حرف‌های خودی و بی‌خودی رونالدو دوست‌داشتنی! خدمت مبارک باسعادتتان عرض کنم که جنابمان، به‌طور کلی و اساسی و همچین زیربنایی، اینکه جوری علاقه‌مند و عاشق یک بازیکن یا بازیگر و به‌طور کلی چهره سرشناس باشی که خود را به آب و آتش بزنی، در گرما و سرما و شب و روز از هر فرصتی […]
حرف‌های خودی و بی‌خودی
رونالدو دوست‌داشتنی!
خدمت مبارک باسعادتتان عرض کنم که جنابمان، به‌طور کلی و اساسی و همچین زیربنایی، اینکه جوری علاقه‌مند و عاشق یک بازیکن یا بازیگر و به‌طور کلی چهره سرشناس باشی که خود را به آب و آتش بزنی، در گرما و سرما و شب و روز از هر فرصتی برای دیدن و نزدیک شدن و سلفی گرفتن و عرض ارادت و دست تکان دادن و هورا کشیدن و شعار دادن و اشک ریختن، استفاده کنی جوری که حتی شاید نزدیکان و خانواده هم نتوانند اینچنین تو را بر سر شور و شوق و حس و حال بیاورند را نمی‌فهمم، درک نمی‌کنم و ایضاً شگفت‌زده هم می‌شوم!
اما این را هم بگوییم که به صدی نود این‌گونه علاقه‌مندی‌ها و دنبال‌کنندگی و طرفداری‌ها هم احترام می‌گذارم و هم اینکه فکر می‌کنم، نوعی ارزش است که باید مراقبت کرد دچار صدمه و پیچش نشود. برای همین است که رفتار و حرف‌ها و تندی و تهمت و شماتت و این قسم چیزهایی که از طرف برخی‌ها در مورد خیل طرفداران رونالدو که برای دیدنش در مسیر و محدوده و تپه‌های اطراف هتل و… آمده بودند و با شور و شوق، اظهار علاقه می‌کردند، گفته و ابراز شد را هم نه می‌فهمم و نه می‌خواهم بفهمم. و درکی از افرادی که احساسات و رفتار دیگران را قضاوت می‌کنند آن هم بدون در نظر گرفتن شرایط و موقعیت‌های موجود جامعه امروز، ندارم. دست خودم نیست، خلقتم اینجوری است!
چقدر امروز نفهمیدن و درک نکردن‌مان زیاد شده است، ای کاش فقط این همه نافهمی، به دردی هم می‌خورد نه اینکه فقط آن یکی را نقد کنیم و از این یکی انتقاد، انگار که خیلی می‌فهمیم و عجالتاً عقل و خِرَدمان اوردوز کرده است و آنقدری سر خود معطل هستیم که نفهمیم که بخش قریب به‌اتفاق جامعه که نمی‌توانند حتی به یک مسافرت معمولی چند روزه بروند و قاعدتاً رفتن به دیار فرنگ و عرب و جام‌جهانی و قس‌علیهذا برایش رویایی دست‌نیافتنی است و در بین ایشان علاقه‌مندانی به رونالدو وجود دارد، به این سادگی‌ها از این فرصت استثنایی و شاید هم تکرارنشدنی، نمی‌گذرند، همان‌طور که همین فرصت کافی بود که برخی بزرگ‌تر‌ها و مدیران و ایضاً خانواده‌ها به یاد سلفی و عکس یادگاری و عرض ارادت، خدمت حضور با سعادت رونالدو، بیفتند و بلافاصله هم ماله‌کشی اختیار کنند!
ما که می‌گوییم بهتر است دست از حرف زدن پشت سر علاقه‌مندان پرشور و سینه‌چاک برداریم و یادی کنیم از چمنزار آزادی که داد کاپیتان‌های هر دو تیم را درآورده و استادیومی که به‌خاطر مخروبه بودن، تماشاگری به خود ندید، وی‌ای‌آری که به‌صورت فورس‌ماژور و با لطف و مساعدت داخلی و خارجی و فدراسیون جهانی و آسیایی و شخص ثالت بالاخره روی ماه فوتبال ایران را دید، هزینه سه میلیاردی فرش ابریشم اهدایی و کلی چیز دیگر که نشان داد، این روز‌ها چقدر اندازه همت و سرزندگی و سامان و برنامه‌هایمان کلاهش پس‌معرکه است که آمدن یک ستاره می‌تواند این‌گونه تحول‌آفرین شده و دستپاچکی ایجاد کند.
از شوخی نصب شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های داخلی به‌خاطر فیلترینگ توسط رونالدو و تیم عربستانی هم که باید با تلخندی گذشت تا مبادا برخی بزرگواران احساس کنند خدای‌ناخواسته، یک همچو مایی جسارت کرده و به فیلتر بودن واتساپ و اینستاگرام که دقیقاً یک‌سال پیش برقرار شد و قرار بر کوتاه و موقتی بودن آن بود، اعتراض و یا گوشه زخمی زده و طعنه‌ای وارد آورده است!
در پایان عرض می‌کنیم که رونالدو آمد و رفت ولی از این رفت و شد درس‌هایی باید بیاموزیم که جناب سعدی علیه‌الرحمه فرموده است دو کس رنج بیهوده بردند و سعی بی‌فایده کردند، یکی آن که اندوخت و نخورد و دیگر آن که آموخت و نکرد، ایضاً در کنار دیگر تجربه‌ها، باید از رفتار و منش رونالدو در مقابل طرفداران و علاقه‌مندن هم یادی کنیم که نشان از بزرگی می‌داد که این‌بار لسان‌الغیب مرقوم کرده‌اند تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی، مخصوصاً رفتار و احساس خوب و شایسته‌‌اش با دختر توانخواه نقاش، خانم حمامی… .
هوشنگ‌خان
دیدگاه بسته شده است.