فعالان حوزه واردات، تأمین و تجهیز سخت‌افزار معتقدند؛ سخت‌گیری‌های دولت در زمینه تولید در داخل کشور در بسیاری مواقع هزینه‌های سنگین‌تری را متوجه عموم مردم و فعالان صنعت فناوری در ایران کرده است. این در حالی است که در برخی موارد حتی شرایط درست تست تولیدات بومی فناورانه در داخل کشور وجود ندارد و واردات […]
فعالان حوزه واردات، تأمین و تجهیز سخت‌افزار معتقدند؛ سخت‌گیری‌های دولت در زمینه تولید در داخل کشور در بسیاری مواقع هزینه‌های سنگین‌تری را متوجه عموم مردم و فعالان صنعت فناوری در ایران کرده است. این در حالی است که در برخی موارد حتی شرایط درست تست تولیدات بومی فناورانه در داخل کشور وجود ندارد و واردات در زمینه کالاهای IT که به سرعت تغییر می‌کنند می‌تواند راه منطقی‌تری در رفع این چالش باشد. مسعود شکرانی؛ رئیس کمیسیون تأمین کالا و تجهیزات فاوا سازمان نصر، در نشست توسعه زیرساخت اقتصاد دیجیتال موانع و فرصت‌‌ها در زمینه چالش‌های پیش‌روی تولید و واردات در کشور، گفت: هر ساله واردکنندگان بنا به تحریم‌های آمریکا و قوانین جدید قانون‌گذاران در داخل کشور، با چالش‌های جدیدی روبه‌رو می‌شوند. ما از یک‌سو با تحریم‌ها و از سوی دیگر با قوانینی که هر روزه عرصه را برای ما تنگ‌تر می‌کنند مواجهیم. تجهیزات فناورانه، ماسه و سیمان نیستند که مدت‌ها بدون تغییر باقی بمانند. ما خواسته یا ناخواسته از فناوری‌های روز جهان فاصله داریم و اگر بخواهیم گاه یک سال در انتظار رسیدن تجهیزات باشیم، این فاصله دائم بیش و بیش‌تر می‌شود.
تمام مکاتبات واردات با هویت‌های جعلی انجام می‌شود
شکرانی؛ در ادامه به مشکلات روند خرید تجهیزات در کشور اشاره می‌کند و می‌افزاید: یکسری تجهیزات فناوری استفاده‌های مشابه در بخش‌های سیاسی و نظامی هر کشور دارند. برای مثال برای تثبیت دوربین‌های ورزشگاه آزادی ما به امکاناتی نیاز داریم که این تجهیزات در بخش‌های نظامی هم استفاده می‌شود. ما برای اثبات این که ما این فناوری‌‌ها را برای چه مواردی نیاز داریم هم به شدت کار پیچیده‌ای پیش‌رو داریم. مضاف بر اینکه تمام مکاتبات ما به دلیل تحریم‌ها با هویت‌های جعلی انجام می‌شود و اگر مشکلات قانونی هم پیش بیاید میلیون‌‌ها دلار بلوکه می‌شود. او ادامه داد: بسیاری از همکاران ما در شرکت‌های مختلف که با عِرق ملی برای تأمین نیازهای اصلی واردات کشور پا پیش گذاشته بودند با تحریم و تنبیه‌های سنگینی از جانب آمریکا روبه‌رو شده‌‌اند که حتی نمی‌توانند برای استیفای حقوق خود به کشور واسطه معامله مراجعه کنند. برای مثال حدود ۵۰ میلیون دلار خرید بی‌سیم برای پلیس پشت همین دروازه‌های تحریم مانده است. در کنار تمام این مشکلات ما کالاهایی را وارد می‌کنیم که باید آن‌ها را گارانتی کنیم، کالاهایی که تولیدکنندگان هیچ گارانتی به ما نداده‌اند. شکرانی؛ در ادامه به اشتباهات رایج در مناقصه‌ها نیز اشاره کرد و گفت: گذاشتن مناقصات در سایت‌‌ها و ثبت شماره سریال در سامانه‌های مختلف و الزام وارد کننده در سامانه جامع تجارت، برای ثبت اطلاعات منجر به لو رفتن منابع تأمین و دور زدن تحریم می‌شود و ما برای رفع این مشکل بار‌ها با وزارت صمت صحبت کردیم و در حال پیگیری موضوع هستیم. شکرانی؛ همچنین به مشکل تعدد سازمان‌های امنیتی در زمینه واردات اشاره کرد و افزود: علاوه بر سازمان‌های امنیتی شناخته شده ما هر بار با سازمان‌های امنیتی جدید هم مواجهیم که مجبور به پاسخگویی به آن‌ها هستیم. ما نیاز به مقررات‌زدایی منطقی در این باره داریم. او افزایش مدت زمان ترخیص و مشکلات رسوب کالا به دلیل تشریفات غیرضروری، امورمالیاتی و تأمین‌اجتماعی را هم از سایر مشکلات حوزه واردکنندگان تجهیزات سخت‌افزاری در ایران دانست.
راه توسعه اقتصاد دیجیتال هموار نیست
سهیل ترکان؛ رئیس کارگروه کمیسیون تأمین هم، در این نشست به ارتباط اقتصاد دیجیتال و رشد فناوری در کشور پرداخت و گفت: در آمار‌ها آمده است توسعه اقتصاد دیجیتال در ایران در سال ۲۰۱۹ شش‌ونیم درصد بوده است و طبق گفته وزیر ارتباطات این عدد در سال گذشته شده به هفت‌وچهاردهم درصد رسیده است. با همین آمار و ارقام‌‌هایی که اعلام شده است، به صورت کلی ۵۰ درصد از میانگین جهانی عقب‌تریم. کشورهای پیشرفته به کنار ما حتی در برابر کشورهای همسایه هم شرایط مناسبی نداریم. برآورد‌ها نشان می‌دهد تا سال ۲۰۳۰ درصد رشد اقتصاد دیجیتال در کشورهای پیشرفته ۱۵ درصد می‌شود و این در حالی است که ما احتمالاً با این زیر ساخت حتی نمی‌توانیم عدد۷ را در سهم اقتصاد دیجیتال ثابت نگه داریم.
تا به تولید انبوه برسیم دوره یک فناوری سپری شده است
ترکان؛ در اشاره به تغییرات دائمی در حوزه فناوری ادامه می‌دهد: ما در حوزه فاوا هر روز محصول جدیدی داریم و سیاست‌گذاری در حوزه تولید باید با شناخت مزیت‌های رقابتی در تولید یک محصول باشد. ایجاد کمیسیون‌های فنی در سازمان نصر و بررسی خلق ارزش‌افزوده در تولید یک محصول همراه با شناخت دقیق فرآیند تولید می‌تواند در این زمینه کارگشا باشد. برای مثال در بسیاری مواقع به دلیل اینکه مواد اولیه در زمان درستی به ما نمی‌رسد ما نمی‌توانیم حرفی در حوزه صادرات داشته باشیم و گاه حتی تجهیزات اولیه هشت ماه بعد به ما می‌رسد و وقتی عمر محصولات حوزه IT کوتاه است، تا به تولید انبوه برسیم دوره استفاده از یک فناوری تمام شده است. ترکان؛ راهکارهای این چالش‌‌ها را رصد و پایش حجم بازار و حجم مورد نیاز هر گروه به تفکیک رده کالا، هدایت فعالان صنفی به سمت طرح‌هایی با ارزش‌افزوده و تدوین رویه استانداردهای مورد نظر هم برای تولیدکننده و هم بازرگانان می‌داند و تشریح می‌کند: اگر به ایجاد شرایط رقابت سالم برای تولیدکننده و واردکننده معتقدیم باید تعرفه‌گذاری حقوق و ورودی گمرک هدفمند باشد. او می‌افزاید: شریان‌های اقتصادی توسط فناوری تأمین می‌شود و این شریان‌‌ها با این فشار‌ها در حال درد کشیدن هستند. سامانه ثنا، سامانه بنزین و هر سامانه حکومتی هم بدون سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های فناوری رشد نمی‌کند و امکان هک و فروپاشی آن‌ها وجود ندارد. از علی حاتمی وام می‌گیرم و می‌گویم اقتصاد دیجیتال در ایران مُرد از بس که جان ندارد!
پیچ رگولاتوری تنظیم نیست
محمد آذری؛ رئیس کمیسیون زیرساخت مراکز داده هم، در ادامه نشست از اهمیت و ضرورت زیرساخت فناوری اطلاعات به‌عنوان یکی از زیرساخت‌های حیاتی کشور، می‌گوید: لازم نیست در همه چیز تولیدکننده باشیم، درست است که باید به تولید اولویت بدهیم اما متأسفانه گویا پیچ رگولاتوری تنظیم نیست و نمی‌تواند با تصمیم‌گیری درست در این زمینه راهگشا باشد. گاهی‌وقت‌‌ها زمان و پولی که برای تولید بومی صرف می‌شود بیش از هزینه وارد کردن محصولات است. او تأکید کرد که منظورش قید زدن تولید نیست، بلکه باید به تولیدکننده و واردکننده توأمان توجه شود. همیشه حمایت همه‌جانبه باعث فساد و تخریب می‌شود، حالا حمایت از هرچیزی که می‌خواهد باشد. مراکز داده ما در زمینه استاندارد‌ها در شرایط خوبی نیستند چون امکان تست آن‌ها در آزمایش‌‌های به‌روز وجود ندارد. آذری؛ معتقد است: گاه در کنار این هزینه‌ها خطراتی که تولیدات بومی دارند هم می‌تواند برای کشور و عموم مردم مشکل آفرین باشد. او توضیح می‌دهد: لازم نیست ما در همه چیز تولیدکننده باشیم و دولت باید در این زمینه بتواند بنا به مشکلات تحریم درست تصمیم بگیرد. کالاهای فناورانه کالاهای لوکس نیست و نگاه دولت باید در این زمینه تغییر کند. ما لبه پرتگاه نیستیم ما به واقع در شیب سقوط هستیم.
منبع: پیوست
دیدگاه بسته شده است.