ایران با کاهش تولید نفت موافقت نمی کند حدود یک هفته به اجلاس ۳۰ نوامبر (۱۰ آذر) اوپک مانده و قرار است در این نشست که هدف آن دستیابی به کاهش میزان تولید اوپک است، با تعیین سهمیه تولید هر عضو، سرنوشت قیمت نفت در بازارهای جهانی تغییر کند. لزوم کاهش سهمیه تولید هر عضو […]
ایران با کاهش تولید نفت موافقت نمی کند
حدود یک هفته به اجلاس ۳۰ نوامبر (۱۰ آذر) اوپک مانده و قرار است در این نشست که هدف آن دستیابی به کاهش میزان تولید اوپک است، با تعیین سهمیه تولید هر عضو، سرنوشت قیمت نفت در بازارهای جهانی تغییر کند. لزوم کاهش سهمیه تولید هر عضو در حالی مطرح میشود که به نظر میرسد برخی از اعضا با ارایه دلایل مختلفی همچنان بر افزایش میزان تولید خود اصرار دارند.
به گزارش ایسنا، ایران یکی از کشورهایی است که روی حرف خود مبنی بر رسیدن به میزان تولید پیش از تحریمها ایستاده و با وجود اینکه اعضای دیگر پیش از این ایران را از کاهش تولید معاف کرده بودند، طبق گفته برخی رسانهها در جلسه اخیر کارشناسان اوپک، از ایران خواسته شده ۱۳۰ هزار بشکه، تولید نفت خود را نسبت به ماه اکتبر کاهش دهد.
یک مقام مسؤول درمورد این موضوع گفت: نمیتوان گفت این موضوع صحت دارد یا خیر، سناریوهای مختلفی در جلسات مطرح میشود که ممکن است یکی از آنها کاهش تولید باشد که این سناریو مورد قبول ایران قرار نگرفته است. سناریوهای مختلفی به منظور کاهش تولید اوپک از ۳۳ میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه به ۳۲ میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه مطرح میشود اما ایران با هیچ کاهشی از وضع تولید موجود خود موافقت نکرده و نخواهد کرد و این موضوع در جلسه اخیر کارشناسان اوپک اعلام شد.
وی با تأکید بر اینکه تلاش همه اعضا به سمت توافق برای توزیع ۳۲ میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه است، افزود: ایران هم از این تلاش حمایت میکند و اصول چنین تفاهمی موجب میشود که غیراوپک و روسیه هم به این جمع بپیوندد و میزان تولید نفت خود را کاهش دهند و همه این اتفاقات به افزایش قیمت نفت کمک خواهد کرد. امیدواریم چنین توافقی به نتیجه برسد.
این مقام آگاه با اشاره به اصرار عراق مبنی بر افزایش میزان تولید به دلیل جنگ با داعش نیز توضیح داد: هر کشوری به دلایل مربوط به خود سعی در مشارکت کمتری در کاهش تولید دارد. لیبی به دلیل نا آرامی سیاسی، نیجریه به دلیل حضور بوکو حرام، عراق به دلیل جنگ با داعش و ایران به دلیل اینکه میخواهد به شرایط قبل از تحریمها برسد سعی دارند در این توافق سهم بیشتر را به گردن کسانی بیندازند که بیشتر تولید کردهاند، زیرا افزایش تولید این کشورها به دلیل کاهش تولید در لیبی، نیجریه، ایران و عراق بوده است. این بحثها ادامه دارد تا کشورها یکدیگر را قانع کنند اما گامها به سمت توافق است.
با این حال، همچنان باید منظر ماند و دید ایستادگی ایران بر سر حرف خود مبنی بر عدم مشارکت در کاهش میزان تولید تا کجا ادامه دارد و آیا کشورهای دیگر با معافیت ایران از کاهش میزان تولید موافقت میکنند یا خیر.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.