قلعه سلجوقی را تصرف کرده‌اند و بخش کوچک‌ترش را «تخریب» که نه، بلکه با بهره‌برداری از سنگ‌هایش آن را به‌طور کامل حذف کرده‌اند و حالا با کشیدن جاده تا مسیر اصلی، عرصه «قلعه سموران» را جایگاه جولان لودر‌ها و پتک‌‌ها کرده‌اند تا سنگ ساختمانی استخراج کنند! اما جالب‌تر از هر چیز سند مالکیت قلعه […]
قلعه سلجوقی را تصرف کرده‌اند و بخش کوچک‌ترش را «تخریب» که نه، بلکه با بهره‌برداری از سنگ‌هایش آن را به‌طور کامل حذف کرده‌اند و حالا با کشیدن جاده تا مسیر اصلی، عرصه «قلعه سموران» را جایگاه جولان لودر‌ها و پتک‌‌ها کرده‌اند تا سنگ ساختمانی استخراج کنند!
اما جالب‌تر از هر چیز سند مالکیت قلعه است که بهره‌بردار اصفهانیِ کوه موسوم به «قلعه سموران» در منطقه عنبرآباد جیرفت در استان کرمان، در مقابل اعتراض‌‌ها به تخریب این قلعه تاریخی، آن را رو می‌کند، انگار این‌بار می‌خواهد خودِ قلعه را برای مالکیت آن سورپرایز کند.
به گزارش ایسنا، برج‌های دیده‌بانی، فضاهای تراشیده شده در سنگ، تعدادی گور، یک کوره پخت آجر و قطعات پرشمار سفال بدون لعاب و لعابدار ساده و منقوش و ساختارهای معماری باقیمانده از دوره سلجوقی در این قلعه تاریخی حالا وضعیتی نامشخص دارند، آن‌هم از زمانی که بهره‌بردار معدن سنگ که حالا لودر و پتک‌هایش را در عرصه و در وسط قلعه جاسازی کرده، اجازه ورود هیچ‌کس را به این قلعه تاریخی نمی‌دهد.
و پیامک‌هایی که خبر از تخریب بیش از یک ساله قلعه سلجوقی می‌دهند، اتفاقی که به نظر می‌رسد دیگر چیزی از این بنای تاریخی باقی نگذاشته است. پیامک‌هایی با این محتوا که «اگر میراث فرهنگی نتواند جلوی این تخریب واضح و آشکار و غیرقانونی را بگیرد، باید به عزای میراث فرهنگی نشست.»
در واقع پس از آگاهی مردم از تخریب تدریجی قلعه «سموران» و آگاه کردن میراث فرهنگی استان، نخست و در قدم اول این قلعه به صورت اضطراری در ۲۱ آبان ماه سال ۱۳۹۳ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
پس از آن سلیمانی، مدیر پایگاه میراث فرهنگی جیرفت در نامه‌ای خطاب به بلوچی‌نسب، سرپرست وقت صنایع و معادن استان کرمان با اشاره به نامه‌ای که ۲۷ آذرماه ۱۳۹۱ به اداره صنایع و معادن استان نوشته، با یادآوری ارزش و اهمیت آثار باستانی و تاریخی و لزوم حفظ و حراست از آن‌ها قبل از صدور مجوز هرگونه فعالیت عمرانی، به بخش‌نامه مورخ ۸۲/۷/۹ هیأت وزیران اشاره شده است که براساس آن، «ضرورت دارد سازمان‌ها، مؤسسات دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی قبل از آغاز عملیات اجرایی از سازمان میراث فرهنگی استعلام کنند».
سلیمانی در نامه خود به سرپرست وقت صنایع و معادن جنوب کرمان به این نکته نیز تأکید کرده که «با توجه به این‌که بخش‌های قابل توجهی از منطقه تحت نظارت جنابعالی (پهنه ۷ شهرستان جنوبی)، از نظر باستان‌شناختی شناسایی نشده است، و از محوطه‌های باستانی احتمالی موجود در این بخش‌ها موقعیت، چگونگی و ابعاد آن‌ها اطلاعاتی در دست نیست، این سازمان از انجام هرگونه فعالیتی خارج از ضوابط ناظر بر حفظ آثار تاریخی فرهنگی در هر مرحله‌ای جلوگیری می‌کند و متخلفان را به محاکم قضایی معرفی کرده و تحت پیگرد قرار می‌دهد. »
پس از آن در دی‌ماه ۱۳۹۱، بلوچی نسب در نامه‌ای دیگر به سلیمانی، مدیر پایگاه میراث فرهنگی جیرفت اظهار کرده است: «درباره استعلام از آن مدیریت محترم برای صدور مجوزهای معدنی به استحضار می‌رساند براساس ماده ۱۶ قانون اصلاح قانون معادن، استعلام مربوط به ابنیه تاریخی در مورد مشهود صورت گرفته است. اما از آن‌جا که استعلام در همه محورهای جنوب استان با توجه به وسعت محدوده و حجم بالای درخواست‌های ورودی امکان‌پذیر نیست و از سوی دیگر تبصره ماده تصریح کرده است کلیه دستگاه‌های اجرایی مکلف هستند حریم‌های قانونی محدوده‌های خود را اعلام کنند بنابراین خواهشمند است در این زمینه اقدامات لازم را انجام دهید.»
حتی با وجود ابلاغیه‌ای که بازپرس شعبه ۲ دادسرای عنبرآباد ۲۷ مهر امسال به پاسگاه روستای «رودفرق» در محدوده این قلعه اعلام شد تا از ادامه فعالیت این بهره‌بردار جلوگیری شود، اما هنوز هیچ.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.