کریستیانو رونالدو می‌تواند؟

تا ۴۱ سالگی در برنابئو

کریستیانو رونالدو می‌تواند؟

حمیدرضاصدر نویسنده و محقق فوتبال در یادداشتی به درخشش فوق‌العاده کریستیانو رونالدو در ویسنته‌کالدرون پرداخته است:

به گزارش «ورزش سه»، رئال‌مادرید در داربی مادرید با ۳ گل کریستیانو رونالدو در ویسنته‌کالدرون پیروز شد، این پیروزی در حال و هوایی نامتعارف رقم خورد…

«سیدلاو» تلاش کرده بود حالت او را پس از زدن گل با دقت تعریف کند. این که کریستیانو رونالدو شق‌ورق ایستاده و دست‌هایش را حلقه زده بود پایین کمرش. این که بی‌حرکت ایستاده و چشمانش را دوخته بود به نقطه‌ای از سکوهای جنوبی ویسنته کالدرون. یکه و تنها پیش از شکل گرفتن حلقه شادی با همان ژست همیشگی‌‌اش پس از گشودن دروازه ها. هزاران طرفدار آتلتیکومادرید انگشتان وسط دستانشان را از پشت دروازه به طرف او بالا برده بودند و ناسزا می‌گفتند. هزاران نفر دیگرشان میخکوب شده بودند. بی‌حرکت و بهت‌زده.

جایی از دل جماعت حیرت‌زده دود سیگاری بالا می‌رفت. قرار نبود قصه این جوری به آخر برسد، ولی رسیده بود. یک ساعت و نیم پیش از آن پدر‌ها و پسرهای آتلتیکویی راهی استادیومی شده بودند که عمرش ۱۸۳ روز دیگر به پایان می‌رسید. آنها حین ورود شعار «افسانه ما ابدی خواهد ماند» را سر داده بودند. ولی شب تلخی انتظارشان را می‌کشید.

آخرین داربی مادرید پیش از رفتن آتلتیکو به استادیوملاپینتا، جایی نزدیک فرودگاه در آن سوی شهر، با آتشبازی در خیابان‌های اطراف آغاز شده بود، با اهدای یک هدیه از سوی انریکه‌سرزو رییس باشگاه آتلتیکو به فلورنتینو پرس رییس باشگاه رئال، با نواخته شدن سرود باشگاه. نقطه پایان آخرین داربی مادرید به چندو، مدافع قبلی باشگاه که حالا برای مالاگا بازی می‌کند تعلق پیدا می‌کرد که توپ آخرین داربی پایتخت اسپانیا را با خود می‌برد داخل اتوبوس. یکی دیگر از آن یادگارهایی که احتمالاً بعد‌ها با قیمت بالایی فروش خواهد رفت. ولی بازی جوری تمام شد که هیچ کس انتظارش را نداشت. با هت‌تریک ۴۴ رونالدو، با شکست کاملاً غیرمنتظره ۳-۰ در خانه.

یکشنبه صبح که رسید روزنامه آس سال ۱۹۶۶ را به یاد آورد، زمانی که ویسنته کالدرون افتتاح شد را. همان شبی که طرفداران آتلتیکو بنری بالا بردند که رویش نوشته شده بود «حالا در خانه مان هستیم و کسی نمی‌تواند ما را حقیر بخواند». آن زمان رئال ۶ بار قهرمان اروپا شده بود و طرفداران رئال به طعنه می‌گفتند «برای رسیدن به ما باید خیلی صبر کنید». حق با آنها بود. آتلتیکو تا مدت‌ها در کالدرون برابر رئال شکست خورد تا همه چیز تغییر کند و بردهای آتلتیکو از راه برسند، تا این جا، تا این شب.

 دیگو سیمئونه هفته پیش گفته بود «…زمانی اونا بهتر از ما بودن، ولی حالا برابر هستیم». حقیقت این است سیمئونه به داربی‌های مادرید روح دیگر بخشید. آتلتیکو در ۱۶ داربی از ۲۰ داربی پیش از ورود سیمئونه مغلوب رئال شده بود و حتی یک بار هم طعم پیروزی را نچشیده بود. در حالی که پس از ورود سیمئونه ۶ بار برد، ۶ بار شکست خورد و ۶ بار هم به تساوی دست یافت. اوضاع این اواخر بهتر هم شده بود و آتلتیکو طی ده بازی برابر رئال فقط یک بار زانو زد. البته دو شکست تلخ در دو فینال لیگ قهرمانان که به قول سیمئونه «مثل مرگ بود» را فراموش نکنید. رئال تا این هفته طی ۶ داربی مادرید در لیگ برنده نشده بود و آخرین باری که دو تیم در برنابئو روبرو شدند آتلتیکو ۱-۰ پیروز شد. رونالدو طی ۶ دیدار گلی به آتلتیکو نزده بود و هیچ تیمی مثل آتلتیکو برابر او چنین زمان طولانی مقاومت نکرده بود.

به نظر نمی‌رسید رونالدو در این آخرین داربی در کالدرون ۳ گل خواهد زد. او قراردادش را دو هفته پیش تمدید کرده بود و تا ۳۶ سالگی در رئال خواهد ماند. خودش گفته بود این قرارداد مقدمه قرارداد دیگری است و قرارداد بعدی‌‌اش او را تا ۴۱ سالگی در برنابئو نگه خواهد داشت. کسی نمی‌داند رونالدو واقعاً تا کی در رئال خواهد ماند. بعضی‌های در ۳۱ سالگی‌‌اش جرئت کرده بودند بگویند تمام شده. وقتی ضربه‌ای به توپ طی آن ضربه آزاد زد در ۳۳ شوت قبلی‌‌اش برابر یان اوبلاک ناکام مانده بود، ولی ضربه ۳۴ او دروازه اوبلاک را باز کرد. توپ با ضربه ۳۵ او وارد دروازه نشد، ولی ضربات ۳۶ و ۳۷ دروازه آتلتیکو را گشودند تا او با زدن ۱۸ گل در داربی مادرید از آلفردودی‌استفانو جلو بیفتد. او ۲۷۴ گل در ۳۶۱ بازی برای رئال زده و در این بستر هم دی‌استفانو را پشت سر گذاشته.

 گل دوم او در این دیدار از روی نقطه پنالتی زده شد. دروازه را باز کرد و رفت پشت دروازه و چمباتمه زد و دستش را گذاشت زیر چانه‌اش. گذاشت و رو به دوربین حالت آدم‌های متفکر را گرفت: خب ببینیم چی شده…گل سوم شش دقیقه بعد با پاس گرت بیل زده شد. او دروازه را باز کرد و با سینه فراخش ایستاد برابر سکوهای کالدرون که آخرین تصویر آن نبرد بود. مارکا عکس ایستاده رونالدو را روی جلدش گذاشت و آس عکس نشسته‌‌اش را، ولی تیترهای شان مشابه بودند: «کریستیانو می‌گه: من اینجا را فتح کردم!» و «رئالی‌ها این جوری فتح می‌کنن».

تغییر تدریجی رونالدو یک واقعیت است. با این وصف برخلاف مهاجمانی که با بالا رفتن سن شان عقب‌تر بازی می‌کنند، جلوتر بازی می‌کند. در مقایسه با سابق کم‌تر حاکم مطلق به شمار می‌رود، کم‌تر ۵۰ یارد کورس می‌گذارد، حتی تمام‌کنندگی‌‌اش طعم فصل پیش را ندارد، مصدومیت و خستگی نشانه‌های بارز بازی‌هایش در مراحل آخر فصل پیش بودند، با این وصف هنوز برای باز کردن دروازه‌ها همان مهاجم بیقرار است.

 او در اولین فصل بازی‌‌اش در اسپانیا ۳۳ گل زد، ولی طی ۶ سال بعد از مرز ۵۰ گل گذشت: ۵۴، ۶۰، ۵۵، ۵۱، ۶۱ و ۵۱٫ در این فصل تا حالا ۱۰ گل زده که ۸ تایش در لیگ به ثمر رسیده‌اند. او تا این جا یکی از دو گلزن برتر فصل به شمار می‌رود. شاید میزان حضورش در جریان دیدار کم‌تر شده باشد، ولی تأثیرگذاری‌‌اش کماکان بالاست.

 

حقیقت این است که کم‌تر مهاجمی را با کیفیت او شناخته‌ایم. ۳ گل او برابر آتلتیکو بازتابنده این کیفیت است.