یکی از منابع اصلی تولید برق در جهان، زغالسنگ است که سرمایهگذاری برای استخراج این ماده معدنی در دنیا ادامه دارد اما ایران با توجه به ذخایر بالایی که از این عنصر در اختیار دارد، هیچ استفادهای برای تولید انرژی از زغالسنگ انجام نداده است. به گزارش مناقصهمزایده، امیرحسین نادری؛ مدیرعامل شرکت سرمایهگذاری صدرتأمین، به […]
یکی از منابع اصلی تولید برق در جهان، زغالسنگ است که سرمایهگذاری برای استخراج این ماده معدنی در دنیا ادامه دارد اما ایران با توجه به ذخایر بالایی که از این عنصر در اختیار دارد، هیچ استفادهای برای تولید انرژی از زغالسنگ انجام نداده است. به گزارش مناقصهمزایده، امیرحسین نادری؛ مدیرعامل شرکت سرمایهگذاری صدرتأمین، به سهم تولید الکتریسیته از زغالسنگ توسط کشورهای اصلی دنیا در بازهزمانی ۱۹۸۵ تا ۲۰۲۲ اشاره کرد و گفت: بریتانیا، آمریکا و چین در تولید الکتریسته از زغالسنگ، روند کاهشی را در پیش گرفتند اما این روند برای کشورهای ژاپن و ترکیه افزایشی بوده است. متأسفانه مصرف زغالسنگ در ایران برای تولید انرژی همواره صفر بوده است. وی در رابطه با ذخایر زغالسنگ در ایران، عنوان کرد: ایران ۱۲ میلیارد تن زغالسنگ در اختیار دارد که حدود سه میلیارد تن آن در منطقه طبس واقع شده و تاصیکو بزرگترین بازیگر زغال در کشور است اما سهم ما از تولید انرژی در حوزه زغال، صفر است و این را میتوان ناشی از وجود منابع گاز در کشور دانست که سعی نکردیم به سمت زغالسنگ حرکت کنیم. مدیرعامل شرکت سرمایهگذاری صدر تأمین، تأکید کرد: سهم چین، آمریکا و هند از تولید گاز «co2» به ترتیب چهار میلیون و ۸۰۰ هزار تن، یک میلیون و ۶۰۰ هزار تن و یک میلیون و ۲۰۰ هزار تن است و ایران با توجه به اینکه هیچ سهمی در تولید برق از زغالسنگ ندارد، رتبه نهم را در اختیار دارد. زغالسنگ به ازای هر مگاوات ساعت، یک هزار و ۲۳ کیلو «co2» تولید میکند؛ این درحالی است که میزان «co2» تولید شده از نفت، یک هزار و ۱۶۰ کیلو است که نشان میدهد میزان انتشار آلودگی نفت از زغالسنگ بسیار بیشتر است. نادری؛ به پیشبینیها در مسیر جهانی عرضه انرژی تا سال ۲۰۵۰ اشاره کرد و افزود: پیشبینی میشود عرضه انرژی تا سال ۲۰۵۰، حدود ۳۰ درصد افزایش پیدا کند. همچنین مصرف انرژی در اقتصادهای پیشرفته، پنج درصد کاهش و در اقتصادهای درحال توسعه، ۵۰ درصد افزایش مییابد. آژانس بینالمللی انرژی معتقد است که نمیتوان مصرف سوختهای فسیلی را کاهش داد و بهترین راهی که پیشنهاد شده، استفاده از تکنولوژی «CCUS» است که طبق پیشبینیها تا سال ۲۰۵۰، این فناوری به تنهایی ۱۵ درصد از سهم کل کربن انتشار یافته در دنیا را کاهش خواهد داد. وی در ادامه، این نشست مطرح کرد: امروز به دنبال کشف زنجیره زغال هستیم و اگر نتوانیم این زنجیره را در کشور پیاده کنیم، باید اشراف کاملی روی آن داشته باشیم و بدانیم دنیا به کدام سمت حرکت کرده است. مدیرعامل «تاصیکو»، ضمن اشاره به هدف اصلی کاهش مصرف زغالسنگ، یادآور شد: یکی از دلایل این کاهش، جلوگیری از انتشار گازهای گلخانهای بوده که منجر به گرمتر شدن زمین میشود اما برای کاهش انتشار این گازها میتوان به سرمایهگذاری در صنعت زغالسنگ، استفاده از زغالسنگ مرغوبتر، بهبود راندمان تولید و حبس کردن گازهای منتشره اشاره کرد. نادری؛ در ارتباط با تبدیل زغالسنگ به گاز در معادن زیرزمینی، تصریح کرد: این موضوع جای کار بسیار دارد و زمانی که میگوییم باید کار دانشبنیان انجام شود، دقیقاً چنین موضوعاتی است. کاری که ابتدا تا انتهای آن در سیستم کشور موجود است اما دانش آن را نداریم. در این موارد باید از ظرفیت نخبگان دانشگاهی و شتابدهنده صدر فردا استفاده کنیم. وی تأکید کرد: دنیا در حال استحصال متانول از زغالسنگ است که بسیار اقتصادیتر به نظر میرسد. همانطور که میدانید، بزرگترین متانولسازیهای کشور به دلیل افزایش قیمت گاز تعطیل شده است. پس میتوانیم از ظرفیتی که در اختیار داریم، به نحو احسن استفاده کنیم و همکاریهای خوبی را با هلدینگ تاپیکو و شرکتهای تابعه آن تعریف کرده و یک پلنت تولید متانول از زغالسنگ را با همکاری این هلدینگ احداث کنیم. مدیرعامل «تاصیکو»، با بیان اینکه در صنعت سیمان نیز میتوان از زغال استفاده کرد، اظهار داشت: در حالحاضر چهار میلیارد تن سیمان در جهان در حال تولید بوده که سهم ایران ۶۰ میلیون تن است. ۹۰ درصد انرژی تولیدکنندگان سیمان در دنیا از زغالسنگ است اما در ایران هیچ پلنت سیمانی بر پایه زغال نداریم. نادری؛ تصریح کرد: وظیفه صنعت طرح مسأله برای جامعه دانشگاهی است. ما حاضر به تأمین زغال برای احداث کارخانه سیمان بر پایه زغال هستیم و باید از نخبگان دعوت کنیم تا روی این موضوع کار کنند. در بحث ککاسفنجی، کرین کک و میدل کک، جای کار بسیار وجود دارد و باید روی این موضوعات کار شود. همچنین باید مسیر انرژی را در کشور از سمت گاز و برق، به سوی زغال ببریم و از ظرفیتی که در زغالسنگ برخورداریم، برای تولید انرژی استفاده کنیم. در بخشهای مختلف زغال پروژههای زیادی تعریف شده است که با افزایش قیمت زغالسنگ، باعث شده که استخراج آن در کشور سودآور شود. نادری؛ در پایان در رابطه نقشه مصرف زغالسنگ در جهان، خاطرنشان کرد: مصرف زغالسنگ در سال ۲۰۲۱ نسبت به سال ۲۰۲۲ در کشورهای چین ۸٫۸ درصد، هند ۸٫۳ درصد، اندونزی ۵۲ درصد، اتحادیه اروپا ۲٫۳، آلمان ۳٫۵ درصد، ترکیه ۳٫۲ درصد و ایتالیا ۴۸ درصد افزایش پیدا کرده است اما مصرف زغال در ایران نسبت به کشورهای همسایه مانند پاکستان، قطر، امارات، ترکیه و… بسیار کم بوده و این مسأله با توجه به میزان ذخایری که در دست داریم، فاجعه است.
دیدگاه بسته شده است.