گروه اجتماعی- هفته اول رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران طی روزهای چهارشنبه و پنجشنبه برگزار شد. اما فارغ از نتیجه‌گیری تیم‌های مدعی در اولین هفته از بیست‌وسومین دوره لیگ برتر (غیر از تراکتور)، چیزی که بیش از همه توی ذوق می‌زد، آواره‌ای به نام استادیوم آزادی بود. استادیومی که بیش از نیم قرن از افتتاحش […]
گروه اجتماعی- هفته اول رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران طی روزهای چهارشنبه و پنجشنبه برگزار شد. اما فارغ از نتیجه‌گیری تیم‌های مدعی در اولین هفته از بیست‌وسومین دوره لیگ برتر (غیر از تراکتور)، چیزی که بیش از همه توی ذوق می‌زد، آواره‌ای به نام استادیوم آزادی بود. استادیومی که بیش از نیم قرن از افتتاحش گذشته اما اکنون به دلایل متعددی از جمله بی‌کفایتی و سوء‌مدیریت به ویرانه‌ای تبدیل شده است! جالب اینجاست که مجری بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک، عدم حضور تماشاگران و هواداران در استادیوم آزادی را مرتباً ناآماده بودن این استادیوم عنوان می‌کرد اما حتی یکبار هم نگفت که چرا تنها چند روز به آغاز افتتاح لیگ باید کار بازسازی این استادیوم غول‌آسا آغاز شود؟! آخر کدام «ورزشگاهِ ملی» در دنیا ممکن است حال و روزی مشابه آزادی داشته باشد؟ آخر کدام ورزشگاه ممکن است این چنین به حال خودش ر‌ها شود و روند بازسازی‌اش تا این اندازه کُند دنبال شود؟ آقایان مسؤول حالا که قرار است سرمان با فوتبال گرم شود، چرا پیش‌پا افتاده‌‌ترین کار که همان داشتن یک استادیوم برای بازی‌های بزرگ در تهران است را به خوبی به انجام نمی‌رسانند؟ ظاهراً عده‌ای برای این اتفاق لحظه‌شماری می‌کنند و منتظر ویرانی کامل این ورزشگاه هستند. در این سال‌ها، بار‌ها صحبت از بازسازی این استادیوم شده. بار‌ها بودجه‌های قابل‌توجهی برای این کار در نظر گرفته شده و عاقبت، این استادیوم هنوز به شکل خجالت‌آوری مهیای برگزاری دیدارهای فوتبال نیست. مدیران فوتبال هم به جای توضیح دادن، صورت‌مسأله را پاک می‌کنند تا دیدارها، بدون تماشاگر دنبال شوند. با سکوهایی که بیشتر از ورزشگاه، به شهرک سینمای دفاع مقدس تعلق دارند. نخاله‌های واقعی را اما بیشتر از این طبقات، باید در ورزش ایران جستجو کرد. آنها که وعده‌های بزرگ می‌دهند اما از پس بازسازی فقط یک ورزشگاه برنمی‌آیند. شاید هم به نفع‌شان نیست که بودجه بازسازی آزادی قطع شود! از آزادی چشم برندارید، این سندی است که همه چیز را در مورد سطح تصمیم‌های مدیریتی در ورزش ایران فاش می‌کند.
اعتراض یحیی و پاسخ عجیب سرپرست شرکت تجهیز
«تنها ۲۰ دقیقه مانده به شروع کنفرانس خبری پیش از بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک، خبر داده‌اند که بازی بدون تماشاگر برگزار خواهد شد!» این مهم‌ترین بخش صحبت‌های یحیی گل‌محمدی؛ سرمربی پرسپولیس، فاتح سه‌گانه فصل قبل است. وی که از تصمیم عدم حضور تماشاگران اولین بازی تیمش شوکه شده بود گفت که تنها توقعی که داشته این است که به فاتح سه‌گانه فصل قبل فوتبال ایران احترام بگذارند و هوادارانش را به استادیوم راه بدهند. در جواب این حرف منطقی اما سرپرست شرکت تجهیز جواب‌های جالبی به زبان آورده است. مهیار عسگریان؛ چنین می‌گوید: «مگر ورزشگاه آزادی و شرکت، تعهدی دارد که ورزشگاه را برایشان آماده کند؟ اگر نیازی وجود دارد باید مدیرعامل دو باشگاه بیایند و بگویند که برنامه آنها به چه صورتی است و ورزشگاه را به چه صورتی می‌خواهند تا شرایط را برایشان فراهم کنیم. هواداران شک نکنند که ما در خدمتشان هستیم و این نیاز نیست که از بدنه باشگاه و کادر فنی به ما اعلام شود، چرا که این درخواست باید از سوی مدیرعامل باشگاه باشد و ما هم براساس نیازهایشان آماده می‌کنیم.»
مناقصه بازسازی
چندی پیش بحث بازسازی استادیوم آزادی جدی شد و وقتی سیدحمید سجادی؛ وزیر پیشین ورزش، در نشستی خبری با سؤالی درباره وضعیت مجموعه آزادی و ورزشگاه صدهزارنفری مواجه شد، چنین گفت: «اسناد مناقصه و نقشه‌های طرح مناسب‌سازی و بهسازی ورزشگاه آزادی براساس بخش‌بندی در دستور کار قرار دارد و سکوهای بتنی شامل ۱۵ زون که شش زون در طبقه فوقانی و ۹ زون در طبقه تحتانی قرار دارد، مدنظر قرار گرفته است. بقیه کار نیازمند زمان‌بندی است و براساس تأییدیه مجموعه وزارت راه‌وشهرسازی در راستای نبود مشکل در بهره‌برداری از پروژه، خطر تخریب وجود ندارد و تأییدیه‌ها دریافت شده و نیازمند تأمین منابع برای مناسب‌سازی و بهسازی هستیم. حال با پخش تصاویر زنده از استادیوم آزادی در خلال بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک به وضوح مشخص بود که کار بازسازی این استادیوم قدیمی خاطره‌انگیز آغاز شده است. برگزاری به‌موقع مناقصه امیدبخش آغاز به موقع بازسازی استادیوم آزادی بود اما آن چیزی که در عمل اتفاق افتاد، شروع بدموقع کار بازسازی است.
دیدگاه بسته شده است.