مصرف سالانه ۲۷ هزار تن سموم کشاورزی در کشور

  ترکیبات سرطان‌زای برخی محصولات ارگانیک، چند برابر مواد غیر ارگانیک است عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی گفت: سالانه به‌طور متوسط ۲۷ هزار تن سموم کشاورزی به ارزش ۴۹ میلیون و ۴۲ هزار و ۱۰۰ دلار در کشور مصرف می‌شود. وی گفت: با کشت محصولات تراریخته ضمن کاهش مصرف سموم از خسارت‌های آفات جلوگیری […]

 

ترکیبات سرطان‌زای برخی محصولات ارگانیک، چند برابر مواد غیر ارگانیک است

عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی گفت: سالانه به‌طور متوسط ۲۷ هزار تن سموم کشاورزی به ارزش ۴۹ میلیون و ۴۲ هزار و ۱۰۰ دلار در کشور مصرف می‌شود.

وی گفت: با کشت محصولات تراریخته ضمن کاهش مصرف سموم از خسارت‌های آفات جلوگیری و محصولات سالم عاری از بقایای سموم کشاورزی تولید خواهند شد.

به گزارش ایسنا، مسعود توحیدفر اظهارداشت: کاهش محصولات کشاورزی در جهان توسط آفات به‌طور میانگین ۱۴ تا ۲۵ درصد برآورد شده است که متأسفانه استفاده از سموم کشاورزی به عنوان رایج‌‌ترین راه جلوگیری از این خسارت‌ها شناخته شده است. به‌طور متوسط سالانه ۲۷ هزار تن سموم کشاورزی در کشور مصرف می‌شود که سهم هر فرد در مصرف سموم کشاورزی ۴۰۰ گرم است.

عضو هیأت علمی دانشکده فن‌آوری‌های نوین دانشگاه شهید بهشتی خاطرنشان‌کرد: سموم کشاورزی می‌توانند به عنوان یک راه‌حل سریع برای جلوگیری از این صدمات باشند، اما اثرات سوء ناشی از مصرف دراز‌مدت آن‌ها بر سلامت انسان و یا محیط‌زیست نیز قابل تامل است. استفاده از سموم کشاورزی با وجود کنترل موقت خسارت‌ها همواره مضراتی را به دنبال دارند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به آلودگی محیط‌زیست و به خطر افتادن سلامت انسان‌ها اشاره داشت.

وی، ایجاد مقاومت در آفات، نابودی حشرات مفید و موجودات غیر هدف، آلودگی منابع آبی و خاک و بروز مسمومیت و انواع بیماری‌های صعب‌العلاج را از دیگر معایب ناشی از مصرف سموم کشاورزی عنوان و تصریح‌کرد: سرطان، سومین عامل مهم مرگ و میر بعد از بیماری‌های قلبی و تصادفات در ایران به شمار می‌رود. مطالعات متعددی مبنی بر وجود رابطه مشخص بین مصرف سموم کشاورزی و ایجاد سرطان انجام شده به‌طوری که شمار مبتلایان به سرطان در ایران ۷۰ هزار نفر در سال برآورد شده که یک سوم آن‌ها مربوط به سموم شیمیایی است.

توحیدفر خاطرنشان‌کرد: استفاده از محصولات ارگانیک، علاوه بر کاهش عملکرد با چالش‌هایی همچون گران بودن، تولید و عرضه محدود و فقدان زمین‌های بکر همراه است. کیفیت و سلامت اینگونه محصولات نیز جای تأمل دارد به‌طوری که در برخی موارد به علت خسارت آفات شرایط مناسبی برای حمله بیماری‌های قارچی فراهم می‌کنند.

به گفته وی، مایکوتوکسین‌ها‌ی حاصل از ترشحات قارچ‌ها در محصولات ارگانیک از عوامل عمده سرطان به شمار می‌رود که این ترکیباتِ سرطان‌زا نه تنها در مواد غذایی ارگانیک کم‌تر نیست بلکه در مواردی تا چندین برابر مواد غذایی غیرارگانیک است. به عنوان مثال مشاهده شده است که آلودگی ذرت‌های ارگانیک به فامونیسین‌‌ها ۱۰ برابر بیش‌‌تر از ذرت غیرارگانیک بوده است.

عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی خاطرنشان کرد: یکی از فن‌آوری‌هایی که با تکیه بر آن می‌توان ضمن رفع خسارت‌ها کاهش محصول ناشی از آفت، محصولات سالم عاری از بقایای سموم کشاورزی تولید کرد، فن‌آوری مهندسی ژنتیک است که به تولید محصولات تراریخته منجر می‌شود. از اولین کشت محصولات تراریخته بیش از ۱۹ سال می‌گذرد و این محصولات از پذیرش عمومی نسبتاً خوبی بین کشاورزان و مصرف‌کنندگان برخوردار هستند.

 

وی تصریح کرد: محصولات تراریخته قبل از این‌که وارد بازار شوند از لحاظ ایمنی ارزیابی می‌شوند و این ارزیابی‌‌ها شامل تطابق توالی کامل پروتئین تولید شده گیاه تراریخته با پروتئین‌های سمی موجود در بانک‌های اطلاعاتی، تشابه بین پروتئین جدید و پروتئین سمی موجود در بانک‌های اطلاعاتی، بررسی مقاومت پروتئین با آنزیم‌های پپسین، تریپسین و کیموتریپسین است. با توجه به فواید عنوان شده برای این تکنولوژی و این‌که رهاسازی محصولات تراریخته با توجه به ملاحظات زیست‌محیطی و اکولوژیکی انجام می‌شود، اطمینان خاطر برای مصرف این محصولات ایجاد میشود. چنان‌چه پیش‌بینی شده است که در آینده با کشت محصولات تراریخته، تعداد گرسنگان جهان کاهش یابد.