران در فصل بهار ۹۵ به ۳ میلیون و ۱۴۹ هزار نفر رسید تا یک رکورد جدید دیگر به نام حسن‌روحانی ثبت شود و تحقق بالا‌‌ترین میزان بیکاران در ۶ سال گذشته و ۱۶ فصل اخیر نگرانی‌‌ها را از یک بحران عظیم بیش از پیش افزایش دهد. […]
اوج‌گیری شمار بیکاران پس از ۱۶ فصل
شمار بیکاران در فصل بهار ۹۵ به ۳ میلیون و ۱۴۹ هزار نفر رسید تا یک رکورد جدید دیگر به نام حسن‌روحانی ثبت شود و تحقق بالا‌‌ترین میزان بیکاران در ۶ سال گذشته و ۱۶ فصل اخیر نگرانی‌‌ها را از یک بحران عظیم بیش از پیش افزایش دهد.
به گزارش تسنیم، ۳ سال از فعالیت دولت یازدهم می‌گذرد و در این مدت حجم زیادی از منابع به سمت بنگاه‌های زودبازده هدایت شده است تا شاید فشار بیکاری کاهش یابد. اما نگاهی به آمارهای رسمی به خوبی نشان می‌دهد که دولت حسن روحانی در مقابل بحران بیکاری نتوانسته کاری از پیش ببرد و این درحالی است که سالانه بیش از ۹۰۰هزار نفر وارد بازار کار می‌شوند که این دولت نشان داده، توانایی پاسخ به این حجم از متقاضیان را ندارد.
بسیاری از کارشناسان راهکار حل معضل بیکاری را ایجاد سالانه بیش از یک میلیون شغل در کشور دانسته‌اند اما در سال‌های اخیر نصف این مقدار هم محقق نشده. برخی کارشناسان بازار کار رشد اقتصادی بالای ۷ درصد را راهکار حل معضل بیکاری می‌دانند که در حال حاضر به دلیل وجود رکود اقتصادی امکان چنین رشدی در کشور وجود ندارد.
در حالی حدود ۱۰ ماه از مأموریت دولت یازدهم باقی مانده که هیچ کدام از وعده‌های انتخاباتی دولت برای حل معضل بیکاری محقق نشده و شمار روزافزون بیکاران بیانگر این موضوع است که دولت در اشتغال‌زایی ناموفق عمل کرده است.
بررسی گزارش‌های رسمی مرکز آمار ایران نشان می‌دهد، تعداد بیکاران در بهار ۹۵ رکود جدید طی ۶ سال اخیر ثبت کرده است و شمار بیکاران در دولت تدبیر طی ۱۶ فصل گذشته بالا‌‌ترین بوده است. نگاهی به نمودار تعداد بیکاران طی سال‌های ۹۰تا ۹۵ نشان می‌دهد که روند بیکاری در سال‌های ۹۲ تا ۹۵ افزایشی بوده است.
تعداد بیکاران کشور در تابستان سال ۱۳۹۲ همزمان با تغییر دولت، دو میلیون و ۵۶۳ هزار و ۶۲۴ نفر بود که در بهار ۹۵ به ۳میلیون و ۱۴۹ هزار و ۶۸۲ افزایش یافته است. به عبارتی می‌توان گفت در دولت یازدهم ۵۸۶ هزار و ۵۸ نفر بر تعداد بیکاران افزوده شده است.
براساس گزارش مرکز آمار ایران، تعداد بیکاران در سال‌های ۹۰ تا ۹۵ به صورت فصلی به شرح زیر است.
در سال ۹۰، تعداد بیکاران در فصل بهار ۳میلیون و ۵ هزار نفر، تابستان دو میلیون و ۵۹۷ هزار نفر، پاییز دومیلیون و ۶۷۶ هزار نفر و زمستان دو میلیون و ۸۷۷هزار و ۶۰۸ هزار نفر بوده است.
در سال ۹۱، شمار بیکاران در فصل بهار به ۳میلیون و ۱۴۶ هزار نفر، تابستان ۳میلیون و ۲۳هزار نفر، پاییز دو میلیون و ۶۸۸ هزار نفر و زمستان به دو میلیون و ۹۱۸ هزار نفر رسید.
در سال ۹۲، رقم بیکاری در فصل بهار دو میلیون و ۴۸۸ هزار نفر، تابستان، دو میلیون و ۵۶۳هزار نفر، پاییز دو میلیون و ۴۰۱ هزار نفر و در زمستان حدود دو میلیون و ۳۷۱ هزار نفر اعلام شد.
در سال ۹۳ نیز شمار بیکاران در فصل بهار به دو میلیون و ۵۳۰هزار نفر، تابستان دو میلیون و ۲۵۷ هزار نفر، پاییز دو میلیون و ۵۲۰ هزار نفر و در زمستان به دو میلیون و ۷۴۸ هزار نفر رسید.
در سال ۹۴، تعداد بیکاران در فصل بهار به دو میلیون و ۶۴۷ هزار نفر، پاییز دو میلیون و ۷۳۵ هزار نفر، تابستان دو میلیون و ۶۴۶هزار نفر و در زمستان به دو میلیون و ۸۸۷ هزار نفر افزایش یافت.
مطابق گزارش جدید مرکز آمار، بالا‌‌ترین تعداد بیکاران طی سال ۹۰ تا ۹۵ در بهار ۹۵ با رقم ۳ میلیون و ۱۴۹ هزار و ۶۸۲ نفر ثبت شده است.
آمارهای رسمی دولت یازدهم نشان می‌دهد، معضل بیکاری در این دولت هر روز بحرانی‌تر شده و به مرز غیرقابل کنترل نزدیک می‌شود که مهم‌ترین دلیل آن از سوی کارشناسان و اقتصاددانان عدم ارایه برنامه جدی و مشخص برای اشتغال‌زایی از سوی تیم اقتصادی این دولت ارزیابی می‌شود.
این در حالی است که برخی مسؤولان ارشد دولت بدون اشاره به این آمارهای رسمی مرکز آمار ایران، از بهبود وضعیت کشور در حوزه اشتغال‌زایی سخن می‌گویند که نشان از بی‌اطلاعی از وضعیت اقتصادی کشور دارد و بدتر این‌که وقتی مسؤولان دولت یازدهم عمق فاجعه را ندانند و درک نکنند، و همین رویه ۳ سال گذشته را در ماه‌های پایانی مدیریت خود بر کشور ادامه دهند، باید منتظر بحرانی عظیم در حوزه بیکاری بود که مصیبت آن نصیب مردم ایران خواهد شد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.