نماینده مردم زابل، زهک، هیرمند و نیمروز وهامون در مجلس، با بیان اینکه تا دو ماه آینده وضعیت آب در سیستان بحرانی است، گفت: تاکنون هیچگونه رهاسازی آب از سوی افغانستان صورت نگرفته است. محمد سرگزی؛ در گفتوگو با ایلنا، درباره موضوع رهاسازی آب از سوی افغانستان، اظهار داشت: تاکنون هیچگونه رهاسازی آب از سوی […]
نماینده مردم زابل، زهک، هیرمند و نیمروز وهامون در مجلس، با بیان اینکه تا دو ماه آینده وضعیت آب در سیستان بحرانی است، گفت: تاکنون هیچگونه رهاسازی آب از سوی افغانستان صورت نگرفته است. محمد سرگزی؛ در گفتوگو با ایلنا، درباره موضوع رهاسازی آب از سوی افغانستان، اظهار داشت: تاکنون هیچگونه رهاسازی آب از سوی افغانستان صورت نگرفته و یکی از مهمترین راهکارها این است که در زمینه سیاستهای مهاجرین افغان تجدیدنظر کنیم. وی گفت: به نظر میرسد سیاست افغانستان در کنترل آب روخانه هیرمند با دو هدف باشد یکی دریافت انرژی ارزانقیمت و دوم تأثیرگذاری بر سیاستهای تعیینی پیرامون مهاجرین افغان در ایران است، اکنون حدود هفت میلیون افغانستانی در ایران زندگی میکنند که از تمامی یارانههای پنهان و آشکار کشور ما استفاده میکنند، ۷۰۰ هزار دانشآموز افغان در مدارس کشور ما به صورت رایگان تحصیل میکنند و این رقم ۲۵ هزار کلاس درس و ۲۵ هزار معلم را به خود اختصاص داده است. یعنی ما هزینههای زیادی را از رهگذر همراهی و کمک به کشور همسایه خودمان میپردازیم اما آنها در تنها موضوعی که حق قانونی مردم شرق کشور ماست تمکین نمیکنند و بعضاً فضای نامناسب اجتماعی را بهواسطه موضعگیری در قبال حقابه هیرمند در کشور خودشان ایجاد میکنند. در سیاست پذیرش اتباع افغان باید تجدیدنظر کنیم. عضو هیأت نمایندگان استان سیستانوبلوچستان، خاطرنشان کرد: ما باید حتماً در سیاستهای پذیرش اتباع افغان و همچنین در رابطه با نوع مراودات مثل سوخت ارزان و آب، برق، ترانزیت و مهاجرت که طرف افغان از آن منتفع میشود؛ تجدیدنظر کنیم. وی یادآور شد: سازمانهای بینالمللی متعهد هستند که در ازای سکونت مهاجرین در ایران کمکهایی داشته باشند اما در این خصوص کمکهای ناچیزی انجام شده در حالی که این مهاجرین باید در شرایط قانونی وارد کشور ما شوند؛ اکنون بیش از ۹۰ درصد اتباع افغان به صورت غیرقانونی در کشور ما حضور دارند و ما براساس ظرفیتهای بینالمللی و قوانین داخلی خودمان میتوانیم اینها را از کشور طرد و به کشور خودشان بازگردانیم. سرگزی؛ در ادامه، با بیان اینکه تا دو ماه آینده وضعیت آب در سیستان بحرانی است، تصریح کرد: در حالحاضر چاهنیمهها آبی ندارند اما دو آبخوان شیله و بندان در حوزه سیستان شناسایی شده که با ۲۰ متر حفاری میتوانند ۷۰ درصد نیاز آب شرب شمال استان را تأمین کنند، اما عمده مشکل ما در حوزه آب کشاورزی و زیستمحیطی است. وی با بیان اینکه نگاه مجلس و دولت این است که آب مورد نیاز را از منابع داخلی تأمین کنیم، افزود: نیاز آبی شمال استان سیستانوبلوچستان ۴۰ میلیون مترمکعب است و حجم آب ۲ آبخوان یادشده ۵۰۰ میلیون مترمکعب که البته امکان استفاده از تمام این حجم از آب را نداریم اما در کل برای مدت سه تا چهار سال میتوان از این آبخوان استفاده کرد، در مرحله بعدی نیز از آبخوان تهلاب است که قریب به ۱۰ میلیارد مترمکعب آب را در خود جای داده و حدود ۱۰۰ میلیون مترمکعب در سال نیز ظرفیت تجدیدپذیری دارد، پیشبینی شده که تا سه سال آینده ۵۰ میلیون مترمکعب در سال از این آبخوان برای شرب حوزه سیستان و بخشی از منطقه زاهدان استفاده شود. وی درباره اینکه چرا تاکنون ذخیره آبی تهلاب مورد غفلت واقع شده بود، توضیح داد: متأسفانه تاکنون مطالعاتی نداشتیم و با پیگیریهایی که نمایندگان مجلس استان طی سه سال گذشته داشتهاند؛ توانستیم دولت را مجاب به مطالعه و برنامهریزی برای بهرهبرداری از منابع تهلاب کنیم. اکنون مطالعات انجام شده و مهمترین پروژه آب شرب حوزه سیستان تأمین آب از منطقه تهلاب در بازه سه ساله است. سرگزی؛ ادامه داد: در این مدت در مرحله اول شیله، بندان و دشت هامون وارد مدار استفاده برای شرب میشود و در گام دوم از تهلاب بهرهبرداری میشود و در واقع مشکل آب شرب استان حل خواهد شد. وی تأکید کرد: تهلاب یک منبع آبی مشترک است که اگر ایران استفاده نکند پاکستان برداشت میکند، در حالحاضر سالانه ۳۰ میلیون مترمکعب آب از مخزن تهلاب به دلیل وجود شیب روانه پاکستان میشود و این کشور با حفاریهایی که انجام داده و آب را مورد بهرهبرداری قرار داده و ما هیچ استفادهای نکردهایم.
دیدگاه بسته شده است.