شرکت‌های داخلی نفتی را با ترک تشریفات مناقصه صاحب پروژه کنید

یک سازنده دکل‌ نفتی شرکت‌های داخلی نفتی را با ترک تشریفات مناقصه صاحب پروژه کنید یک فعال خصوصی ساخت دکل‌های نفتی گفت: ما پول نمی‌خواهیم، فقط همان‌گونه که به توتال و CNPC و شرکت‌های شبه دولتی بدون مناقصه و با ترک تشریفات مناقصه، کار دادید به داخلی هم با همین چشم نگاه کنید. به گزارش […]

یک سازنده دکل‌ نفتی

شرکت‌های داخلی نفتی را با ترک تشریفات مناقصه صاحب پروژه کنید

یک فعال خصوصی ساخت دکل‌های نفتی گفت: ما پول نمی‌خواهیم، فقط همان‌گونه که به توتال و CNPC و شرکت‌های شبه دولتی بدون مناقصه و با ترک تشریفات مناقصه، کار دادید به داخلی هم با همین چشم نگاه کنید.

به گزارش فارس، یکی از مشکلات قدیمی صنعت نفت در ایران ندیدن توانمندی شرکت‌های داخلی و خصوصی به خصوص در ساخت تجهیزات گران قیمت و پر هزینه و پرکاربرد نفتی است. تجهیزاتی که در صورت ساخت با کیفیت مناسب نه تنها در ایران، بلکه در کل منطقه خلیج‌فارس و قفقاز و حاشیه دریای خزر هم می‌توان برای آنها بازارهایی پیدا کرد. این ایراد در ورود ایران به قراردادهای نفتی خارجی از جمله قراردادهای IPC نیز ادامه پیدا کرده است و عملاً نقش ساخت داخل در این قرارداد‌‌‌ها به دقت و براساس سازوکارهای حقوقی و فنی و قراردادی دیده نشده است.

یکی از تجهیزات پر کاربرد در صنعت نفت ایران تجهیزات مربوط به حفاری‌های نفتی در خشکی و دریا به خصوص دکل‌های حفاری نفتی است. برای درک شرایط واقعی و توانایی فعالان ساخت این تجهیزات در بخش خصوصی با یکی از فعالان این بخش به گفت‌وگو نشستیم. عبدالحمیدنادریان، مدیرعامل یکی از شرکت‌های فعال در ساخت دکل‌های حفاری در کشور است و می‌گوید درصد زیادی از این دکل‌های حفاری قابل‌ساخت در داخل کشور بوده و هزینه تمام شده ساخت آن حتی نسبت به نمونه‌های ارزان‌قیمت چینی هم کم‌تر و به صرفه‌تر است.

نادریان در خصوص این‌که چند درصد از دکل حفاری را می‌توانید خودتان بسازید، گفت: ۷۱٫۴ درصد وزنی و ۵۱ درصد از نظر قیمتی دکل خشکی ۲۰۰۰۰HP را می‌توانیم در داخل کشور و در شرکت خودمان بسازیم. در حال حاضر هم دو دستگاه دکل خشکی با پیشرفت فیزیکی۴۵ درصد در دست ساخت داریم. با کمک کل صنعت داخل توانسته‌ایم این مسیر را برویم.

او ادامه داد: دانشگاه‌های صنعتی شریف، تهران، امیرکبیر، صنعتی اصفهان و شیراز هم با تمام وجود کمک کردند. برای ساخت این دکل‌ها حتی از پایین دست دانشگاه، فنی حرفه‌ای‌های کشور و کارخانه‌های فولادی، ماشین‌آلات تراش CNC و کل صنعت فلزی حتی صنایع دفاع کشور استفاده شده است. در این پروژه از پتانسیل نفت به‌خصوص مدیریت شرکت ملی حفاری و معاونت‌‌‌‌ها و کارشناسان ملی حفاری که سرمایه نظام هستند نیز استفاده شد، البته مدیریت و کنترل و مسؤولیت پروژه بر عهده مجموعه ماست.

 به گفته نادریان صنایع دفاع در دکل ۱۰ سال دنبال خارجی‌‌‌‌ها حرکت می‌کرد تا نقشه راه بگیرد ولی تا دست به‌کار نشویم نقشه‌ای در کار نیست. حالا شرکت ملی حفاری ایران ۴۵ درصد به دو دکل خشکی پیشرفت فیزیکی و به دکل دریایی ۱۵ درصد پیشرفت فیزیکی داده است. صنعت کمک کرد، دانشگاه کمک کرد، فنی حرفه‌ای کمک کرد، نفت به‌خصوص مدیران و مهندسان ملی حفاری کمک کردند.

 در این شطرنج بازی صنعتی دنیا، چینی‌‌‌‌ها پروردگار کپی صنعتی هستند. در دنیا همه دکل ساز‌‌‌ها اینتگریت کننده هستند. نقشه راه در هوافضا، نفت، نیروگاه و دارو را به هیچ کس در دنیا نمی‌دهند. باید مدیریت و مهندسین ما خود باور باشند. نقطه صفر حرکت خود باوری است. بدون خود باوری ما راه به جایی نمی‌بریم.

این فعال خصوصی در پاسخ به این‌که برای ساخت دکل جوینت یا شریک خارجی هم دارید، بیان کرد: استاندارد دکل API است. این استاندارد مربوط به American Petrulim Institute یا انستیتو نفت آمریکا است. شرکت خارجی استاندارد آمریکا را بر دکل می‌زند. بدون خارجی نمی‌شود کار کرد، البته ما باید میان خارجی‌‌‌‌ها رقابت برقرار کنیم، مثلا بین چینی‌‌‌‌ها و اروپایی‌‌‌‌ها در خرید تجهیزات رقابت ایجاد کنیم. نروژی‌‌‌‌ها در قسمت کنترل دکل جلوتر از دنیا هستند.

نادریان با اشاره به این‌که یکی از مهم‌ترین مباحث درباره ساخت تجهیزات نفتی بحث قیمت است، بیان کرد: درصد ساخت داخل ما ۵۱ درصد است. یعنی قیمت سهم ساخت داخل ۵۱ درصد از کل و قیمت سهم خرید خارج ۴۹ درصد از کل است. موتور و مابقی تجهیزات خارجی هستند. قیمت ساخت دکل در داخل در کل ۵۰ درصد از قیمت خارجی کم‌تر است. در خصوص دکل دریایی هم قیمت کل ۵۰ درصد از قیمت خارجی کم‌تر است. چون لیسانس و ساخت و تکنولوژی بومی است و ما بخش خصوصی هستیم. بخش خصوصی کارش همانند خون در رگ‌های بدن است. دولتی خرید نمی‌کنیم. ما با قیمت مناسب‌تر خرید می‌کنیم. هزینه ما هم از دولتی‌‌‌‌ها کم‌تر است. کل فروشندگان تجهیزات را با هم مقایسه می‌کنیم و رقیب همدیگر قرار می‌دهیم. چون ۹۹ درصد خرید تجهیزات قیمت، کیفیت و زمان تحویل است.

او در ادامه گفت: ما در وندورلیست شرکت ملی حفاری هستیم. ایران کد و توکن هم گرفته‌ایم. در سیستم نفت ثبت‌نام کرده‌ایم، اما امیدی به سیستم دولتی نداریم. چون نه در ایران در تمام دنیا سیستم دولتی کاری نمی‌تواند انجام بدهد چراکه لخت و سنگین حرکت می‌کند.

وی با اشاره به ماجرای دکل گمشده افزود: قیمت تمام شده را دو یا ۳ برابر می‌کنند و وقت و کیفیت را با استاندارد دنیا رعایت نمی‌کنند. ما اعلام می‌کنیم پول نمی‌خواهیم فقط همان‌گونه که به توتال و CNPC و شرکت‌های شبه دولتی بدون مناقصه و با ترک تشریفات مناقصه، کار دادید به داخلی هم با همین چشم نگاه کنید.

 

۱۰ سال INPEX ژاپن و CNPC چین نفت و دولت ایران را سر کار گذاشت. شما پس از ۱۰ سال با احتیاط این‌‌‌ها را خلع ید کردید. با احتیاط که جریمه دادگاه خارجی نشوید این کار را کردید. داخلی دادگاه ندارد، سیستم نظارتی مجلس هم تماشاچی است. خاصیتی ندارد. ما ظرف ۶ الی ۱۲ ماه ۱۰ دکل نفت ساخت داخل زیر بار می‌بریم. شما فقط ضمانت حفاری چاه را به بانک داخل و خارج بدهید و با صنعت داخل قرارداد ببندید.