محمد قره‌داغلی –سرعت‌گیر یا سرعتکاه، به‌عنوان یکی از ابزارهای کنترل سرعت در نقاط مختلف دنیا شناخته شده و در کشور ما هم به‌طور گسترده در حال استفاده است. در کشور ما ایران نیز در ۱۵ سال اخیر استفاده از این نوع کنترل‌کننده‌های سرعت افزایش‌یافته و افزایش روزافزون و قارچ‌گونه سرعت‌گیر‌های غیراستاندارد و غیرفنی در سطح […]
محمد قره‌داغلی –سرعت‌گیر یا سرعتکاه، به‌عنوان یکی از ابزارهای کنترل سرعت در نقاط مختلف دنیا شناخته شده و در کشور ما هم به‌طور گسترده در حال استفاده است. در کشور ما ایران نیز در ۱۵ سال اخیر استفاده از این نوع کنترل‌کننده‌های سرعت افزایش‌یافته و افزایش روزافزون و قارچ‌گونه سرعت‌گیر‌های غیراستاندارد و غیرفنی در سطح شهر‌‌ها نه‌تنها آرامش را از روح و روان شهروندان گرفته، بلکه به افزایش میزان ترافیک و افزیش تصادفات نیز کمک کرده است. متأسفانه در کشور ما تقریباً هیچگونه مطالعه دقیقی در مورد طراحی و چگونگی جانمایی سرعتگیرها صورت نگرفته و غالباً بدون در نظر گرفتن اصول فنی و استاندارد به ساخت این سرعتگیرها مبادرت میشود. به گزارش مناقصه‌مزایده، محمد راشد مدرس‌گرجی؛ معاون دفتر توسعه ایمنی راه و حریم سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای، از استاندارد‌سازی و حذف سرعت‌گیر‌های غیرمجاز در جاده‌های کشور خبر داد. به گزارش مناقصه‌مزایده، محمدراشد مدرس‌گرجی؛ با اشاره به اینکه در سال‌های اخیر دهیاری‌‌‌ها و شورا‌‌‌ها به صورت خودجوش اقدام به نصب سرعت‌گیر‌های غیرمجاز و غیراستاندارد در سطح راه‌های کشور کرده‌اند، گفت: ادارات کل راهداری استان‌‌‌ها مکلف هستند با هماهنگی این دستگاه‌ها، نسبت به حذف یا استاندارد‌سازی سرعت‌گیر‌های غیراستاندارد اقدام کنند. وی همچنین با اشاره به اینکه براساس مطالعات انجام شده، نصب سرعت‌گیر‌های استاندارد منجر به کاهش ۴۰ درصدی آمار فوتی‌های جاده‌ای شده است، درخصوص تأثیر سرعتگیرها در کاهش تصادفات، بیان کرد: سیاست کلان وزارت راه‌وشهرسازی کاهش متوفیان سوانح جاده‌ای است و گرچه ممکن است با اجرای سرعتگیرها، تعداد تصادف‌های خسارتی افزایش داشته باشد، اما در بحث کاهش متوفیان مؤثر بوده است. معاون دفتر توسعه ایمنی راه و حریم سازمان راهداری، درخصوص سرعت‌گیر‌های برون‌شهری و میزان استاندارد بودن آن‌‌‌ها، گفت: نصب سرعت‌گیر آخرین راهکار در زمینه آرام‌سازی و ایمن‌سازی جاده‌هاست که ادارات راهداری در استان‌های کشور موظف هستند براساس نشریه ۲۶۷ و دستورالعمل‌های ابلاغ شده سازمان راهداری، این سرعتگیرها را در مناطق مسکونی و بافت مسکونی برون‌شهری نصب کند. وی ادامه داد: با توجه به نوع راه و سرعتی که تعریف شده، ضوابط این سرعتگیرها نیز تعریف شده است. مثلاً تا سال ۸۶ در راه‌های برون‌شهری از سرعت‌گیر‌های پلاستیکی با ارتفاع دوو‌نیم سانتی‌متر استفاده می‌شد و بعد از آن با دستورالعمل‌های جدید، سرعتگیرها به صورت آسفالتی و در راه‌های فرعی به اصلی و یا راه‌های روستایی به شهری نصب شدند که ارتفاع آن بین ۷ تا ۱۰ سانتی‌متر است. مدرس‌گرجی؛ با اشاره به تفاوت سرعت‌گیر‌های درون‌شهری با برون‌شهری بیان کرد: تفاوت سرعت‌گیر‌های درون‌شهری با برون‌شهری، در طول آن است که در حال‌حاضر طول سرعت‌گیر‌های برون‌شهری سه‌ونیم تا چهارونیم متر است و این در حالی است که سرعت‌گیر‌های درون‌شهری با طول کمتر استفاده میشود و این اتفاق به منظور کاهش سرعت ماشین تا ۳۵ کیلومتر صورت گرفته است. وی افزود: علاوه بر اندازه به آشکارسازی آن نیز توجه شده تا با رنگ آمیزی، مردم از وجود سرعتگیرها آگاه شوند و همچنین تابلو‌های هشدار در فاصله ۳۵ تا ۳۰۰ متری، بسته به نوع راه نصب شده است.
دیدگاه بسته شده است.