آب‌های زیرزمینی نسبت به آب‌های سطحی آلودگی رادیواکتیوی کم‌تری دارند

آب‌های زیرزمینی نسبت به آب‌های سطحی آلودگی رادیواکتیوی کم‌تری دارند

‌یک پژوهشگر زمین‌شناسی گفت: آب‌های زیرزمینی نسبت به آب‌های سطحی آلودگی رادیواکتیوی کم‌تری دارند.

احدا…فاضلی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: هیدرولوژی مطالعه آب‌های روی سطح زمین بوده و هیدروژئولوژی بررسی اثر متقابل محیط سازنده زمین و آب در زیر سطح زمین است.

وی اضافه کرد: طبق جدید‌‌ترین تعریف از هیدروژئولوژی، این علم با مطالعه قوانین حاکم بر حرکت آب‌های زیرزمینی، واکنش‌های شیمیایی، مکانیکی و حرارتی آب‌های زیرزمینی با سازنده‌های دربرگیرنده آن و چگونگی عمل انرژی و مواد محلول و توسط جریان آب بیان می‌شود.

فاضلی با اشاره به معایب استفاده از آب‌های زیرزمینی بیان کرد: این آب‌‌‌ها گرانتر از برداشت آب رودخانه و مخازن سطحی بوده و مواد محلول آن به‌طور کلی بیش‌تر از رودخانه‌ها است، همچنین در صورت آلودگی رفع آن بسیار مشکل است، اما کم‌تر بودن مواد میکروبی و بیولوژیکی، ترکیب شیمیایی و دما ثابت، بی‌رنگ و عاری از تیرگی، ثابت بودن ذخیره عمومی و کم‌تر بودن آلودگی‌های رادیواکتیو و بیولوژیکی نسبت به آب‌های سطحی از جمله محاسن این آب‌‌‌ها محسوب می‎شود.

مدیرکل زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی لرستان با بیان این‌که منشأ بخش عمده‌ای از آب‌های زیرزمینی بارش بوده که خود بخشی از چرخه هیدرولوژیکی است، افزود: سیکل هیدرولوژیکی توسط انرژی خورشید ایجاد و کنترل می‌شود.

وی گفت: آبی که برای یک دوره زمین‌شناسی دور از برخورد با چرخه آب بوده و یا باقی‌مانده در منافذ سنگ‌های رسوبی از زمان تشکیل است، آب فسیل نامیده می‌شود، آب فسیل ممکن است از آب شیرین و یا دریا حاصل شده باشد که در حد بالایی مینرالیزه شده است.

فاضلی تصریح کرد: مقدار کمی آب زیرزمینی از ماگمایی که در اعماق زیاد ایجاد شده مشتق می‌شود که به آن آب ماگمایی گفته می‌شود؛ اگر ماگما ولکانیکی و در اعماق کم ایجاد شده باشد آب حاصل از آن آب ولکانیکی و آب حاصل از ماگمایی که قبلاً جزو چرخه آب نبوده، آب جوان نامیده می‌شود.

این پژوهشگر خاطرنشان کرد: آب متامورفیک به آبی اطلاق می‌شود که با دگرگونی سنگ‌‌‌ها همراه است