یک پژوهشگر رسانه با بیان این که از دو دهه پیش با ورود تکنولوژیهای ارتباطی کنترل زبان فارسی تقریباً غیرممکن شده گفت: بسیاری از واژههای نادرست در سالهای گذشته توسط اهالی رسانه بهکار برده شد و نهایتاً در جامعه جا افتاد. به گزارش تسنیم، علی اکبر قاضیزاده در کارگاه نگارش در رسانهها با بیان اینکه […]
یک پژوهشگر رسانه با بیان این که از دو دهه پیش با ورود تکنولوژیهای ارتباطی کنترل زبان فارسی تقریباً غیرممکن شده گفت: بسیاری از واژههای نادرست در سالهای گذشته توسط اهالی رسانه بهکار برده شد و نهایتاً در جامعه جا افتاد.
به گزارش تسنیم، علی اکبر قاضیزاده در کارگاه نگارش در رسانهها با بیان اینکه از دو دهه پیش با ورود تکنولوژیهای ارتباطی، کنترل زبان فارسی تقریباً غیرممکن شد، اظهار کرد: البته این به معنای ناتوانی در کار نیست بلکه دیگر تلویزیون نفوذ سابق و مربوط به دهههای ۶۰ و ۷۰ را ندارد و از طرفی مردم هم مانند گذشته گوش شنوا ندارند.
این پژوهشگر ارتباطات با بیان اینکه سؤالی که امروز در عرصه روزنامه نگاری مطرح میشود این است که با همه تحولات همچنان دغدغه پاکنویسی و درستنویسی را داریم، ابراز کرد: اکنون با جمعیتهای ناشناختهای از مردم مواجه هستیم و بدون شناختن آنها به سمت تهیه مطلب میرویم.
وی افزود: باید بدانیم که ادبیات رسانهای متفاوت از آن چیزی است که به عنوان خاطرهنویسی یاد میشود، زیرا با دفترچه خاطرات تنها نویسنده آن مواجه است اما مخاطب مطالب رسانهای ممکن است افرادی از تمام نقاط کشور باشند و لذا درستنویسی اینجا اهمیت مییابد.
او خاطر نشان کرد: متأسفانه غلطهای ما در نگارش خیلی زود تبدیل به عادت و زبان محاورهای مردم میشود به گونهای که مردم تصور میکنند آنچه در رسانهها مطرح میشود، زبان رسمی سرزمین است.
قاضیزاده ابراز کرد: پاکنویسی در رسانهها بسیار اهمیت دارد زیرا زبان غلط در رسانهها به هیچوجه قابل جبران نیست.
این روزنامه نگار پیشکسوت گفت: بسیاری از واژههای نادرست در سالهای گذشته توسط اهالی رسانه بهکار برده شد و نهایتاً در جامعه جا افتاد.
وی با بیان اینکه میزان خدمت رسانه به زبان فارسی میتواند به اندازه آسیب آن باشد، ابراز کرد: امروز متأسفانه زبان دفترچههای خاطرات به زبان عمومی رسانه تبدیل شده در حالی که این زبان به شدت در معرض تغییر شکل و فساد است.
وی خاطرنشان کرد: یکی از دلایلی که زبان به شدت در حال آسیب دیدن است، فاصله گرفتن اهالی رسانه از کتاب است.
قاضیزاده تصریح کرد: عدهای تصور میکنند که فقط کشور ما از تکنولوژیهای ارتباطی جدید استفاده میکند و به همین خاطر زبان مرجع دستخوش تغییراتی میشود در حالیکه همه کشورها از تکنولوژی استفاده میکنند اما مراقب زبان مرجعشان هستند.
او خاطرنشان کرد: ما ادبیات مکتوب زبان فارسی که بیش از هزار سال سابقه مکتوب دارد را به دلایل رابطه نداشتن با آن از دست میدهیم.
این پژوهشگر رسانه ابراز کرد: هیچ کجای دنیا اینطور نیست که دروازههای زبان باز باشد و اجازه دهند هر چیزی وارد آن شود و اسم آن را نیاز روز بگذارند.
او خاطرنشان کرد: یک راه معمول حفظ زبان مرجع مراجعه بیشتر به کتاب است.
وی افزود: یکی از دلایلی که زبان به شدت در حال آسیب دیدن است، فاصله گرفتن اهالی رسانه از کتاب است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.